Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۶۷
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←سرهای بریده شهدا) |
||
خط ۲۶۲: | خط ۲۶۲: | ||
درباره تعداد سرهای مطهر [[شهدای کربلا]] که توسط سپاه [[عمر سعد]] از پیکرهایشان جدا شد، منابع تاریخی یکسان سخن نگفتهاند: | درباره تعداد سرهای مطهر [[شهدای کربلا]] که توسط سپاه [[عمر سعد]] از پیکرهایشان جدا شد، منابع تاریخی یکسان سخن نگفتهاند: | ||
#بلاذری، دینوری، طبری، [[شیخ مفید]]، خوارزمی و ابن نما، آمار سرها را ۷۲ سر به جز سر امام(ع) نوشتهاند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲؛ دینوری، | #بلاذری، دینوری، طبری، [[شیخ مفید]]، خوارزمی و ابن نما، آمار سرها را ۷۲ سر به جز سر امام(ع) نوشتهاند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۳۴۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲؛ دینوری، اخبار الطوال، ص۲۵۹؛ شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۱۱۳؛ خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۴۵؛ ابن نما، مثیر الاحزان، ص۶۵. البته طبری در صفحه ۳۴۸ و خوارزمی در صفحه ۴۴ به جدا کردن سر امام(علیهالسلام) اشاره کردهاند و سپس هر دو در صفحه بعد مینویسند که سرهای بقیه شهدا قطع شد که طبعاً مراد از بقیه، غیر از سر امام(ع) است و بنابراین با احتساب سر امام(ع)مجموع سرها، ۷۳ سر میشود. هم چنان که عبارات دینوری، شیخ مفید و ابن نما نیز مؤید آمار ۷۳ سر است.</ref> | ||
#دینوری در گزارش مربوط به توزیع سرها بین قبایل، ۷۵ سر و بلاذری به نقل از ابومخنف ۸۲ سر نگاشته است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲، دینوری، | #دینوری در گزارش مربوط به توزیع سرها بین قبایل، ۷۵ سر و بلاذری به نقل از ابومخنف ۸۲ سر نگاشته است.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۴۱۲، دینوری، اخبار الطوال، ص۲۵۹.</ref> | ||
#سبط ابن جوزی به نقل از هشام کلبی، ۹۲ سر نوشته است.<ref>ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۲۵۶</ref> | #سبط ابن جوزی به نقل از هشام کلبی، ۹۲ سر نوشته است.<ref>ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص۲۵۶</ref> | ||
#[[سید ابن طاووس]] و محمد بن ابی طالب موسوی ۷۸ سر گزارش کردهاند.<ref>سید ابن طاووس، لهوف، ص۸۵، حسینی موسوی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج ۲، ص۳۳۱ و مجلسی، بحار الانوار، ج ۴۵، ص۶۲</ref> | #[[سید ابن طاووس]] و محمد بن ابی طالب موسوی ۷۸ سر گزارش کردهاند.<ref>سید ابن طاووس، لهوف، ص۸۵، حسینی موسوی، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج ۲، ص۳۳۱ و مجلسی، بحار الانوار، ج ۴۵، ص۶۲</ref> |