پرش به محتوا

محمود گاوان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:


===ارتباطات اجتماعی محمود گاوان===
===ارتباطات اجتماعی محمود گاوان===
اسناد و مدارک حاکی از آنند که خواجه محمود با جایگاه اجتماعی رفیع و القابی همچون «خواجه جهان»، «مخدومه جهانیان»،‌ «معتمد درگاه سلطان»،‌ «آصف جم‌نشان» و «ملک نایب مخدومه جهان»<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> در ترویج تشیع فعال بوده است.<ref>عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۱۵.</ref> گاوان دارای روابط  اجتماعی وسیعی بوده و به بسیاری از دانشمندان و سادات نامه نوشته است.<ref>قلی قرایی، «مقدمه»، در میرمحمدمومن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند، ۱۳۸۷ش، ص۲۳.</ref> محققان تاکید کرده‌اند که بسیاری از نامه‌نگاری‌های محمود به ویژه با بزرگان سادات، به دلیل جذب آنان به دکن و در نهایت تقویت تشیع صورت گرفته است.<ref>عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۱۶.</ref>
اسناد و مدارک حاکی از آنند که خواجه محمود با جایگاه اجتماعی رفیع و القابی همچون «خواجه جهان»، «مخدومه جهانیان»،‌ «معتمد درگاه سلطان»،‌ «آصف جم‌نشان» و «ملک نایب مخدومه جهان»<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> در ترویج تشیع فعال بوده است.<ref>عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۱۵.</ref> گاوان دارای روابط  اجتماعی وسیعی بوده و به بسیاری از دانشمندان و سادات نامه نوشته است.<ref>قلی قرایی، «مقدمه»، در میرمحمدمومن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند، ۱۳۸۷ش، ص۲۳.</ref> محققان تاکید کرده‌اند که بسیاری از نامه‌نگاری‌های محمود به ویژه با بزرگان سادات، به دلیل جذب آنان به دکن و در نهایت تقویت تشیع صورت گرفته است.<ref>عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۱۶.</ref>[[پرونده:آرامگاه_محمود_گاوان.jpg|بندانگشتی|آرامگاه محمود گاوان در شهر بیدَر|راست]]


برخی از این ارتباطات با نزدیکان شاهان از جمله سلطان حسن بیگ (سلطان حسن بایندر یا حسن اوزون) (حکومت ۸۵۶-۸۸۲ق) و پسرش سلطان یعقوب آق قویونلو (حکومت ۸۸۳-۸۹۶ق) بود و محمود از این راه ارتباط وثیقی با آن سلاطین پیدا کرد.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۳.</ref>
برخی از این ارتباطات با نزدیکان شاهان از جمله سلطان حسن بیگ (سلطان حسن بایندر یا حسن اوزون) (حکومت ۸۵۶-۸۸۲ق) و پسرش سلطان یعقوب آق قویونلو (حکومت ۸۸۳-۸۹۶ق) بود و محمود از این راه ارتباط وثیقی با آن سلاطین پیدا کرد.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۳.</ref>
[[پرونده:آرامگاه_محمود_گاوان.jpg|بندانگشتی|آرامگاه محمود گاوان در شهر بیدَر]]
==قتل محمود گاوان==
==قتل محمود گاوان==
پیشرفت خواجه محمود و رشد گیلانیان در منطقه حسادت بدخواهان را برانگیخته و آنان با توطئه‌ و بدگویی، سبب صدور حکم قتل وزیر از سوی محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شدند.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۴.</ref> پس از قتل گاوان در سال ۸۸۶ق، شاعران در وصف او شعرها سرودند و او را شهید لقب دادند.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۰-۵۱.</ref> شاه برای توجیه قتل او به برخی از حکام نامه نوشته و اتهاماتی را به خواجه و اطرافیانش وارد ساخت.<ref>‌ عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۲۰-۲۲۱.</ref>
پیشرفت خواجه محمود و رشد گیلانیان در منطقه حسادت بدخواهان را برانگیخته و آنان با توطئه‌ و بدگویی، سبب صدور حکم قتل وزیر از سوی محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شدند.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۴.</ref> پس از قتل گاوان در سال ۸۸۶ق، شاعران در وصف او شعرها سرودند و او را شهید لقب دادند.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۰-۵۱.</ref> شاه برای توجیه قتل او به برخی از حکام نامه نوشته و اتهاماتی را به خواجه و اطرافیانش وارد ساخت.<ref>‌ عالمی،‌ خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی،‌ ص۲۲۰-۲۲۱.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش