پرش به محتوا

استعمال دخانیات: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۷: خط ۴۷:
از نظر فقها احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از دودهای انواع دخانیات و نیز مواد مخدری که از راه بینی یا زیر زبان جذب می‌شود، خودداری کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خویی، توضیح المسائل، ۱۴۱۳ق، ص۲۷۶؛ سیستانی، توضیح المسائل، ۱۴۱۵ق، ص۳۳۵؛ اصولی و بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسائل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۷۴.</ref> در [[رساله توضیح‌المسائل|رساله توضیح المسائل]] سیدموسی شبیری زنجانی چنین آمده است که سیگار کشیدن و استعمال سایر دخانیات به‌صورت آشکار در [[رمضان|ماه رمضان]]، به‌گونه‌ای که بی‌احترامی به [[روزه]] به‌شمار آید، جایز نیست و چنان‌چه روزه‌دار در این ماه از دخانیات استفاده کند، بنا بر احتیاط در بقیه روز از کارهایی که روزه را باطل می‌کند، خودداری کند و روزه آن روز را نیز [[ادا|قضا]] کند.<ref>شبیری زنجانی، توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۳۳۴.</ref>
از نظر فقها احتیاط واجب آن است که روزه‌دار از دودهای انواع دخانیات و نیز مواد مخدری که از راه بینی یا زیر زبان جذب می‌شود، خودداری کند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به خویی، توضیح المسائل، ۱۴۱۳ق، ص۲۷۶؛ سیستانی، توضیح المسائل، ۱۴۱۵ق، ص۳۳۵؛ اصولی و بنی‌هاشمی خمینی، رساله توضیح المسائل (مراجع)، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۹۷۴.</ref> در [[رساله توضیح‌المسائل|رساله توضیح المسائل]] سیدموسی شبیری زنجانی چنین آمده است که سیگار کشیدن و استعمال سایر دخانیات به‌صورت آشکار در [[رمضان|ماه رمضان]]، به‌گونه‌ای که بی‌احترامی به [[روزه]] به‌شمار آید، جایز نیست و چنان‌چه روزه‌دار در این ماه از دخانیات استفاده کند، بنا بر احتیاط در بقیه روز از کارهایی که روزه را باطل می‌کند، خودداری کند و روزه آن روز را نیز [[ادا|قضا]] کند.<ref>شبیری زنجانی، توضیح المسائل، ۱۳۸۸ش، ص۳۳۴.</ref>


 
از دیگر احکام مربوط به استعمال دخانیات این است که بنا به نظر برخی فقها مانند [[سید علی حسینی سیستانی|سیدعلی سیستانی]]، کشیدن سیگار یا قلیان در اماکن عمومی و اجتماعات و یا وسایل نقلیه عمومی در صورتی که ضرر قابل توجه برای دیگران داشته باشد، جایز نیست و در ملک شخص دیگری نیز، بدون رضایت وی جایز نمی­‌باشد.<ref>سیستانی، [https://www.sistani.org/persian/book/26576/5984/ «توضیح المسائل جامع»]، سایت دفتر رسمی مرجع عالیقدر آقای سیدعلی حسینی سیستانی.</ref>
*سیگار یا قلیان کشیدن در اماکن عمومی و اجتماعات و یا وسایل نقلیه عمومی در صورتی که ضرر قابل توجه برای دیگران داشته باشد، جایز نیست و در ملک شخص دیگری نیز، بدون رضایت وی جایز نمی­‌باشد.<ref>سیستانی، [https://www.sistani.org/persian/book/26576/5984/ «توضیح المسائل جامع»]، سایت دفتر رسمی مرجع عالیقدر آقای سیدعلی حسینی سیستانی.</ref>
 
==آیین‌نامه ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی==
==آیین‌نامه ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی==
برپایه ماده یک آیین‌نامه «ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی»، مصوّب ۷ آبان ۱۳۷۶ش در [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]]، به‌منظور حفظ حقوق افراد جامعه و تأمین سلامت آن‌ها در برابر زیان‌ها و بیماری‌های ناشی از استعمال دخانیات، استعمال هر گونه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی مسقف، به هر نحو ممنوع اعلام شده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/118081 «آیین نامه ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی»]، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.</ref>
برپایه ماده یک آیین‌نامه «ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی»، مصوّب ۷ آبان ۱۳۷۶ش در [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]]، به‌منظور حفظ حقوق افراد جامعه و تأمین سلامت آن‌ها در برابر زیان‌ها و بیماری‌های ناشی از استعمال دخانیات، استعمال هر گونه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی مسقف، به هر نحو ممنوع اعلام شده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/118081 «آیین نامه ممنوعیت استعمال و عرضه سیگار و سایر مواد دخانی در اماکن عمومی»]، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۹

ویرایش