confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
زنا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
(←منابع) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{درباره ۲|یکی از مصادیق فحشا|آشنایی با این مفهوم، مدخلِ|فحشا|}} | {{درباره ۲|یکی از مصادیق فحشا|آشنایی با این مفهوم، مدخلِ|فحشا|}} | ||
'''زِنا''' [[آمیزش|آمیزش جنسی]] بین مرد و زن، بدون آنکه بین آن دو [[صیغه ازدواج|عقد ازدواج]] واقع شده باشد. زنا را از گناهان کبیره و حرمتش را از بدیهیات می‌دانند. مجازات زنا با توجه به شرایط آن متفاوت است. مجازات زنای فردِ مجرد، صد | '''زِنا''' [[آمیزش|آمیزش جنسی]] بین مرد و زن، بدون آنکه بین آن دو [[صیغه ازدواج|عقد ازدواج]] واقع شده باشد. زنا را از گناهان کبیره و حرمتش را از بدیهیات می‌دانند. مجازات زنا با توجه به شرایط آن متفاوت است. مجازات زنای فردِ مجرد، صد [[تازیانه]]، مجازات [[زنای محصنه|زنای مُحصَنه]]، [[سنگسار]] و مجازات [[زنا با محارم|زنا با محارم نَسَبی]] و [[تجاوز به عنف|زنای به عُنف]] قتل است. | ||
طبق [[فتوا|فتوای]] فقیهان، اثبات زنا تنها از طریق اقرار شخص زناکار و [[بینه شرعی|بَیِّنِه]] ممکن است و با آزمایش‌های پزشکی زنا ثابت نمی‌شود. احکام فقهی مختلفی بر زنا بار می‌شود. از جمله آن‌ها این است که زنا با زنِ متأهل یا زنی که در [[عده|عِدّه رِجعی]] است، سبب [[حرام ابدی|حرمت ابدی]] می‌شود؛ یعنی آن دو هیچ‌گاه نمی‌توانند با هم ازدواج کنند. | طبق [[فتوا|فتوای]] فقیهان، اثبات زنا تنها از طریق اقرار شخص زناکار و [[بینه شرعی|بَیِّنِه]] ممکن است و با آزمایش‌های پزشکی زنا ثابت نمی‌شود. احکام فقهی مختلفی بر زنا بار می‌شود. از جمله آن‌ها این است که زنا با زنِ متأهل یا زنی که در [[عده|عِدّه رِجعی]] است، سبب [[حرام ابدی|حرمت ابدی]] می‌شود؛ یعنی آن دو هیچ‌گاه نمی‌توانند با هم ازدواج کنند. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
==مجازات== | ==مجازات== | ||
در متون فقهی سه مجازات برای زنا بیان شده است که هریک از آن‌ها در خصوص قِسم یا اقسامی از زنا اجرا می‌شود: | در متون فقهی سه مجازات برای زنا بیان شده است که هریک از آن‌ها در خصوص قِسم یا اقسامی از زنا اجرا می‌شود: [[تازیانه]]، قتل و [[سنگسار]]. | ||
*'''تازیانه، تراشیدن سر و تبعید''': [[حد شرعی|حدّ]] مرد یا زن زناکار بالغ، عاقل، آزاد و [[زنای محصنه|غیرمُحصَن]] صد ضربه تازیانه،<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> تراشیدن سر<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> و يک سال [[تبعید]] به محلى غير از وطنش است.<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> حکم تازیانه در [[آیه جلد|آیه ۲ سوره نور]] آمده است. طبق این آیه گروهی از مؤمنان باید هنگام اجرای حد حضور داشته باشند.<ref>سوره نور، آیه۲.</ref> | *'''تازیانه، تراشیدن سر و تبعید''': [[حد شرعی|حدّ]] مرد یا زن زناکار بالغ، عاقل، آزاد و [[زنای محصنه|غیرمُحصَن]] صد ضربه تازیانه،<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> تراشیدن سر<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> و يک سال [[تبعید]] به محلى غير از وطنش است.<ref>علامه حلی، مختلف الشيعة، ۱۴۱۳ق، ج۹، ص۱۵۰.</ref> حکم تازیانه در [[آیه جلد|آیه ۲ سوره نور]] آمده است. طبق این آیه گروهی از مؤمنان باید هنگام اجرای حد حضور داشته باشند.<ref>سوره نور، آیه۲.</ref> | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
*'''قتل''': مجازات [[زنا با محارم|زنا با محارم نَسَبی]] (مانند مادر، خواهر و دختر)، [[تجاوز به عنف|زنای به عُنف]]،<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۴۱.</ref> زنای مرد غیرمسلمان با زن مسلمان و تکرار چندباره زنا پس از تازیانه خوردن، قتل است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۰۹ـ۳۱۳؛ خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۲ـ۴۶۳.</ref> | *'''قتل''': مجازات [[زنا با محارم|زنا با محارم نَسَبی]] (مانند مادر، خواهر و دختر)، [[تجاوز به عنف|زنای به عُنف]]،<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۴۱.</ref> زنای مرد غیرمسلمان با زن مسلمان و تکرار چندباره زنا پس از تازیانه خوردن، قتل است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۰۹ـ۳۱۳؛ خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۲ـ۴۶۳.</ref> | ||
*'''[[سنگسار]]''': حدّ [[زنای محصنه|زنای مُحصَنَه]] سنگسار است.<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> زنای مرد یا زن مُحصَن و آزاد با فرد بالغ و عاقل را زنای مُحصَنَه می‌گویند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۲.</ref> کسی که به رجم محکوم شده، باید [[غسل]] کند. سپس مرد را تا کمر و زن را تا سینه در خاک دفن کرده و به او سنگ می‌زنند تا کشته شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۷ و ۳۵۸.</ref> مجازات پیرمرد و پیرزنِ آزاد و مُحصَنی که زنا کرده‌اند، صد ضربه تازیانه و پس از آن سنگسار است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۸۵ـ۸۶؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۰</ref> | *'''[[سنگسار]]''': حدّ [[زنای محصنه|زنای مُحصَنَه]] سنگسار است.<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۲۸.</ref> زنای مرد یا زن مُحصَن و آزاد با فرد بالغ و عاقل را زنای مُحصَنَه می‌گویند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۲.</ref> کسی که به رجم محکوم شده، باید [[غسل]] کند. سپس مرد را تا کمر و زن را تا سینه در خاک دفن کرده و به او سنگ می‌زنند تا کشته شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۷ و ۳۵۸.</ref> مجازات پیرمرد و پیرزنِ آزاد و مُحصَنی که زنا کرده‌اند، صد ضربه [[تازیانه]] و پس از آن سنگسار است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۹، ص۸۵ـ۸۶؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۱۸ـ۳۲۰</ref> | ||
زنا در مکان یا زمان مقدس همچون [[مسجد]]، حرم بزرگان دینی و [[رمضان|ماه رمضان]] موجب تشدید مجازات می‌شود و علاوه بر حدّ، [[تعزیر]] هم دارد. همچنین است حکم زنای مرد با زنِ مُرده.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش ج۴۱، ص۳۷۳ـ۳۷۴ و ۶۴۴ـ۶۴۵؛ تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۸</ref> | زنا در مکان یا زمان مقدس همچون [[مسجد]]، حرم بزرگان دینی و [[رمضان|ماه رمضان]] موجب تشدید مجازات می‌شود و علاوه بر حدّ، [[تعزیر]] هم دارد. همچنین است حکم زنای مرد با زنِ مُرده.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش ج۴۱، ص۳۷۳ـ۳۷۴ و ۶۴۴ـ۶۴۵؛ تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۸</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
* اقرار: ثبوت زنا به‌وسیله اقرار، علاوه بر شرایط عمومی تکلیف ([[بلوغ]]، [[عقل]]، اختیار و آزاد بودن)، مشروط به چهار بار اقرار زناکار است.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۸-۱۳۹؛ خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۹.</ref> | * اقرار: ثبوت زنا به‌وسیله اقرار، علاوه بر شرایط عمومی تکلیف ([[بلوغ]]، [[عقل]]، اختیار و آزاد بودن)، مشروط به چهار بار اقرار زناکار است.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۸-۱۳۹؛ خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۵۹.</ref> | ||
* بینه: اثبات زنا با بینه مشروط به شهادت چهار مرد یا اگر چهار مرد موجود نباشد، بنا به قول مشهور، سه مرد و دو زن است.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۹.</ref> با شهادت دو مرد و چهار زن تنها تازیانه ثابت می‌شود، نه [[سنگسار|رجم]].<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۹.</ref> شهادت شهود در صورتی منجر به ثابت‌شدن حد می‌شود که شهادتشان بر وقوع زنا و مشاهده آن در یک مکان و یک زمان صریح باشد. در غیر این صورت بر گواهان به‌سبب نسبت ناروا حدّ [[قذف]] جاری می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۱۵۴ـ۱۵۸ و ۲۹۶ـ۳۰۲؛ خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۱؛ خویی، تکملة منهاج الصالحین، ۱۴۰۷ق، ص۲۵.</ref> | * بینه: اثبات زنا با بینه مشروط به شهادت چهار مرد یا اگر چهار مرد موجود نباشد، بنا به قول مشهور، سه مرد و دو زن است.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۹.</ref> با شهادت دو مرد و چهار زن تنها [[تازیانه]] ثابت می‌شود، نه [[سنگسار|رجم]].<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸، ج۴، ص۱۳۹.</ref> شهادت شهود در صورتی منجر به ثابت‌شدن حد می‌شود که شهادتشان بر وقوع زنا و مشاهده آن در یک مکان و یک زمان صریح باشد. در غیر این صورت بر گواهان به‌سبب نسبت ناروا حدّ [[قذف]] جاری می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۱۵۴ـ۱۵۸ و ۲۹۶ـ۳۰۲؛ خمینی، تحریرالوسیلة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۴۶۱؛ خویی، تکملة منهاج الصالحین، ۱۴۰۷ق، ص۲۵.</ref> | ||
طبق فتواهای فقهی، [[مستحب]] است شاهدان از شهادت به زنا خودداری کنند. همچنین مستحب است قاضی با اشاره و کنایه آنان را به ترک شهادت ترغیب کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۰۷.</ref> | طبق فتواهای فقهی، [[مستحب]] است شاهدان از شهادت به زنا خودداری کنند. همچنین مستحب است قاضی با اشاره و کنایه آنان را به ترک شهادت ترغیب کند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۰۷.</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
*زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت [[عده|عدّه]] ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref> | *زن مجردی که زنا کرده است، بنابر دیدگاه مشهور عدّه ندارد؛<ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ۱۴۰۵ق، ج۲۳، ص۵۰۴.</ref> اما زن شوهرداری که از زنا باردار شده، سپس از شوهرش [[طلاق]] گرفته، می‌تواند پس از گذشت [[عده|عدّه]] ازدواج کند؛ هرچند زایمان نکرده باشد.<ref>شهید ثانی، مسالک‌الأفهام، ج۹، ص۲۶۲ـ۲۶۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۲، ۲۶۳ـ۲۶۴.</ref> | ||
* اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یاد|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد [[قذف]] از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه [[طلاق]] از یکدیگر جدا گشته و برای همیشه بر هم حرام می‌شوند.}} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref> | * اگر مردی به همسر خود نسبت زنا بدهد، در صورتی که بین آن دو [[لعان|لِعان]]{{یاد|لعان در کتب فقهی به عنوان نوعی مباهله به معنای لعن و نفرینی است که تحت شرایط خاص،(برای دفع حد یا نفی وَلد) هر یک از زوجین علیه دیگری به زبان می‌آورد و در اثر انجام آن، نکاح بین زوجین منحل می‌شود. با اجرای این حکم حد [[قذف]] از شوهر و حد زنا از زن برداشته می‌شود و زوجین بدون نیاز به صیغه [[طلاق]] از یکدیگر جدا گشته و برای همیشه بر هم حرام می‌شوند.}} واقع شود، زن بر مرد [[حرام ابدی]] می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۹ش، ج۳۰، ۲۴ـ۲۵.</ref> | ||
* اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش تازیانه یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref> | * اگر زناکار هنگام اجرای حدّ فرار کند، در صورتی که مجازاتش [[سنگسار]] باشد و با اقرار اثبات شده باشد، بنابر دیگاه مشهور دیگر مجازات نمی‌شود؛ اما اگر مجازاتش [[تازیانه]] یا سنگساری باشد که با [[بینه]] ثابت شده، برای مجازات بازگردانده می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۳۴۹ـ۳۵۱.</ref> | ||
* تازیانه و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref> | * [[تازیانه]] و سنگسار زمانی ثابت می‌شود که زناکار هنگام زنا به حرام‌بودن آن آگاهی داشته باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۶.</ref> | ||
* مجازات زنا در این موارد ساقط می‌شود: زناکردن با شبهه (یعنی مثلاً زناکار گمان کند با زن خود آمیزش می‌کند)، ادعای [[ازدواج|زوجّیت]]، اِکراه (مجبورشدن به زنا)<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref> و [[توبه]] زناکار قبل از اینکه زنا نزد حاکم اثبات شود.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۲۹۳ و ۳۰۷ـ۳۰۸</ref> | * مجازات زنا در این موارد ساقط می‌شود: زناکردن با شبهه (یعنی مثلاً زناکار گمان کند با زن خود آمیزش می‌کند)، ادعای [[ازدواج|زوجّیت]]، اِکراه (مجبورشدن به زنا)<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۳۷-۱۳۸.</ref> و [[توبه]] زناکار قبل از اینکه زنا نزد حاکم اثبات شود.<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۹ش، ج۴۱، ص۲۹۳ و ۳۰۷ـ۳۰۸</ref> | ||
* [[حد شرعی| | * [[حد شرعی| | ||