Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۵۴
ویرایش
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
==معجزات امامان معصوم(ع)== | ==معجزات امامان معصوم(ع)== | ||
برخی عالمان شیعه در تعریف معجزه گفتهاند: امر خارقالعادهای است که به عنایت و اذن خاص الهی صورت میگیرد و هدف از آن اثبات منصب و مقامی الهی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] است.<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۴۴؛ سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۳۳۲؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۳۵.</ref> براساس این تعریف از معجزه، کارهای خارق العادهای که از سوی [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] در جهت اثبات امامتشان صادر شده نیز معجزه محسوب میگردد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، مدینة المعاجز، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ج۱، ص۴۱ و ۴۳.</ref> بنا به روایتی از امام صادق(ع) بهنقل از کتاب [[علل الشرایع]]، خداوند معجزه را به انبیاء و حجج خود اعطا کرد تا بهوسیله آن، صدق ادعای منصب الهی که ادعا کردهاند، ثابت شود.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، مکتبة داوری، ج۱، ص۱۲۲.</ref> | برخی عالمان شیعه در تعریف معجزه گفتهاند: امر خارقالعادهای است که به عنایت و اذن خاص الهی صورت میگیرد و هدف از آن اثبات منصب و مقامی الهی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] است.<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۴۴؛ سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۳۳۲؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۳۵.</ref> براساس این تعریف از معجزه، کارهای خارق العادهای که از سوی [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] در جهت اثبات امامتشان صادر شده نیز معجزه محسوب میگردد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، مدینة المعاجز، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ج۱، ص۴۱ و ۴۳.</ref> بنا به روایتی از امام صادق(ع) بهنقل از کتاب [[علل الشرایع]]، خداوند معجزه را به انبیاء و حجج خود اعطا کرد تا بهوسیله آن، صدق ادعای منصب الهی که ادعا کردهاند، ثابت شود.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، مکتبة داوری، ج۱، ص۱۲۲.</ref> | ||
همچنین در متون روایی شیعه کارهای خارق العادهای به امامان معصوم(ع) در موقعیتهای مختلف نسبت داده شده است. برخی عالمان این روایات را متواتر دانستهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۱۸؛ بحرانی، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج۱، ص۲۸ و ۴۱.</ref> [[حر عاملی]] در کتابی با عنوان [[اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات]] و [[سید هاشم بحرانی]] در کتابی با عنوان [[مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر (کتاب)|مدینة معاجز الائمة الإثنی عشر]] به جمعآوری این روایات پرداختهاند و آنها را دلیل بر اثبات امامت ائمه معصومین(ع) به شمار آوردهاند.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۲-۳؛ بحرانی، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج۱، ص۴۲-۴۳.</ref> | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== |