تکبیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
تکبیر در لغت بهمعنای بزرگ شمردن است.<ref>جوهری، الصحاح، ذیل واژه کبر.</ref> در متون دینی، تکبیر بهمعنای بزرگ داشتن یا به بزرگی یادکردن [[خدا]] آمده و ظاهراً معنای لغوی این واژه متأثر از کاربرد دینی آن است؛ زیرا معنای لغوی تکبیر (به لحاظ ریشه اشتقاقی آن) بزرگ داشتن هر کس یا هر چیز است.<ref>جوهری، ذیل «کبر»</ref> | تکبیر در لغت بهمعنای بزرگ شمردن است.<ref>جوهری، الصحاح، ذیل واژه کبر.</ref> در متون دینی، تکبیر بهمعنای بزرگ داشتن یا به بزرگی یادکردن [[خدا]] آمده و ظاهراً معنای لغوی این واژه متأثر از کاربرد دینی آن است؛ زیرا معنای لغوی تکبیر (به لحاظ ریشه اشتقاقی آن) بزرگ داشتن هر کس یا هر چیز است.<ref>جوهری، ذیل «کبر»</ref> | ||
در قرآن نیز واژه تکبیر تنها یک بار آمده است.<ref> | در قرآن نیز واژه تکبیر تنها یک بار آمده است.<ref>سوره اسراء، آیه ۱۱۱.</ref>{{یاد|وکبّره تکبیراً }} که بهمعنای تعظیم و بزرگ دانستن خداوند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۳۱ق، ج۶، ص۶۸۹</ref> و مطابق برخی روایات، بهمعنای الله اکبر گفتن است؛<ref>رجوع کنید به حویزی، ج ۳، ص۲۳۹</ref> جمع میان این دو وجه امکانپذیر است. | ||
در متون [[حدیث|حدیثی]]، تکبیر غالباً مترادفِ الله اکبر گفتن یا بزرگ دانستن و تعظیم خداوند است؛ چنانکه در روایتی<ref> | در متون [[حدیث|حدیثی]]، تکبیر غالباً مترادفِ الله اکبر گفتن یا بزرگ دانستن و تعظیم خداوند است؛ چنانکه در روایتی<ref>عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۴۳۳.</ref> بهمعنای بزرگ شمردن خداوند آمده، به سبب هدایتی که کرده و عافیتی که بخشیده است. در برخی روایات دیگر نیز واژه الله اکبر به این معناست که خداوند بزرگتر از آن است که در وهم و وصف بگنجد.<ref>شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ج۱، ص۳۱۳.</ref> {{یاد|الله أكبر من أن يوصف}} یا با بتها و خدایان دیگر قیاس شود.<ref>رجوع کنید به همو، ۱۴۰۱، ج ۲، ص۲۳۹</ref> | ||
==در ابواب فقهی== | ==در ابواب فقهی== | ||
خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
* محمدپادشاه بن غلام محیی الدین شاد، آنندراج: فرهنگ جامع فارسی، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۳ ش. | * محمدپادشاه بن غلام محیی الدین شاد، آنندراج: فرهنگ جامع فارسی، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۳ ش. | ||
* محمدبن ادریس شافعی، الاُمّ، تحقیق محمد زهری نجار، بیروت: [بیتا]. | * محمدبن ادریس شافعی، الاُمّ، تحقیق محمد زهری نجار، بیروت: [بیتا]. | ||
* | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تصحیح: فضلالله یزدی طباطبایی، هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
* طبری، تاریخ (بیروت). | * طبری، تاریخ (بیروت). | ||
* محمدبن حسن طوسی، کتاب الخلاف، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷. | * محمدبن حسن طوسی، کتاب الخلاف، قم ۱۴۰۷ـ۱۴۱۷. |