احصان: تفاوت میان نسخه‌ها

بر پایه فقه اسلامی در باب زنا، هر شخص بالغ، آزاد (در مقابل برده) و عاقلی که همسری دارد که با او [[آمیزش]] کرده و نیز همسرش در دسترس اوست، دارای «احصان» است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> چنین فردی (چه زن و چه مرد) اگر با دیگری زنا کند، عمل او را [[زنای محصنه]] می‌گویند.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> بر اساس منابع فقهی، «احصان» باعث تشدید در مجازات زنا می‌شود و مجازات «زنای محصنه» [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸. </ref>

احصان باعث تشدید مجازات در باب لواط نیز می‌شود و اگر لواط‌کننده محصن باشد کشته می‌شود و اگر غیر محصن باشد حد شرعی او تنها صد ضربه تازیانه است.<ref>مجلسی، حدود و قصاص و دیات، ص۲۱؛ رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۷.</ref>

برخی از [[فقیهان]] معتقدند اموری همانند [[حیض]]، [[نفاس]]، مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی در طرف مقابل، می‌توانند مرد یا زن را از احصان خارج کنند.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱؛ امام خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> همچنین هرگاه زن و مرد با [[طلاق بائن]] از همدیگر جدا شوند، بلافاصله از احصان خارج می‌شوند؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی]] باعث خروج زن و مرد از احصان می‌شود، اختلاف وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴. </ref> عده‌ای دیگر معتقدند اگر زوج [[مرتد|مرتد فطری]] گردد، از احصان خارج می‌گردد.<ref>امام خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۸.</ref>