پرش به محتوا

عدنانیان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
جز (ویکی سازی)
 
خط ۳۲: خط ۳۲:
'''عَدنانیان''' از فرزندان [[اسماعیل (پیامبر)|حضرت اسماعیل(ع)]] که در کنار [[قحطانیان|قَحطانیان]]، از نَسَب‌های دور اعراب هستند و نَسَب تمامی اعراب به این دو برمی‌گردد. عَدنان جد بیستم [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] و پدر عرب عدنانی است. فرزندان عدنان دارای خصوصیاتی همچون [[سخاوت|بخشندگی]]، [[مهمان‌نوازی]]، [[امانت‌داری]] و [[شجاعت]] بودند و پیمان‌شکنی را [[گناه]] غیرقابل بخششی می‌دانستند.  
'''عَدنانیان''' از فرزندان [[اسماعیل (پیامبر)|حضرت اسماعیل(ع)]] که در کنار [[قحطانیان|قَحطانیان]]، از نَسَب‌های دور اعراب هستند و نَسَب تمامی اعراب به این دو برمی‌گردد. عَدنان جد بیستم [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] و پدر عرب عدنانی است. فرزندان عدنان دارای خصوصیاتی همچون [[سخاوت|بخشندگی]]، [[مهمان‌نوازی]]، [[امانت‌داری]] و [[شجاعت]] بودند و پیمان‌شکنی را [[گناه]] غیرقابل بخششی می‌دانستند.  


[[محمدابراهیم آیتی]] (درگذشت [[سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]) نویسنده و مورخ [[شیعه]] حوادثی که مبدأ تاریخ عدنانیان بود را این‌گونه برشمرده است: ورود [[اسماعیل (پیامبر)|حضرت اسماعیل(ع)]] به [[مکه]]، آغاز ریاست عَمْرَو بن لُحَی خُزاعی که دین [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] را دگرگون ساخت و بت‌پرستی را در مکه رواج داد، جنگ‌های فِجَار و شرکت رسول خدا(ص) در آن، [[حلف الفضول|حِلف الفُضُول]]، تجدید بنای [[کعبه]] به دست [[قبیله قریش|قریش]] و [[هجرت به مدینه|هجرت]] رسول خدا(ص) از [[مکه]] به [[مدینه]].
[[محمدابراهیم آیتی]] (درگذشت [[سال ۱۳۵۳ هجری شمسی|۱۳۵۳ش]]) نویسنده و مورخ [[شیعه]] حوادثی که مبدأ تاریخ عدنانیان بود را این‌گونه برشمرده است: ورود [[اسماعیل (پیامبر)|حضرت اسماعیل(ع)]] به [[مکه]]، آغاز ریاست عَمْرَو بن لُحَی خُزاعی که دین [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]] را دگرگون ساخت و [[بت‌پرستی]] را در مکه رواج داد، جنگ‌های فِجَار و شرکت رسول خدا(ص) در آن، [[حلف الفضول|حِلف الفُضُول]]، تجدید بنای [[کعبه]] به دست [[قبیله قریش|قریش]] و [[هجرت به مدینه|هجرت]] رسول خدا(ص) از [[مکه]] به [[مدینه]].


با توجه به این‌که قبائلی همچون قبیله قریش و [[بنی‌هاشم]] از عدنانیان به شمار می‌رفتند، بسیاری از بزرگانِ سپاه و یاران پیامبر اکرم(ص) همچون [[ابوطالب]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[عباس بن عبدالمطلب]] از عدنانیان به شمار می‌روند.
با توجه به این‌که قبائلی همچون قبیله قریش و [[بنی‌هاشم]] از عدنانیان به شمار می‌رفتند، بسیاری از بزرگانِ سپاه و یاران پیامبر اکرم(ص) همچون [[ابوطالب]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و [[عباس بن عبدالمطلب]] از عدنانیان به شمار می‌روند.
خط ۴۵: خط ۴۵:
[[رسول جعفریان]] (متولد [[۱۳۴۳ش]])، پژوهش‌گر تاریخ اسلام، معتقد است که مشخص نیست تقسیم عرب به دو شاخه اصلی عدنانی و قحطانی از چه زمانی آغاز شده است؛ اما تصمیم [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] برای پرداخت مستمری بیشتر به عدنانیان به جهت انتساب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] موقعیت نسب آنان را در جامعه عربی محکم‌تر کرد.<ref>جعفریان، سیره رسول خدا(ص)، ۱۳۸۳ش، ص۱۶۴.</ref>
[[رسول جعفریان]] (متولد [[۱۳۴۳ش]])، پژوهش‌گر تاریخ اسلام، معتقد است که مشخص نیست تقسیم عرب به دو شاخه اصلی عدنانی و قحطانی از چه زمانی آغاز شده است؛ اما تصمیم [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]] برای پرداخت مستمری بیشتر به عدنانیان به جهت انتساب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] موقعیت نسب آنان را در جامعه عربی محکم‌تر کرد.<ref>جعفریان، سیره رسول خدا(ص)، ۱۳۸۳ش، ص۱۶۴.</ref>


بنابر گزارش [[جعفر سبحانی]] (متولد [[سال ۱۳۰۸ هجری شمسی|۱۳۰۸ش]])، از [[مراجع تقلید شیعه]]، فرزندان عدنان، بخشنده، مهمان‌نواز، امانت‌دار بودند، پیمان‌شکنی را [[گناه]] غیرقابل بخششی می‌دانستند، در راه عقیده فداکار بودند و از صراحت لهجه کاملا برخوردار بودند، حافظه‌های نیرومندی برای حفظ اشعار و خطبه‌ها در میان آنان پیدا می‌شد و در فنّ شعر و سخنرانی سرآمد روزگار بودند، [[شجاعت]] و جرأت آنان ضرب‌المثل بود، در [[اسب‌دوانی]] و تیراندازی مهارت داشتند و فرار و پشت به دشمن را زشت و ناپسندیده می‌شمردند. در برابر این‌ها، فساد اخلاقی دامن‌گیر آن‌ها شد و اگر [[اسلام]] بر دل‌های آنان نتابیده بود؛ دیگر امروز اثری از عرب عدنانی مشاهده نمی‌شد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۲.</ref>
بنابر گزارش [[جعفر سبحانی]] (متولد [[سال ۱۳۰۸ هجری شمسی|۱۳۰۸ش]])، از [[مراجع تقلید شیعه]]، فرزندان عدنان، بخشنده، [[مهمان‌نوازی|مهمان‌نواز]]، امانت‌دار بودند، پیمان‌شکنی را [[گناه]] غیرقابل بخششی می‌دانستند، در راه عقیده فداکار بودند و از صراحت لهجه کاملا برخوردار بودند، حافظه‌های نیرومندی برای حفظ اشعار و [[خطبه]]ها در میان آنان پیدا می‌شد و در فنّ شعر و سخنرانی سرآمد روزگار بودند، [[شجاعت]] و جرأت آنان ضرب‌المثل بود، در [[اسب‌دوانی]] و تیراندازی مهارت داشتند و فرار و پشت به دشمن را زشت و ناپسندیده می‌شمردند. در برابر این‌ها، فساد اخلاقی دامن‌گیر آن‌ها شد و اگر [[اسلام]] بر دل‌های آنان نتابیده بود؛ دیگر امروز اثری از عرب عدنانی مشاهده نمی‌شد.<ref>سبحانی، فروغ ابدیت، ۱۳۸۵ش، ص۳۲.</ref>


===نسب‌شناسی===
===نسب‌شناسی===
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶

ویرایش