معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی عالمان شیعه در تعریف معجزه گفته‌اند: امر خارق‌العاده‌ای است که به عنایت و اذن خاص الهی صورت می‌گیرد و هدف از آن اثبات منصب و مقامی الهی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] است.<ref>مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۴۴؛ سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۳۳۲؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۳۵.</ref> براساس این تعریف از معجزه، کارهای خارق العاده‌ای که از سوی [[امامان شیعه|امامان معصوم(ع)]] در جهت اثبات امامت‌شان صادر شده نیز معجزه محسوب می‌گردد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به بحرانی، مدینة المعاجز، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ج۱، ص۴۱ و ۴۳.</ref> در [[علل الشرایع]]، روایتی از [[امام صادق(ع)]] نقل گردیده و چنین گفته شده است که خداوند معجزه را  به انبیاء و حجج خود اعطا کرده است تا به‌وسیله آن صدق ادعای آن منصب الهی که ادعا کرده‌اند، ثابت شود.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، مکتبة داوری، ج۱، ص۱۲۲.</ref>