کاربر ناشناس
ابنجحام: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Hasaninasab جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابوعبدالله محمد بن عباس بن على بن مروان بن ماهیار''' ملقب به '''بزاز''' و مشهور به '''اِبْنِ جُحام'''، [[مفسر]]، [[حدیث|محدث]] و [[فقیه]] [[شیعه|امامى]] بود. [[نجاشی |نجاشی]] ابن جحام را دوبار [[توثیق|توثیق]] كرده و برای وی تعبیر كثیر الحدیث را نیز به كار برده است. [[علامه حلی]] و [[حسن بن علی حلی]] نیز او را توثیق كردهاند. از مشایخ او میتوان به [[ابن عقده|ابن عُقده]]، [[محمد بن ابی بکر همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]، [[احمد بن ادریس قمی]] و ... اشاره کرد. | '''ابوعبدالله محمد بن عباس بن على بن مروان بن ماهیار''' ملقب به '''بزاز''' و مشهور به '''اِبْنِ جُحام'''، [[مفسر]]، [[حدیث|محدث]] و [[فقیه]] [[شیعه|امامى]] بود. [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] ابن جحام را دوبار [[توثیق|توثیق]] كرده و برای وی تعبیر كثیر الحدیث را نیز به كار برده است. [[علامه حلی]] و [[حسن بن علی حلی]] نیز او را توثیق كردهاند. از مشایخ او میتوان به [[ابن عقده|ابن عُقده]]، [[محمد بن ابی بکر همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]، [[احمد بن ادریس قمی]] و ... اشاره کرد. | ||
==نام== | ==نام== | ||
[[شیخ طوسی]] از وی به صورت ابن حجام نام برده، <ref> طوسی، رجال، ص ۵۰۴؛ طوسی، الفهرست، ص ۱۴۹ </ref> اما با توجه به اینکه [[نجاشی]] <ref> نجاشی، ص ۳۷۹ </ref> نام وی را ابن جحام ذکر کرده و [[علامه حلی]] <ref> حلی، رجال، ص ۱۶۱ </ref> بر این ضبط تأکید نموده است، احتمالاً در نسخه برداری از متن رجال و فهرست، تحریف و اشتباهی روی داده است. | [[شیخ طوسی]] از وی به صورت ابن حجام نام برده، <ref> طوسی، رجال، ص ۵۰۴؛ طوسی، الفهرست، ص ۱۴۹ </ref> اما با توجه به اینکه [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] <ref> نجاشی، ص ۳۷۹ </ref> نام وی را ابن جحام ذکر کرده و [[علامه حلی]] <ref> حلی، رجال، ص ۱۶۱ </ref> بر این ضبط تأکید نموده است، احتمالاً در نسخه برداری از متن رجال و فهرست، تحریف و اشتباهی روی داده است. | ||
==درگذشت== | ==درگذشت== | ||
خط ۷: | خط ۷: | ||
==از دیدگاه علمای رجال== | ==از دیدگاه علمای رجال== | ||
[[نجاشی]] <ref> نجاشی، رجال، ص ۳۷۹ </ref> علاوه بر اینکه ابن جحام را دوبار توثیق کرده، برای وی تعبیر کثیر الحدیث را نیز به کار برده است. [[علامه حلی]] <ref> حلی، رجال، ص ۱۶۱ </ref> و [[حسن بن علی حلی]] <ref> حسن بن على حلى، مختصر بصائر الدرجات، ص ۳۱۷ </ref> او را توثیق کردهاند. | [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] <ref> نجاشی، رجال، ص ۳۷۹ </ref> علاوه بر اینکه ابن جحام را دوبار توثیق کرده، برای وی تعبیر کثیر الحدیث را نیز به کار برده است. [[علامه حلی]] <ref> حلی، رجال، ص ۱۶۱ </ref> و [[حسن بن علی حلی]] <ref> حسن بن على حلى، مختصر بصائر الدرجات، ص ۳۱۷ </ref> او را توثیق کردهاند. | ||
==مشایخ== | ==مشایخ== | ||
در هیچ یك از منابع قدیمى كه درباره ابن جحام سخن گفتهاند، از مشایخ و استادان وی نامى برده نشده است، لیكن با توجه به اسناد پارهای از احادیثى كه از آثار وی به جای مانده، مىتوان دریافت كه وی نزد كسانى چون [[ابن عقده |ابن عُقده]]، [[محمد بن جعفر رزاز|محمد بن جعفر رزّاز]]، [[حسن بن محمد بن جمهور عمی |حسن بن محمد بن جمهور عمّى]]، [[احمد بن ادریس قمی |احمد بن ادریس قمى]]، [[علی بن سلیمان زراری|على بن سلیمان زُراری]]، [[محمد بن ابی بکر همام اسکافی|محمد بن هُمام اسكافى]]، [[محمد بن جریر طبری |محمد بن جریر طبری]]، [[محمد بن عثمان بن ابی شیبه |محمد بن عثمان بن ابی شیبه]] و [[محمد بن قاسم بن سلام|محمد بن قاسم بن سلام]] و دیگر بزرگان آن عصر تحصیل و استماع حدیث كرده است.<ref>استرابادی، تأویل الآیات الظاهرة فى فضائل العترة الطاهرة، ج ۱، صص ۲۸۰، ۲۹۷، ۳۰۸، ۳۱۴، ۳۸۵، ۴۳۲، ۴۳۴، ج ۲، ص ۷۱۵</ref> | در هیچ یك از منابع قدیمى كه درباره ابن جحام سخن گفتهاند، از مشایخ و استادان وی نامى برده نشده است، لیكن با توجه به اسناد پارهای از احادیثى كه از آثار وی به جای مانده، مىتوان دریافت كه وی نزد كسانى چون [[ابن عقده |ابن عُقده]]، [[محمد بن جعفر رزاز|محمد بن جعفر رزّاز]]، [[حسن بن محمد بن جمهور عمی |حسن بن محمد بن جمهور عمّى]]، [[احمد بن ادریس قمی |احمد بن ادریس قمى]]، [[علی بن سلیمان زراری|على بن سلیمان زُراری]]، [[محمد بن ابی بکر همام اسکافی|محمد بن هُمام اسكافى]]، [[محمد بن جریر طبری |محمد بن جریر طبری]]، [[محمد بن عثمان بن ابی شیبه |محمد بن عثمان بن ابی شیبه]] و [[محمد بن قاسم بن سلام|محمد بن قاسم بن سلام]] و دیگر بزرگان آن عصر تحصیل و استماع حدیث كرده است.<ref>استرابادی، تأویل الآیات الظاهرة فى فضائل العترة الطاهرة، ج ۱، صص ۲۸۰، ۲۹۷، ۳۰۸، ۳۱۴، ۳۸۵، ۴۳۲، ۴۳۴، ج ۲، ص ۷۱۵</ref> |