انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[حدیث|روایات معصومان]]، انتظار فرج برترین<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۷۷ و ۶۴۴.</ref> و محبوب‌ترین<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۸۳؛ شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۱۱۶.</ref> عمل، و برترین عبادت<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج ۱، ص۲۹۱.</ref> و جهاد<ref>ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۳۷.</ref> شمرده شده است. حتی [[امام باقر(ع)]] انتظار فرج را از ارکان دین<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج ۲، ص۲۲</ref> و [[امام صادق(ع)]] آن را شرط پذیرش سایر اعمال معرفی نموده‌اند.<ref>نعمانى‏، الغيبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۰۰.</ref>

همچنین نقل شده که شخص منتظر از اولیای الهی و برتر از افراد هر زمان و در زمرهٔ اهل بیت(ع) محشور می‌شود<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۵، ص۳۱۲.</ref> و کسی که در حال انتظار قائم از دنیا برود، مانند کسی که در خیمه حضرت بوده و در کنار [[پیامبر اکرم(ص)]] شمشیر زده و به شهادت می‌رسد.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج‏۱، ص۳۳۸.</ref>

«انتظار» به‌معنی منتظر و چشم‌به‌راه بودن<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه انتظار.</ref> و «فَرَج» به‌معنی گشایش و رهایی دانسته شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص ۳۴۱.</ref> مراد از گشایش در باب [[مهدویت]] را گشایشی دانسته‌اند که با ظهور [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|حضرت مهدی(ع)]] (امام دوازدهم شیعیان) و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان، برای مردم روی خواهد داد.<ref>مسائلی، «سازه مفهومی انتظار در اندیشه مهدویت»، ص۲۴؛ سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ۱۳۸۳ش، ص۷۶.</ref>