اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خالص'''، کالایی را گویند که با چیزی ممزوج و مخلوط نباشد و معنایی نزدیک به «صافی» دارد با این تفاوت که صافی به جنسی که از‌‌ همان ابتدا با چیزی آمیخته نبوده اطلاق می‌شود؛ ولی خالص، جنسی است که پس از امتزاج با چیز دیگر، خواه پست‌تر باشد یا نه، پاک، و ناخالصی آن زدوده شود.<ref> طریحی٬ مجمع‌ البحرین، ۱۳۷۵ش٬ ج۴، ص۱۶۹؛ مفردات، ص۲۹۲؛ ابن فارس٬ مقاییس‌ اللغه، ج۲، ص۲۰۸، «خلص». </ref> '''اخلاص''' به معنای خالص کردن، پاک گردانیدن و برگزیدن است.<ref>ابن منظور٬ لسان‌ العرب، ج۳، ص۱۷۳-۱۷۴، «خلص» ؛ طریحی٬ مجمع‌البحرین، ج۴، ص۱۶۸-۱۶۹، «خلص».</ref> مقصود از آن در فرهنگ اسلامی، پاک کردن نیّت از غیر خدا و انجام دادن عمل برای خدا است.<ref>رفیق٬ مصطلحات التصوف الاسلامی، ۱۹۹۹م. ص۲۶.</ref> حقيقت اخلاص، انجام دادن عمل براى خدا و به انگيزه تقرّب به اوست.<ref>طوسی٬ التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج‌۹، ص‌۵ ؛ طباطبایی٬ المیزان، ۱۳۷۱ش٬ ج‌۱۷، ص‌۲۳۳.</ref>