confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۷۳
ویرایش
(ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
===سفر قطیف=== | ===سفر قطیف=== | ||
دوران زندگی شیخ یوسف بحرانی با حوادث زیادی همراه بود که موجب شد او از شهری به شهر دیگر روانه شود. در آغاز کودکی، شاهد جنگهای قبیلهای بین دو قبیله الهوله و اَلْعَتوب بود. سپس بر اثر هجوم پی در پی سلطانِ [[عمان]] به | دوران زندگی شیخ یوسف بحرانی با حوادث زیادی همراه بود که موجب شد او از شهری به شهر دیگر روانه شود. در آغاز کودکی، شاهد جنگهای قبیلهای بین دو قبیله الهوله و اَلْعَتوب بود. سپس بر اثر هجوم پی در پی سلطانِ [[عمان]] به [[بحرین]]، به [[قطیف]] [[هجرت|مهاجرت]] کرد و با مرگ پدر، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت. دو سال در قطیف ماند و نزد شیخ [[حسین ماحوزی]]، [[فقیه|فقیهِ]] [[مجتهد]] و مخالف علنی مسلک [[اخباریگری]] (متوفی ۱۱۸۱ ق) شاگردی کرد.{{مدرک}} | ||
===اقامت در شیراز=== | ===اقامت در شیراز=== | ||
پس از مصالحه دولت [[ایران]] و سلطان [[عمان]] و آزادی [[بحرین]]، به وطن بازگشت و چند سال نزد عالمان آنجا درس خواند. پس از بازگشت از سفر [[حج]] و توقف در [[قطیف]] برای فراگیری [[حدیث]] از ماحوزی، به علت فشارهای مالی و آشفتگی اوضاع داخلی بحرین، در سال ۱۱۴۰ق به ایران مهاجرت کرد.<ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۴ </ref> بحرانی، پس از مدت کوتاهی اقامت در [[کرمان]]، به [[شیراز]] رفت و به دلیل احترامی که محمدتقی خان، حاکم [[شیراز]]، برای او قائل شد، چند سال با آرامش به تدریس، تألیف و ادای وظایف دینی پرداخت و نزد [[شیخ عبدالله بلادی بحرانی]](درگذشته ۱۱۴۸ ق) شاگردی کرد. او [[امام جمعه]] شيراز بود و چهارده سال در آنجا ماند. <ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۵ </ref> | پس از مصالحه دولت [[ایران]] و سلطان [[عمان]] و آزادی [[بحرین]]، به وطن بازگشت و چند سال نزد عالمان آنجا درس خواند. پس از بازگشت از سفر [[حج]] و توقف در [[قطیف]] برای فراگیری [[حدیث]] از ماحوزی، به علت فشارهای مالی و آشفتگی اوضاع داخلی بحرین، در سال ۱۱۴۰ق به ایران مهاجرت کرد.<ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۴ </ref> بحرانی، پس از مدت کوتاهی اقامت در [[کرمان]]، به [[شیراز]] رفت و به دلیل احترامی که محمدتقی خان، حاکم [[شیراز]]، برای او قائل شد، چند سال با آرامش به تدریس، تألیف و ادای وظایف دینی پرداخت و نزد [[شیخ عبدالله بلادی بحرانی]](درگذشته ۱۱۴۸ ق) شاگردی کرد. او [[امام جمعه]] شيراز بود و چهارده سال در آنجا ماند. <ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۵ </ref> |