|
|
| خط ۱۰۲: |
خط ۱۰۲: |
|
| |
|
| [[یوسف بن احمد بحرانی]]، فقیه و محدث شیعه قرن دوازدهم هجری قمری، اعتقاد به استحباب ذکر صلوات پس از شنیدن نام پیامبر را قول مشهور در میان عالمان شیعه دانسته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۴۶۰؛ شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۱۷ق، ص۷۴۱.</ref> | | [[یوسف بن احمد بحرانی]]، فقیه و محدث شیعه قرن دوازدهم هجری قمری، اعتقاد به استحباب ذکر صلوات پس از شنیدن نام پیامبر را قول مشهور در میان عالمان شیعه دانسته است.<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۴۶۰؛ شیخ صدوق، الأمالی، ۱۴۱۷ق، ص۷۴۱.</ref> |
|
| |
| ===آثار سبک شمردن صلوات===
| |
| * کسی که با شنیدن نام پیامبر بر ایشان صلوات نفرستد [[بخل|بخیل]]<ref group="یادداشت"> عَنِ الحُسِینِ بنِ عَلِی علیه‌السلام عَن جَدِّهِ رَسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ علیه وآله: البَخِیلُ حَقّاً مَنْ ذُکِرْتُ عندَه فَلَمْ یُصَلِّ عَلَیَّ: امام حسین علیه‌السلام از رسول خدا صَلَی اللهُ علیه و آله نقل کرده‌اند که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: بخیل واقعی کسی است که نام مرا بشنود ولی بر من صلوات نفرستد. صدوق،معانی الأخبار، الناشر دار المعرفة للطباعة والنشر، ص۲۴۶، عاملی، وسائل الشیعة، ج،۷ ص۲۰۴؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۰، ص۳۰۶، ج۵۵، ص۹۱، بروجردی، جامع أحادیث الشیعۀ، ج۱۵، ص۴۸۴، مستدرک سفینۀ البحار،۱:۲۸۹ و ۳۶۷، ری شهری،میزان الحکمۀ۱:۲۳۴.</ref> و ستمکار<ref group="یادداشت"> قالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ علیهِ وَآلهِ: أجفَی النّاسُ رَجلٌ ذُکِرْتُ بَینَ یدَیهِ فَلَمْ یصَلِّ عَلَی: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند:جفاکارترینِ افراد کسی است که نام من را بشنود و بر من صلوات نفرستد. مجموعه ورّام۲:۲۳۵، ابن فهد حلی،عدة الداعی:۳۵، حر عاملی، وسائل الشیعة،۷:۲۰۷۱۵۱ و، بحارالأنوار۸۱:۲۵۷، ۹۱:۷۱، بروجردی، جامع أحادیث الشیعة۱۵:۳۶۱.</ref> و حسرت زدۀ [[روز قیامت]]<ref group="یادداشت"> عن الصّادقِ علیه‌السلام: إذا ذُکِرَ النَّبی صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ فَأکْثِرُوا الصَّلاۀَ علیهِ، فَإنَّهُ مَنْ صَلَّی عَلی النَّبی صَلَّی اللهُ عَلیهِ وَآلِهِ صَلاةً واحِدَةً صَلَّی اللهُ عَلیهِ ألفَ صَلاةٍ فِی أَلْفِ صَفٍّ مِن المَلائِکَۀِ، وَلَمْ یبْقَ شَیءٌ مِمَّا خَلَقَهُ اللهُ إلاّ صَلَّی عَلی العَبدِ لِصَلاةِ اللهِ عَلیهِ وَصلاةِ مَلائِکَتِه،ِ فَمَنْ لَمْ یرغَبْ فِی هذا فَهُوَ جاهِلٌ مَغْرورٌ، قَد بَرِﺉَ اللهُ مِنهُ وَرَسولُهُ وَأهلُ بِیتهِ: حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: چون نام پیغمبر برده شود، بسیار بر او صلوات بفرستید؛ زیرا هر که یک مرتبه بر پیامبر صلوات بفرستد خدای متعال هزار مرتبه به همراه هزار گروه از ملائکه بر او درود می‌فرستد و هیچ مخلوقی از آفریدههای الهی باقی نمی‌ماند مگر آنکه – به خاطر صلواتِ خدا و ملائکه - بر آن بنده صلوات می‌فرستد،[حال] پس اگر کسی در فرستادنِ صلواتِ با این فضیلت میل و رغبتی پیدا نکند، او شخصی نادان و فریب خورده(ی شیطان) بوده، و خدا و رسول و اهل بیت رسولش از چنین شخصی بیزارند. کلینی،أصول کافی، ۱۴۰۷ق،ج۲، ص۴۹۲؛ صدوق، ثواب الأعمال، ص۱۵۴، سید بن طاووس،جمال الأسبوع، ص۱۵۶، طبرسی،مکارم الأخلاق، ص۳۱۲، جامع الأخبار:۱۵۸، مشارق أنوار الیقین:۲۷۹، تأویل الآیات۲:۴۶۱، وسائل الشیعۀ۷:۱۹۳، غایة المرام۳:۲۵۶، مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق،۱۷:۳۰، ۹۱:۵۷، ریاض السالکین۱:۴۵۲، مستدرک وسائل الشیعۀ۶:۳۹۸، جامع أحادیث الشیعۀ۱۵:۴۶۸.</ref> معرفی شده است.
| |
| * اگر قبل از دعا صلوات فرستاده نشود، آن دعا محجوب از صعود به آسمان و [[استجابت دعا|استجابت]] <ref group="یادداشت"> عَن النَّبی وَ أمیرِالمُؤمِنینَ وَ الصَّادقِ علیهم السلام: کُلُّ دُعاءٍ (یدْعی اللهَ عَزَّوَجَلَّ بهِ) مَحجُوبٌ عَن السَّماءِ حَتی یصَلِّی علی مُحمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ: از پیامبر اکرم و حضرت امیر مؤمنان و امام صادق علیهم السلام نقل شده است: هر دعایی که خدای متعال با آن خوانده شود، بالا نمی‌رود مگر آنکه بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستاده شود. اصول کافی۲:۴۹۳، ثواب الأعمال:۱۵۵، المقنع:۲۹۷، روضة الواعظین:۳۲۹، جامع الأخبار:۱۵۸، الأربعین:۴۸۲، وسائل الشیعة۷:۹۲، غایةالمرام۳:۲۵۵، بحار الأنوار۹۰:۳۱۱، ۹۱:۵۸ و ۶۵، جامع أحادیث الشیعة۱۵:۲۳۷.</ref> خواهد بود.
| |
|
| |
|
| ===صلوات ابتر=== | | ===صلوات ابتر=== |
