confirmed، protected، templateeditor
۱٬۵۸۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''نامه امام علی به سهل بن حنیف،''' نامهای از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] که برای دلداریدادن به [[سهل بن حنیف|سَهْل بن حُنَیف]] در پی پیوستن برخی از یاران وی به [[معاویة بن ابیسفیان|معاویه]] صادر شد. | '''نامه امام علی به سهل بن حنیف،''' نامهای از [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] که برای دلداریدادن به [[سهل بن حنیف|سَهْل بن حُنَیف]] در پی پیوستن برخی از یاران وی به [[معاویة بن ابیسفیان|معاویه]] صادر شد. | ||
[[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] در این نامه به سهل بن حنیف فرماندار خود [[مدینه]] نوشته است که از پیوستن برخی از مردم مدینه به معاویه، ناراحت نباشد؛ زیرا آنان از برای فرار از ستم و رسیدن عدالت به معاویه ملحق نشدند؛ زیرا عدالت حکومت و برخورد یکسان آن با مردم را دیدند. بلکه برای رسیدن به اموال دنیوی به سوی معاویه رفتند و گمراه شدند.<ref>سید رضی، نهج البلاغه، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۱.</ref> | [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] در این نامه به سهل بن حنیف فرماندار خود در [[مدینه]] نوشته است که از پیوستن برخی از مردم مدینه به معاویه، ناراحت نباشد؛ زیرا آنان از برای فرار از ستم و رسیدن عدالت به معاویه ملحق نشدند؛ زیرا عدالت حکومت و برخورد یکسان آن با مردم را دیدند. بلکه برای رسیدن به اموال دنیوی به سوی معاویه رفتند و گمراه شدند.<ref>سید رضی، نهج البلاغه، ۱۴۱۴ق، ص۴۶۱.</ref> | ||
سهل بن حنیف از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]] و کارگزار امام علی(ع) در [[مدینه]] بود.<ref>طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.</ref> | سهل بن حنیف از [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]] و کارگزار امام علی(ع) در [[مدینه]] بود.<ref>طوسی، رجال الطوسی، ۱۳۷۳ش، ص۶۶؛ بلاذری، أنساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۱۵۷.</ref> |