Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
# نظر [[عبدالله بن عباس|ابنعبّاس]] و [[ابوالقاسم ضحاک بن مزاحم هلالی کوفی خراسانی|ضحّاک]]: مراد از «زبور» کتابهای نازل شده بعد از [[تورات]] است و «ذکر»، تورات است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۱۹.</ref> | # نظر [[عبدالله بن عباس|ابنعبّاس]] و [[ابوالقاسم ضحاک بن مزاحم هلالی کوفی خراسانی|ضحّاک]]: مراد از «زبور» کتابهای نازل شده بعد از [[تورات]] است و «ذکر»، تورات است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۱۹.</ref> | ||
#نظر شعبی: «زبور» همان [[زبور|کتاب داوود(ع)]] است و «ذکر»، تورات موسی.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۱۹.</ref> | #نظر شعبی: «زبور» همان [[زبور|کتاب داوود(ع)]] است و «ذکر»، تورات موسی.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۱۹.</ref> | ||
#نظری دیگر: «زبور» کتاب حضرت داوود(ع) است و «ذکر» [[قرآن]] است. در این صورت «بعد» در آیه باید به معنای «قبل» در نظر گرفته شود.<ref>طبرسی، مجمع | #نظری دیگر: «زبور» کتاب حضرت داوود(ع) است و «ذکر» [[قرآن]] است. در این صورت «بعد» در آیه باید به معنای «قبل» در نظر گرفته شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۱۹.</ref> | ||
[[محمد صادقی تهرانی|صادقی تهرانی]] در [[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر الفرقان]]، «ذکر» را [[تورات]] دانسته است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۷.</ref> به نظر او مراد از «زبور» همه نوشتههای آسمانی بعد از تورات است که شامل قرآن نیز میشود.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۷.</ref> وی با ذکر نمونههایی از کتابهای آسمانی گذشته مثل مزامیر داوود(ع) و بخش گاتها در اوستا، بشارتهای مربوط به وراثت صالحان بر زمین را ذکر کرده است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۹-۳۸۲.</ref> [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز با ذکر مواردی از کتاب داوود(ع) که بخشی از عهد عتیق است، وجود مضمون آیه در آن کتاب را تأیید کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۶۶.</ref> | [[محمد صادقی تهرانی|صادقی تهرانی]] در [[الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر الفرقان]]، «ذکر» را [[تورات]] دانسته است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۷.</ref> به نظر او مراد از «زبور» همه نوشتههای آسمانی بعد از تورات است که شامل قرآن نیز میشود.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۷.</ref> وی با ذکر نمونههایی از کتابهای آسمانی گذشته مثل مزامیر داوود(ع) و بخش گاتها در اوستا، بشارتهای مربوط به وراثت صالحان بر زمین را ذکر کرده است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۹، ص۳۷۹-۳۸۲.</ref> [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز با ذکر مواردی از کتاب داوود(ع) که بخشی از عهد عتیق است، وجود مضمون آیه در آن کتاب را تأیید کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۳، ص۵۶۶.</ref> | ||