پرش به محتوا

محمد بن ابراهیم نعمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
| مکتب =
| مکتب =
| استادان = [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و..
| استادان = [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]]، [[ابن همام اسکافی|محمد بن همام اسکافی]]،[[احمد بن محمد بن سعیدبن عقده کوفی]] و [[کلینی|محمد بن یعقوب کلینی]] و..
| آثار = [[غیبت نعمانی|غیبت]]،الرد علی الاسماعیلیة، الفرائض، التفسیر و التسلی
| آثار = [[غیبت نعمانی|الغیبة]]، الرد علی الاسماعیلیة، الفرائض، التفسیر و التسلی
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =
| وبگاه =
| وبگاه =
خط ۳۸: خط ۳۸:


==سفرهای علمی==
==سفرهای علمی==
از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به [[شیراز]] آمده و در آن شهر از ابوالقاسم [[موسی بن محمد اشعری قمی]] حدیث آموخته و در [[قم]] احتمالاً از [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] حدیث شنیده است<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۶</ref>. پس از آن به بغداد سفر کرده<ref>نجاشی، ص۲۷۱</ref> و در آنجا از عالمان و محدّثان و فقیهان بنامی چون [[ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده]] و [[محمد بن یعقوب کلینی]] (د ۳۲۹ق) حدیث فراگرفته است.
از زندگی وی همین اندازه معلوم است که در سال ۳۱۳ق به [[شیراز]] آمده و در آن شهر از [[موسی بن محمد اشعری قمی]] حدیث آموخته و در [[قم]] احتمالاً از [[صدوق اول|علی بن حسین بن بابویه]] پدر [[شیخ صدوق]] حدیث شنیده است<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۶</ref>. پس از آن به بغداد سفر کرده<ref>نجاشی، ص۲۷۱</ref> و در آنجا از عالمان و محدّثان و فقیهان بنامی چون [[ابن همام اسکافی]]، [[ابن عقده]] و [[محمد بن یعقوب کلینی]] (د ۳۲۹ق) حدیث فراگرفته است.


پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای اردن) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سال‌های پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری شیعی‌نشین بوده است، رفته و تا پایان زندگی در آنجا مانده و در همانجا به نشر حدیث و معارف شیعی پرداخته و در شام درگذشته است.<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۸</ref>
پس از چندی از [[بغداد]] آهنگ سفر به [[شام]] کرده و در ۳۳۳ق در [[طبریه]] (از شهرهای [[اردن]]) از محمد بن عبدالله طبرانی و عبدالله بن عبدالملک بن سهل طبرانی حدیث شنیده و پس از آن در شام از محمد بن عثمان بن علان دهنی بغدادی حدیث آموخته و در سال‌های پایانی روزگارش به [[حلب]] که شهری شیعی‌نشین بوده است، رفته و تا پایان زندگی در آنجا مانده و در همانجا به نشر حدیث و معارف شیعی پرداخته و در شام درگذشته است.<ref>غفاری، ص۱۴- ۱۸</ref>


==اساتید==
==اساتید==
نعمانی در [[ایران]] و [[عراق]] و [[شام]]، افزون بر مشایخ و استادان یاد شده، از این کسان نیز بهره برده است:
نعمانی در [[ایران]] و [[عراق]] و [[شام]]، افزون بر مشایخ و استادان یاد شده، از این کسان نیز بهره برده است:
{{ستون|3}}
* [[احمد بن نصر بن هوذه باهلی]]
* [[احمد بن نصر بن هوذه باهلی]]
* [[ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن عمار کوفی]]
* [[احمد بن محمد بن یعقوب بن عمار کوفی]]
* [[حسین بن محمد باوری]]
* [[حسین بن محمد باوری]]
* [[سلامه ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]]
* [[سلامه ابن محمد بن اسماعیل ارزنی]]
خط ۵۳: خط ۵۴:
* محمد بن حسن بن محمد جمهور قمی
* محمد بن حسن بن محمد جمهور قمی
* محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری<ref>غفاری، ص۱۶</ref>
* محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری<ref>غفاری، ص۱۶</ref>
 
{{پایان}}
نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیث‌هایی که او از ابن عقده در [[غیبت نعمانی|کتاب غیبت]] خود نقل کرده و نیز جملات احترام آمیزی که در مورد وی آورده<ref>ص ۳۹</ref> پیداست که از این استاد تأثیر بسیار پذیرفته است.
نعمانی بیش از همه از [[ابن عقده کوفی]] و کلینی بهره گرفته است. از تعداد حدیث‌هایی که او از ابن عقده در [[غیبت نعمانی|کتاب غیبت]] خود نقل کرده و نیز جملات احترام آمیزی که در مورد وی آورده<ref>ص ۳۹</ref> پیداست که از این استاد تأثیر بسیار پذیرفته است.


confirmed، protected، templateeditor
۲۳۰

ویرایش