confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۲۵۷
ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
عایشه دختر [[ابوبکر]] از خاندان «تَیْم» و مادرش «اُمّرومان» دختر عامر بن عُوَیْمِر از قبیله بنیکِنانه بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۹.</ref> او در سال چهارم یا پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] بهدنیا آمد.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۱.</ref> | عایشه دختر [[ابوبکر]] از خاندان «تَیْم» و مادرش «اُمّرومان» دختر عامر بن عُوَیْمِر از قبیله بنیکِنانه بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۹.</ref> او در سال چهارم یا پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] بهدنیا آمد.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۱.</ref> | ||
کنیه عایشه، «اُمّعبدالله» بود که به علت وجود خواهرزادهاش [[عبدالله بن زبیر]] به این نام شهرت یافت.<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸؛ | کنیه عایشه، «اُمّعبدالله» بود که به علت وجود خواهرزادهاش [[عبدالله بن زبیر]] به این نام شهرت یافت.<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸؛ ابنابیالحدید، شرح نهجالبلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۲۲.</ref> در بسیاری از منابع تاریخی، او را «اُمُّ الْمؤمنین» خواندهاند.<ref>ابن طولون، الائمة الاثناعشر، ص۱۳۱.</ref> | ||
نقل شده است که [[پیامبر(ص)]]، عایشه را «حُمَیْراء» خوانده و او را اینگونه خطاب کرده است.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ص۸۲.</ref> روایتی نیز در این مورد بهشهرت رسیده که براساس آن، پیامبر(ص) خطاب به عایشه فرمود: «کَلِّمینی یا حُمَیْراء؛ ای حمیرا با من سخن بگوی». گفته شده نخستین بار، [[غزالی]] در کتاب [[احیاء علوم الدین]]، چنین حدیثی را نقل کرده و پیش از آن در هیچ کتابی نیامده است. چنانکه اَلْفَتَّنی از علمای [[اهل تسنن]] (متوفای ۹۸۶ق) نوشته است آنچه غزالی نقل کرده، هیچ اصل و ریشهای ندارد.<ref>الفتنی، تذکرة الموضوعات، ص۱۹۶.</ref> [[سید مرتضی عسکری]] از عالمان شیعه نیز هیچ اصل و اساسی برای سخن غزالی قائل نیست و آن را از جعلیات او میداند که به [[دروغ]] گفته و به پیامبر(ص) [[افترا]] زده است.<ref>عسکری، احادیث امالمؤمنین عائشة، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۵-۲۶.</ref> | نقل شده است که [[پیامبر(ص)]]، عایشه را «حُمَیْراء» خوانده و او را اینگونه خطاب کرده است.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ص۸۲.</ref> روایتی نیز در این مورد بهشهرت رسیده که براساس آن، پیامبر(ص) خطاب به عایشه فرمود: «کَلِّمینی یا حُمَیْراء؛ ای حمیرا با من سخن بگوی». گفته شده نخستین بار، [[غزالی]] در کتاب [[احیاء علوم الدین]]، چنین حدیثی را نقل کرده و پیش از آن در هیچ کتابی نیامده است. چنانکه اَلْفَتَّنی از علمای [[اهل تسنن]] (متوفای ۹۸۶ق) نوشته است آنچه غزالی نقل کرده، هیچ اصل و ریشهای ندارد.<ref>الفتنی، تذکرة الموضوعات، ص۱۹۶.</ref> [[سید مرتضی عسکری]] از عالمان شیعه نیز هیچ اصل و اساسی برای سخن غزالی قائل نیست و آن را از جعلیات او میداند که به [[دروغ]] گفته و به پیامبر(ص) [[افترا]] زده است.<ref>عسکری، احادیث امالمؤمنین عائشة، ۱۴۲۵ق، ج۲، ص۲۵-۲۶.</ref> | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
=== ماجرای دفن پیکر امام حسن(ع)=== | === ماجرای دفن پیکر امام حسن(ع)=== | ||
یکی از اقدامات عایشه در زمان حیاتش، جلوگیری از [[دفن]] پیکر [[امام حسن(ع)]] کنار قبر پیامبر(ص) بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۸۲.</ref> از آنجا که محل دفن پیامبر(ص) در خانه عایشه بود و پس از آن، خلیفه اول و دوم نیز در این مکان دفن شده بودند، با [[شهادت]] امام حسن(ع)، [[امام حسین(ع)]] مطابق با [[وصیت]] برادرش قصد داشت پیکر او را، کنار قبر پیامبر(ص) دفن کند، اما عایشه با تحریک [[مروان بن حکم]]، مانع این اقدام شد و امام حسین(ع) برای پرهیز از درگیری از این اقدام صرفنظر کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۲۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، | یکی از اقدامات عایشه در زمان حیاتش، جلوگیری از [[دفن]] پیکر [[امام حسن(ع)]] کنار قبر پیامبر(ص) بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۸۲.</ref> از آنجا که محل دفن پیامبر(ص) در خانه عایشه بود و پس از آن، خلیفه اول و دوم نیز در این مکان دفن شده بودند، با [[شهادت]] امام حسن(ع)، [[امام حسین(ع)]] مطابق با [[وصیت]] برادرش قصد داشت پیکر او را، کنار قبر پیامبر(ص) دفن کند، اما عایشه با تحریک [[مروان بن حکم]]، مانع این اقدام شد و امام حسین(ع) برای پرهیز از درگیری از این اقدام صرفنظر کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۲۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۱۴۱؛ ابنابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۶، ص۱۴.</ref> و جنازه امام(ع) در [[بقیع]] دفن شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۶.</ref> برخی گزارش کردهاند چون عایشه، اوضاع را با وجود مروان بن حکم و همراهانش که با سلاح به [[تشییع]] آمده بودند، خطرناک دید، از [[دفن]] امام حسن(ع) ممانعت به عمل آورد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۱.</ref>{{یاد| اشعار معروفی منسوب به ابن عباس است که شدیدأ موضگیری عایشه را محکوم کرده و او را به جهت کارهای ناپسندش پس از ارتحال رسول الله مورد نکوهش قرار داده است. تجملتِ تبغلتِ/ولو عشتِ تفیلتِ/لک الثمن من التسع/وفی الکل تطمعتِ. ابن الحجاج شاعر بغدادی نیز همین مضامین را درقالب شعر بیان کرده است. یا بنتَ أبی بکر/لاکانَ ولاکنتِ/لِک التسع من الثُمن/ | ||
وبالکلّ تملّکت/تجملتِ تبغلت/وان عشتِ تفیلت. شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۹.}} مخالفت عایشه با دفن امام حسن(ع) در کنار پیامبر(ع) یکی از کنشهای [[عثمانیه]] علیه شیعه قلمداد کردهاند.<ref>مردانی، «[http://pajoohe.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87-%D8%B9%D8%AB%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87__a-36094.aspx فرقه عثمانیه]»، تارنمای پژوهه.</ref> | وبالکلّ تملّکت/تجملتِ تبغلت/وان عشتِ تفیلت. شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۹.}} مخالفت عایشه با دفن امام حسن(ع) در کنار پیامبر(ع) یکی از کنشهای [[عثمانیه]] علیه شیعه قلمداد کردهاند.<ref>مردانی، «[http://pajoohe.ir/%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87-%D8%B9%D8%AB%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C%D9%87__a-36094.aspx فرقه عثمانیه]»، تارنمای پژوهه.</ref> | ||