پرش به محتوا

حکیمه دختر امام کاظم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
خط ۱۹: خط ۱۹:
  | طول عمر      =
  | طول عمر      =
}}
}}
'''حکیمه'''، دختر [[امام موسی کاظم(ع)]] و از زنان برجسته [[شیعه]] در [[قرن دوم هجری قمری|قرن دوم]] و [[قرن سوم هجری قمری|سوم هجری قمری]]. وی شاهد ولادت [[امام جواد(ع)]] بوده است.
'''حکیمه'''، دختر [[امام موسی کاظم(ع)]] و از زنان [[شیعه]] در [[قرن دوم هجری قمری|قرن دوم]] و قرن سوم هجری قمری. وی شاهد ولادت [[امام جواد(ع)]] بوده است.


==سرگذشت==
==سرگذشت==
خط ۳۱: خط ۳۱:


حکیمه از برادرش [[امام رضا (ع)]] روایت نقل کرده و از روایات نقل شده می‌توان دریافت که امام رضا(ع) او را به اسرارش آگاه ساخته بود.<ref>عطاردی، مسند الإمام الکاظم (ع)، ۱۴۰۹ق، ج‌۱، ص۱۹۴.</ref> [[سید هاشم بحرانی|بحرانی]] در مورد وی می‌گوید:
حکیمه از برادرش [[امام رضا (ع)]] روایت نقل کرده و از روایات نقل شده می‌توان دریافت که امام رضا(ع) او را به اسرارش آگاه ساخته بود.<ref>عطاردی، مسند الإمام الکاظم (ع)، ۱۴۰۹ق، ج‌۱، ص۱۹۴.</ref> [[سید هاشم بحرانی|بحرانی]] در مورد وی می‌گوید:
:::«بانو حکیمه عالم و جلیل القدر و از بزرگانِ عابدان و صالحان بودند و عمر طولانی داشتند ولی تاریخ درباره حیات و عقبه ایشان چیزی را برای ما بازگو نمی‌کند. ایشان صاحب نفوذ و عقل و درایت بودند و اعتبار و ارزش بسیاری در نزد [[ائمه معصومین|ائمه معصومین(ع)]] و سایر [[سادات]] اهل بیت و مردم داشتند.»<ref>بحرانی، حلیة الأبرار، ۱۴۱۱ق، ج‌۴، ص۵۲۴ </ref>
:::«بانو حکیمه عالم و جلیل القدر و از بزرگانِ عابدان و صالحان بودند و عمر طولانی داشتند ولی تاریخ درباره حیات و عقبه ایشان چیزی را برای ما بازگو نمی‌کند. ایشان صاحب نفوذ و عقل و درایت بودند و اعتبار و ارزش بسیاری در نزد [[ائمه]] و سایر [[سادات]] اهل بیت و مردم داشتند.»<ref>بحرانی، حلیة الأبرار، ۱۴۱۱ق، ج‌۴، ص۵۲۴ </ref>
بزرگان علم تاریخ و حدیث در کتب خویش، بانو حکیمه خاتون را بانویی دانشمند، عابد، لایق و دارای صلاحیت علمی توصیف کرده‌اند.<ref>صادقی اردستانی، زنان دانشمند، ۱۳۷۵ش، ص۳۵۷.</ref>
بزرگان علم تاریخ و حدیث در کتب خویش، بانو حکیمه خاتون را بانویی دانشمند، عابد، لایق و دارای صلاحیت علمی توصیف کرده‌اند.<ref>صادقی اردستانی، زنان دانشمند، ۱۳۷۵ش، ص۳۵۷.</ref>
{{امامزادگان ایران}}
{{امامزادگان ایران}}
خط ۴۲: خط ۴۲:
زیارتگاهی در [[ایران]] و در فاصله ۸۰ کیلومتری جنوب شهرستان [[گچساران]] منسوب به او است.<ref>فسائی، فارسنامه ناصری، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۱۴۹۸.</ref>
زیارتگاهی در [[ایران]] و در فاصله ۸۰ کیلومتری جنوب شهرستان [[گچساران]] منسوب به او است.<ref>فسائی، فارسنامه ناصری، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۱۴۹۸.</ref>


[[علامه مجلسی]] نیز در [[بحار الأنوار]] به بقعه‌ای منسوب به حکیمه دختر امام کاظم (ع) اشاره کرده و می‌گوید: درکوه‌های مسیر [[بهبهان]]، زیارتگاهی است که به حکیمه خاتون منسوب است و شیعیانی که در این مسیر رفت و آمد دارند، آنجا را [[زیارت]] می‌کنند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج ۴۸، ص۳۱۶.</ref>
[[علامه مجلسی]] نیز در [[بحار الأنوار]] به بقعه‌ای منسوب به حکیمه دختر امام کاظم (ع) اشاره کرده و می‌گوید: درکوه‌های مسیر [[بهبهان]]، [[زیارت|زیارتگاهی]] است که به حکیمه خاتون منسوب است و شیعیانی که در این مسیر رفت و آمد دارند، آنجا را [[زیارت]] می‌کنند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج ۴۸، ص۳۱۶.</ref>


در باور مردم، تصور می‌شود کوه شکافته شده و وی به داخل کوه رفته است. تا جایی که این سخن را از وی نقل کرده‌اند: «کجایند اهل بیت من، کجایند عشیره من، کجایند برادران من، چه می‌دانند که من اینک تنها و بی‌کس در میان کوه نشسته‌ام».<ref>خادمی، شجرۀ طوبی، ۱۳۸۱ش، ص۱۲۶،۱۲۹.</ref>
در باور مردم، تصور می‌شود کوه شکافته شده و وی به داخل کوه رفته است. تا جایی که این سخن را از وی نقل کرده‌اند: «کجایند اهل بیت من، کجایند عشیره من، کجایند برادران من، چه می‌دانند که من اینک تنها و بی‌کس در میان کوه نشسته‌ام».<ref>خادمی، شجرۀ طوبی، ۱۳۸۱ش، ص۱۲۶،۱۲۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶

ویرایش