ملا احمد نراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

او در [[۲۳ ربیع‌الثانی]] سال ۱۲۴۵ق در اثر وبایی که نراق، کاشان و اطراف آن را فرا گرفته بود، از دنیا رفت.<ref>نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ص۱۶.</ref> پیکرش را به [[نجف]] منتقل نموده در کنار قبر پدرش در [[حرم امام علی(ع)]] به خاک سپردند.<ref>نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ص۱۸.</ref> سید محمدباقر خوانساری از قول بعضی از شاگردان ملا احمد نراقی داستانی نقل کرده که در هنگام انتقال جنازه نراقی به نجف به‌خاطر گرمی شدید هوا می‌ترسیدیم جنازه متعفن شود. در یکی از منازل بین راه جنازه را بر زمین گذاشتیم من برای اطلاع از این موضوع به نزدیک جنازه رفتم اما جز رائحه‌ای طیب که گویا بوی مشک ناب بود چیزی استشمام نکردم و این وضع ادامه داشت و تا هنگام دفن تغییری در بدنش حاصل نشد.<ref>نراقی، معراج السعاده ص۲۶ به نقل از مجلسی، روضات الجنات، ج۱، ص۹۸.</ref> همچنین [[محمدعلی مدرس تبریزی|مدرس تبریزی]] صاحب [[ریحانة الادب (کتاب)|ریحانة الادب]] پس از نقل این داستان از استادش [[سید احمد خسروشاهی]] نقل کرده وقتی که می‌خواستند جنازه سید محمد خسروشاهی را در قبر بگذارند جنازه ملا مهدی و ملا احمد نراقی سالم دیده شده است.<ref>نراقی، معراج السعاده، ۱۳۷۷ش، ص۲۷ به نقل از ریحانة الادب، ج۱، ص۱۶۳.</ref>