محمد بن ابراهیم نعمانی: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| مکتب = | | مکتب = | ||
| استادان = [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و.. | | استادان = [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و.. | ||
| آثار = [[غیبت نعمانی| | | آثار = [[غیبت نعمانی|الغیبة]]، الرد علی الاسماعیلیة، الفرائض، التفسیر و التسلی | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==سفرهای علمی== | ==سفرهای علمی== | ||
از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به [[شیراز]] آمده و در آن شهر از | از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به [[شیراز]] آمده و در آن شهر از [[موسی بن محمد اشعری قمی]] حدیث آموخته و در [[قم]] احتمالاً از [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] حدیث شنیده است<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۶</ref>. پس از آن به بغداد سفر کرده<ref>نجاشی، ص۲۷۱</ref> و در آنجا از عالمان و محدّثان و فقیهان بنامی چون [[ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده]] و [[محمد بن یعقوب کلینی]] (د ۳۲۹ق) حدیث فراگرفته است. | ||
پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای اردن) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سالهای پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری شیعینشین بوده است، رفته و تا پایان زندگی در آنجا مانده و در همانجا به نشر حدیث و معارف شیعی پرداخته و در شام درگذشته است.<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۸</ref> | پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای [[اردن]]) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سالهای پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری شیعینشین بوده است، رفته و تا پایان زندگی در آنجا مانده و در همانجا به نشر حدیث و معارف شیعی پرداخته و در شام درگذشته است.<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۸</ref> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
نعمانی در [[ایران]] و [[عراق]] و [[شام]]، افزون بر مشایخ و استادان یاد شده، از این کسان نیز بهره برده است: | نعمانی در [[ایران]] و [[عراق]] و [[شام]]، افزون بر مشایخ و استادان یاد شده، از این کسان نیز بهره برده است: | ||
{{ستون|3}} | |||
* [[احمد بن نصر بن هوذه باهلی]] | * [[احمد بن نصر بن هوذه باهلی]] | ||
* [[ | * [[احمد بن محمد بن یعقوب بن عمار کوفی]] | ||
* [[حسین بن محمد باوری]] | * [[حسین بن محمد باوری]] | ||
* [[سلامه ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]] | * [[سلامه ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]] | ||
خط ۵۳: | خط ۵۴: | ||
* محمد بن حسن بن محمد جمهور قمی | * محمد بن حسن بن محمد جمهور قمی | ||
* محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری<ref>غفاری، ص۱۶</ref> | * محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری<ref>غفاری، ص۱۶</ref> | ||
{{پایان}} | |||
نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیثهایی که او از ابن عقده در [[غیبت نعمانی|کتاب غیبت]] خود نقل کرده و نیز جملات احترام آمیزی که در مورد وی آورده<ref>ص ۳۹</ref> پیداست که از این استاد تأثیر بسیار پذیرفته است. | نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیثهایی که او از ابن عقده در [[غیبت نعمانی|کتاب غیبت]] خود نقل کرده و نیز جملات احترام آمیزی که در مورد وی آورده<ref>ص ۳۹</ref> پیداست که از این استاد تأثیر بسیار پذیرفته است. | ||