نوابان اوده: تفاوت میان نسخه‌ها

نوابان اوده برای گسترش مذهب تشیع و فرهنگ عزاداری اهتمام جدی به ساخت [[حسینیه|حسینیه‌ها]] داشتند. برخی از این حسینیه‌ها شبیه سازی حرم امامان شیعه و مساجد مقدس عتبات بوده است مانند [[حسینیه شاه نجف|امام‌باره شاه‌نجف]] در لکهنو که شبیه حرم امام علی(ع) در نجف است که به دستور نواب غازی‌الدین حیدر در سال ۱۸۱۷م احداث شد<ref>شرر، گذشتہ لکھنو، ۱۹۷۱م، ص۸۷؛ کاظمی، «وضاحتی نوٹ»، در سوانحات سلاطین اودھ، ۲۰۰۹م، ج۱، ص۲۸۸</ref> و برای هزینه های سالانه آن پول هنگفتی به حکومت استعماری بریتانیا پرداخت کرد<ref>شرر، گذشتہ لکھنو، ۱۹۷۱م، ص۸۷</ref> و هم اینک نیز فعال است<ref>رضوی، «نقش شاهان اوده در گسترش تشیع»، ص۷</ref>. و نیز کربلای تال‌کتوره که به دستور نواب سعادت‌علی‌خان احداث شده است.<ref>حیدر حسن الحسینی، تاریخ اودھ، ج۱، ص۱۶۹</ref> برخی دیگر از این بناها هم در جهان بی نظیر دانسته شده است مانند [[حسینیه آصفی|حسینیه آصفیه]] در [[لکهنو|شهر لکهنو]] که به دستور نواب آصف‌الدوله ساخته شد.<ref>شرر، گذشتہ لکھنو، ۱۹۷۱م، ص۱۷۱</ref> از نمونه های مهم دیگر امام‌باره های شیعی قصرالعزا است که به دستور نواب واجدعلی‌شاه احداث شد<ref>رضوی، «نقش شاهان اوده در گسترش تشیع»، ص۷</ref> و نیز [[حسینیه حسین‌آباد]] به دستور نواب محمدعلی‌شاه ساخته شده است.<ref>کاظمی، «وضاحتی نوٹ»، در سوانحات سلاطین اودھ، ۲۰۰۹م، ج۱، ص۳۵۷</ref>

علاوه بر ساخت امامباره‌ها توسط نوابان اوده، مساجد بزرگ و بیمارستان نیز ساخته می‌شد مانند بیمارستانی که در لکهنو توسط نواب نصیرالدین ساخته شد که خدمات رایگان پزشکی ارایه می‌داد.<ref>کاظمی، «وضاحتی نوٹ»، در سوانحات سلاطین اودھ، ۲۰۰۹م، ج۱، ص۳۳۰؛ رضوی، «نقش شاهان اوده در گسترش تشیع»، ص۹</ref> و نیز عمارت رصدخانه و یک عمارت خیریه برای افراد بی‌بضاعت که در زمان نواب نصیرالدین ساخته شدند.<ref>کاظمی، «وضاحتی نوٹ»، در سوانحات سلاطین اودھ، ۲۰۰۹م، ج۱، ص۳۳۰</ref>