اطفال (در قیامت): تفاوت میان نسخه‌ها

'''اَطْفال در قیامت'''، موضوع یکی از بحث‌های [[کلام امامیه|علم کلام]] است و به حساب اعمال افراد نابالغ پس از مرگ اشاره دارد. به اجماع [[متکلم|متکلمان]]، در روز [[قیامت]] اطفال مؤمنان به [[بهشت]] می‌روند؛ اما درباره سرنوشت اطفال [[شرک|مشرکان]] که به [[تکلیف]] نرسیده و از دنیا رفته‌اند اختلاف نظر وجود دارد. برخی متکلمان معتقدند که خداوند آنان را به [[جهنم]] می‌برد؛ اما دیگران چنین باوری ندارند. برخی از آیات قرآن کریم، از جمله [[آیه الحاق ذریه]] و [[آیه ۱۵ سوره اسراء]] را به این مسئله مربوط دانسته‌اند. در میان مذاهب کلامی اسلام، متکلمان [[امامیه]] بر این باورند که [[عذاب الهی|عذاب]] کردن کودکان نابالغ، با [[عدل الهی|عدالت خداوند]] منافات دارد و خداوند هرگز ظلم نمی‌کند. [[معتزله]] نیز بر این باورند که همه کودکان چه والدینی مومن داشته باشند و چه مشرک به بهشت می‌روند. دربارۀ نظر [[اشاعره]] نیز دو روایت وجود دارد. طبق یک روایت، دربارۀ سرنوشت اطفال مشرکان نمی‌توان نظر داد و بایستی سکوت کرد؛ اما طبق روایت دیگر عذاب اطفال در قیامت منافاتی با عدل خداوند ندارد؛ زیرا ما در دنیا نیز شاهدیم که گاهی کودکان درنج می‌برند.