مباح: تفاوت میان نسخه‌ها
←اصالت اباحه
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات پیغمبر اسلام نیز این واژه استعمال نشده است، ولی فقها و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه می‌دانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[ائمه]] است از جمله این آیات: | در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات پیغمبر اسلام نیز این واژه استعمال نشده است، ولی فقها و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه می‌دانند، مشهور در میان فقهای [[امامیه]] این است که حکم عقل و شرع هر دو بر اصالت اباحه قائم است.<ref>انصاری، ۱۹۹</ref> مستند شرعی آنان [[آیه|آیات]] و احادیث منقول از [[ائمه]] است از جمله این آیات: | ||
# {{متن قرآن|هُوَ | # {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً|ترجمه= او خدایی است که همۀ موجودات زمین را برای شما خلق کرد|سوره= [[سوره بقره|بقره]]|آیه= ۲۹}}؛ | ||
# {{متن قرآن| | # {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلاَلاً طَيِّباً|ترجمه=ای مردم از آنچه در زمین است، [[حلال]] و پاکیزه را تناول کنید|سوره =بقره|آیه= ۱۶۸}}؛ | ||
# {{متن قرآن| | # {{متن قرآن|قُلْ لاَ أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَماً مَسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ|ترجمه= بگو‌ای پیامبر در احکامی که به من وحی شده است، من چیزی را که برای خورندگان طعام حرام باشد، نمی‌یابم، جز آنکه [[میته]] (حیوان مرده) باشد یا خون ریخته یا گوشت خوک|سوره= [[سوره انعام|انعام]]|آیه= ۱۴۵}}. | ||
از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل شده که «کل شَی ء مُطْلَق حَتّی یرِد فیه نَهْی»: همه اشیاء مباحند مگر آنکه مورد نهی واقع شده باشند.<ref>حر عاملی، ۱۸/۱۲۷- ۱۲۸</ref> | از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل شده که «کل شَی ء مُطْلَق حَتّی یرِد فیه نَهْی»: همه اشیاء مباحند مگر آنکه مورد نهی واقع شده باشند.<ref>حر عاملی، ۱۸/۱۲۷- ۱۲۸</ref> | ||