اقبال لاهوری: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

اقبال لاهوری ضمن تجلیل از خدمت تصوف‏ قدیم در شکل دادن و توجیه تکامل [[تجربه دینی]]، از نمایندگان معاصر مکتب‌‏های صوفیه به دلیل جهلی‏ که نسبت به روحیه و اندیشه زمان جدید داشته، انتقاد می‌کرد.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/239955/انتقاد-تند-اقبال-لاهوری-از-تصوف سرگل‌زایی، محمد، «انتقاد تند اقبال لاهوری از تصوف»]، پرتال جامع علوم انسانی، </ref> اقبال معتقد بود بسیاری از ارزش‌های صوفیه، مبنا و صبغه‌‏ای غیر اسلامی دارد و گرفته شده از ادیان دیگر است. به باور او، نظریه «فنای صوفیه» مخالف تعلیمات‏ [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]] است و معتقد بود هدف اخلاقی و دینی بشر، سرکوب‌کردن‏ خودی نیست بلکه اثبات خودی است و این‏ زمانی به‌دست می‌آید که بشر، شخصیت خود را یکتا و منحصر به‏ خود نماید.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/239955/انتقاد-تند-اقبال-لاهوری-از-تصوف سرگل‌زایی، محمد، «انتقاد تند اقبال لاهوری از تصوف»]، پرتال جامع علوم انسانی.</ref>