confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
محمود گاوان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
===شخصیت اجرایی محمود گاوان=== | ===شخصیت اجرایی محمود گاوان=== | ||
[[پرونده:مدرسه محمود گاوان.jpg|بندانگشتی|مدرسه محمود گاوان در شهر بیدَر]] | [[پرونده:مدرسه محمود گاوان.jpg|بندانگشتی|مدرسه محمود گاوان در شهر بیدَر]] | ||
خواجه محمود در زمان احمد شاه دوم (حکومت ۸۳۹-۸۶۲ق) ابتدا به منصب هزاری (فرمانده سپاه هزار نفری) و سپس به جایگاه وزارت دست یافت.<ref>هندوشاه، تاریخ فرشته، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۰۷؛ هالیستر، تشیع در هند، ۱۳۷۳ش، ص۱۲۳.</ref> محققان بر این باورند حضور محمود گاوان در دکن به عنوان وزیر ملوک بهمنی سبب تقویت تشیع گردید.<ref>عالمی، خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی، ص۲۱۵.</ref> محققان گاوان را وزیری مقتدر و کارآمد توصیف کرده‌اند، آنچنان که در زمان وزارت وی، سلطنت بهمنی به وسیع‌ترین جغرافیای خود و شهر بیدَر از نظر آبادانی و رونق به اوج خود رسید.<ref>قلی قرایی، «مقدمه»، در میرمحمدمومن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند، ۱۳۸۷ش، ص۲۳.</ref> گاوان در دوره همایون شاه (حکومت ۸۶۲-۸۶۵ق) با لقب ملک التجار به حکومت ولایت بیجاپور رسید.<ref>هندوشاه، تاریخ فرشته، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۱۰.</ref> پس از همایون، وزارت پسرش احمد شاه سوم (حکومت ۸۶۵-۸۶۷ق)<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> و پس از احمد، «امیر الامرا» و «وکیل امور شاهی» جانشینش؛ محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شد.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> محمود مرزهای مملکت بهمنیان را از شرق تا خلیج بنگال و از غرب تا ساحل دریای عمان گسترش داد.<ref>صادقی علوی، «نقش ایرانیان در گسترش حکومت بهمنیان»، در فصلنامه تاریخ روابط خارجی، ص۴۱.</ref> درایت نظامی از سویی و اعتقاد شخصی و شیعی او از سوی دیگر، سبب شد تا برخی فرماندهان نظامی بهمنیان تحت تاثیر اعتقادات او قرار گیرند.<ref>عالمی، خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی، ص۲۱۵.</ref> | خواجه محمود در زمان احمد شاه دوم (حکومت ۸۳۹-۸۶۲ق) ابتدا به منصب هزاری (فرمانده سپاه هزار نفری) و سپس به جایگاه وزارت دست یافت.<ref>هندوشاه، تاریخ فرشته، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۰۷؛ هالیستر، تشیع در هند، ۱۳۷۳ش، ص۱۲۳.</ref> محققان بر این باورند حضور محمود گاوان در دکن به عنوان وزیر [[بهمنیان|ملوک بهمنی]] سبب تقویت [[شیعه|تشیع]] گردید.<ref>عالمی، خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی، ص۲۱۵.</ref> محققان گاوان را وزیری مقتدر و کارآمد توصیف کرده‌اند، آنچنان که در زمان وزارت وی، سلطنت بهمنی به وسیع‌ترین جغرافیای خود و شهر بیدَر از نظر آبادانی و رونق به اوج خود رسید.<ref>قلی قرایی، «مقدمه»، در میرمحمدمومن استرآبادی مروج تشیع در جنوب هند، ۱۳۸۷ش، ص۲۳.</ref> گاوان در دوره همایون شاه (حکومت ۸۶۲-۸۶۵ق) با لقب ملک التجار به حکومت ولایت بیجاپور رسید.<ref>هندوشاه، تاریخ فرشته، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۴۱۰.</ref> پس از همایون، وزارت پسرش احمد شاه سوم (حکومت ۸۶۵-۸۶۷ق)<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> و پس از احمد، «امیر الامرا» و «وکیل امور شاهی» جانشینش؛ محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شد.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۳.</ref> محمود مرزهای مملکت بهمنیان را از شرق تا خلیج بنگال و از غرب تا ساحل دریای عمان گسترش داد.<ref>صادقی علوی، «نقش ایرانیان در گسترش حکومت بهمنیان»، در فصلنامه تاریخ روابط خارجی، ص۴۱.</ref> درایت نظامی از سویی و اعتقاد شخصی و شیعی او از سوی دیگر، سبب شد تا برخی فرماندهان نظامی بهمنیان تحت تاثیر اعتقادات او قرار گیرند.<ref>عالمی، خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی، ص۲۱۵.</ref> | ||
گزارشات تاریخی حاکی از آن است که خواجه محمود، مدارس مختلفی در جنوب هند تاسیس کرد که در آنها علوم رایج آن زمان، زبان و ادبیات فارسی آموزش داده می‌شد.<ref>کرمی، نگاهی به تاریخ حیدرآباد دکن، ۱۳۷۳ش، ص۳۰.</ref> مدرسه بیدر با بنای عظیم و به کارگیری بهترین استادان از نواحی مختلف، نمونه‌ای از توجه گاوان به اعتلای افکار، اعتقادات و فرهنگ مردم محسوب می‌شود.<ref>هالیستر، تشیع در هند، ۱۳۷۳ش، ص۱۲۳.</ref> | گزارشات تاریخی حاکی از آن است که خواجه محمود، مدارس مختلفی در جنوب هند تاسیس کرد که در آنها علوم رایج آن زمان، زبان و ادبیات فارسی آموزش داده می‌شد.<ref>کرمی، نگاهی به تاریخ حیدرآباد دکن، ۱۳۷۳ش، ص۳۰.</ref> مدرسه بیدر با بنای عظیم و به کارگیری بهترین استادان از نواحی مختلف، نمونه‌ای از توجه گاوان به اعتلای افکار، اعتقادات و فرهنگ مردم محسوب می‌شود.<ref>هالیستر، تشیع در هند، ۱۳۷۳ش، ص۱۲۳.</ref> | ||