پرش به محتوا

تکبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۶۶ بایت اضافه‌شده ،  ۱۹ نوامبر
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
تکبیر در لغت به‌معنای بزرگ شمردن است.<ref>جوهری، الصحاح، ذیل واژه کبر.</ref> در متون دینی، تکبیر به‌معنای بزرگ داشتن یا به بزرگی یادکردن [[خدا]] آمده و ظاهراً معنای لغوی این واژه متأثر از کاربرد دینی آن است؛ زیرا معنای لغوی تکبیر (به لحاظ ریشه اشتقاقی آن) بزرگ داشتن هر کس یا هر چیز است.<ref>جوهری، ذیل «کبر»</ref>
تکبیر در لغت به‌معنای بزرگ شمردن است.<ref>جوهری، الصحاح، ذیل واژه کبر.</ref> در متون دینی، تکبیر به‌معنای بزرگ داشتن یا به بزرگی یادکردن [[خدا]] آمده و ظاهراً معنای لغوی این واژه متأثر از کاربرد دینی آن است؛ زیرا معنای لغوی تکبیر (به لحاظ ریشه اشتقاقی آن) بزرگ داشتن هر کس یا هر چیز است.<ref>جوهری، ذیل «کبر»</ref>


در قرآن نیز واژه تکبیر تنها یک بار آمده است.<ref>رجوع کنید به اسراء: ۱۱۱</ref>{{یاد|وکبّره تکبیراً }} که به‌معنای تعظیم و بزرگ دانستن خداوند<ref>طبرسی، ج ۶، ص۶۸۹</ref> و مطابق برخی روایات، به‌معنای الله اکبر گفتن است؛<ref>رجوع کنید به حویزی، ج ۳، ص۲۳۹</ref> جمع میان این دو وجه امکان‌پذیر است.
در قرآن نیز واژه تکبیر تنها یک بار آمده است.<ref>سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref>{{یاد|وکبّره تکبیراً }} که به‌معنای تعظیم و بزرگ دانستن خداوند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۶۸۹</ref> و مطابق برخی روایات، به‌معنای الله اکبر گفتن است؛<ref>رجوع کنید به حویزی، ج ۳، ص۲۳۹</ref> جمع میان این دو وجه امکان‌پذیر است.


در متون [[حدیث|حدیثی]]، تکبیر غالباً مترادفِ الله اکبر گفتن یا بزرگ دانستن و تعظیم خداوند است؛ چنان‌که در روایتی<ref>رجوع کنید به حرّ عاملی، ج ۷، ص۴۳۳</ref> به‌معنای بزرگ شمردن خداوند آمده، به سبب هدایتی که کرده و عافیتی که بخشیده است. در برخی روایات دیگر نیز واژه الله اکبر به این معناست که خداوند بزرگتر از آن است که در وهم و وصف بگنجد.<ref>شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۳۱۳.</ref> {{یاد|الله أكبر من أن يوصف}}یا با بت‌ها و خدایان دیگر قیاس شود.<ref>رجوع کنید به همو، ۱۴۰۱، ج ۲، ص۲۳۹</ref>
در متون [[حدیث|حدیثی]]، تکبیر غالباً مترادفِ الله اکبر گفتن یا بزرگ دانستن و تعظیم خداوند است؛ چنان‌که در روایتی<ref>عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۴۳۳.</ref> به‌معنای بزرگ شمردن خداوند آمده، به سبب هدایتی که کرده و عافیتی که بخشیده است. در برخی روایات دیگر نیز واژه الله اکبر به این معناست که خداوند بزرگتر از آن است که در وهم و وصف بگنجد.<ref>شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۳۱۳.</ref> {{یاد|الله أكبر من أن يوصف}} یا با بت‌ها و خدایان دیگر قیاس شود.<ref>رجوع کنید به همو، ۱۴۰۱، ج ۲، ص۲۳۹</ref>


==در ابواب فقهی==
==در ابواب فقهی==
خط ۱۱۱: خط ۱۱۱:
* محمدپادشاه بن غلام محیی الدین شاد، آنندراج: فرهنگ جامع فارسی، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۳ ش.
* محمدپادشاه بن غلام محیی الدین شاد، آنندراج: فرهنگ جامع فارسی، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۳ ش.
* محمدبن ادریس شافعی، الاُمّ، تحقیق محمد زهری نجار، بیروت: [بی‌تا].
* محمدبن ادریس شافعی، الاُمّ، تحقیق محمد زهری نجار، بیروت: [بی‌تا].
* طبرسی.
* طبرسی، فضل بن حسن‏، مجمع البیان فی تفسیر القرآن‏، تصحیح: فضل‌الله یزدی طباطبایی، هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش‏.
* طبری، تاریخ (بیروت).
* طبری، تاریخ (بیروت).
* محمدبن حسن طوسی، کتاب الخلاف، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷.
* محمدبن حسن طوسی، کتاب الخلاف، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷.
confirmed، templateeditor
۲٬۷۸۰

ویرایش