پرش به محتوا

نهم ربیع‌الاول: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳: خط ۱۳:


==مراسم عیدالزهراء==
==مراسم عیدالزهراء==
در [[ایران]] و [[عراق]]، گاه در نهم ربیع الاول به تصور سالروز مرگ [[عمر بن خطاب|خلیفۀ دوم]]، محفل‌هایی برگزار می‌شده که به عیدالزهراء و فرحة الزهراء معروف بوده است. به نوشته [[رسول جعفریان]]، پیشینه چنین مراسمی به دوره [[آل‌بویه]] و نزاع‌های مذهبی میان [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] در آن زمان برمی‌گردد پس از قرن ششم این مراسم تا ظهور صفویه دست‌کم در کاشان برگزار می‎شد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۳ش، ج۳، ص۱۰۳۷-۱۰۳۹؛ صادقی کاشانی، «نهم ربیع، روز امامت و مهدویت»، ص۴۳.</ref> [[سید بن طاووس]] (درگذشت ۶۶۴ق) با اشاره به اعتقاد برخی به مرگ یکی از دشمنان [[اهل البیت علیهم‌السلام|اهل بیت]] در روز نهم ربیع گفته است برخی از ایرانیان این روز را بزرگ می‌شمارند.<ref>ابن‌طاووس، الاقبال بالاعمال، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۳.</ref> با این حال، گویی خودش آن نظر را قبول ندارد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران از آغاز تا طلوع دولت صفوی، ۱۳۹۰ش، ص۸۳۵. </ref> با ظهور صفویه و گسترش تشیع در ایران، نهم ربیع الاول به عنوان روز مرگ عمر شناخته شد و مراسمی در این روز برگزار می‌گردید.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۱، ص۱۱۹ و ۱۲۰.</ref> [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب «مصائب النواصب» که آن را در پاسخ به اعتراض یکی از علمای اهل‌سنت دوره [[صفویه]] بنام میرزا مخدوم شریفی <ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق،ج۲۱، ص۷۶.</ref> نوشته، می‌نویسد: «آن‌چه در برخی شهرها به مناسبت روز مرگ عمر انجام می‌دهند هیچ یک از علمای امامیه به آن فتوا نداده‌اند و ساخته و پرداخته برخی از فرومایگان و احمقان به منظور ایجاد تفرقه و اختلاف است.»<ref>شوشتری، مصائب النواصب، ۱۳۸۴ش، ج۲، ۲۴۲.</ref>
در [[ایران]] و [[عراق]]، گاه در نهم ربیع الاول به تصور سالروز مرگ [[عمر بن خطاب|خلیفۀ دوم]]، محفل‌هایی برگزار می‌شده که به عیدالزهراء و فرحة الزهراء معروف بوده است. به نوشته [[رسول جعفریان]]، پیشینه چنین مراسمی به دوره [[آل‌بویه]] و نزاع‌های مذهبی میان [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] در آن زمان برمی‌گردد پس از قرن ششم این مراسم تا ظهور صفویه دست‌کم در کاشان برگزار می‎شد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ۱۳۸۳ش، ج۳، ص۱۰۳۷-۱۰۳۹؛ صادقی کاشانی، «نهم ربیع، روز امامت و مهدویت»، ص۴۳.</ref>
 
[[سید بن طاووس]] (درگذشت ۶۶۴ق) با اشاره به اعتقاد برخی به مرگ یکی از دشمنان [[اهل البیت علیهم‌السلام|اهل بیت]] در روز نهم ربیع گفته است برخی از ایرانیان این روز را بزرگ می‌شمارند.<ref>ابن‌طاووس، الاقبال بالاعمال، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۱۳.</ref> با این حال، گویی خودش آن نظر را قبول ندارد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران از آغاز تا طلوع دولت صفوی، ۱۳۹۰ش، ص۸۳۵. </ref> با ظهور صفویه و گسترش تشیع در ایران، نهم ربیع الاول به عنوان روز مرگ عمر شناخته شد و مراسمی در این روز برگزار می‌گردید.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۱، ص۱۱۹ و ۱۲۰.</ref>


===پیامدهای مراسم عیدالزهراء===
===پیامدهای مراسم عیدالزهراء===
خط ۱۹: خط ۲۱:
ممکن است این کارها موجب اذیت و آزار و یا قتل شیعیانی که در بلاد و کشورهای دیگر در اقلیت هستند، گردد. در این صورت اگر یک قطره‌ی خون از آنها ریخته شود، ما مسبِّب آن و یا شریک در جرم خواهیم بود.<ref>رخشاد، در محضر بهجت، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۳۹.</ref>|عرض=15%|رنگ پس‌زمینه=#c0c3f0|عنوان=شریک در کشتار شیعیان|تراز=چپ}}
ممکن است این کارها موجب اذیت و آزار و یا قتل شیعیانی که در بلاد و کشورهای دیگر در اقلیت هستند، گردد. در این صورت اگر یک قطره‌ی خون از آنها ریخته شود، ما مسبِّب آن و یا شریک در جرم خواهیم بود.<ref>رخشاد، در محضر بهجت، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۱۳۹.</ref>|عرض=15%|رنگ پس‌زمینه=#c0c3f0|عنوان=شریک در کشتار شیعیان|تراز=چپ}}
*تفرقه انداختن بین مسلمانان
*تفرقه انداختن بین مسلمانان
[[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] در کتاب «مصائب النواصب» که آن را در پاسخ به اعتراض یکی از علمای اهل‌سنت دوره [[صفویه]] بنام میرزا مخدوم شریفی <ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق،ج۲۱، ص۷۶.</ref> می‌نویسد: «آن‌چه در برخی شهرها به مناسبت روز مرگ عمر انجام می‌دهند هیچ یک از علمای امامیه به آن فتوا نداده‌اند و ساخته و پرداخته برخی از فرومایگان و احمقان به منظور ایجاد تفرقه و اختلاف است.»<ref>شوشتری، مصائب النواصب، ۱۳۸۴ش، ج۲، ۲۴۲.</ref>
در [[ایران]] پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و در دوره رهبری [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] برگزاری مراسم به مناسبت کشته شدن خلیفه دوم، ممنوع شد. یکی از دلایل ممنوعیت این مراسم، دامن زدن به اختلافات شیعه و سنی و برافروختن آتش فتنه بین مذاهب اعلام شده است. همچنین استفاده از ادبیات نامتعارف، گاه مستهجن و اجرای نمایش‌هایی که تخطی از عرف‌ و هنجارهای عمومی جامعه است از جمله دلایل ممنوعیت آن است. به دنبال ممنوعیت این مراسم، آرامگاه منسوب به [[فیروز نهاوندی|ابولؤلؤ]] در [[کاشان]] در سال ۱۳۸۶ش از سوی نیروی انتظامی بسته شد.<ref>[http://www.socio-shia.com/index.php/sociology-of-shia-fields/shia-rituals/187-9rabi-note#_ftn3 لطفی، نهم ربیع‌الاول و جشن ممنوع عمرکشان]، پایگاه اینترنتی جامعه‌شناسی تشیع.</ref>
در [[ایران]] پس از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و در دوره رهبری [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] برگزاری مراسم به مناسبت کشته شدن خلیفه دوم، ممنوع شد. یکی از دلایل ممنوعیت این مراسم، دامن زدن به اختلافات شیعه و سنی و برافروختن آتش فتنه بین مذاهب اعلام شده است. همچنین استفاده از ادبیات نامتعارف، گاه مستهجن و اجرای نمایش‌هایی که تخطی از عرف‌ و هنجارهای عمومی جامعه است از جمله دلایل ممنوعیت آن است. به دنبال ممنوعیت این مراسم، آرامگاه منسوب به [[فیروز نهاوندی|ابولؤلؤ]] در [[کاشان]] در سال ۱۳۸۶ش از سوی نیروی انتظامی بسته شد.<ref>[http://www.socio-shia.com/index.php/sociology-of-shia-fields/shia-rituals/187-9rabi-note#_ftn3 لطفی، نهم ربیع‌الاول و جشن ممنوع عمرکشان]، پایگاه اینترنتی جامعه‌شناسی تشیع.</ref>
*ارتکاب گناه
*ارتکاب گناه
confirmed
۲٬۶۶۱

ویرایش