پرش به محتوا

محرم (ماه): تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
انتقال مطلب به جعبه نقل قول
جز (انتقال مطلب به جعبه نقل قول)
خط ۲۶: خط ۲۶:


== ماه عزاداری شیعیان ==
== ماه عزاداری شیعیان ==
پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] در محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال۶۱ق]]، این ماه برای [[شیعیان]] به ماه عزا تبدیل شده است. [[امامان معصوم(ع)]] و شیعیان به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. بنا بر احادیثی که در منابع شیعه نقل شده است چون ماه محرم فرا می‌رسید امامان شیعه عزادار می‌شدند. از جمله در روایتی که از امام رضا(ع) نقل شده چنین آمده است:
{{جعبه نقل قول| عنوان = امام رضا(ع)|:«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم [امام کاظم(ع)] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین(ع) شهید شده است».|تاریخ بایگانی|| منبع = قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
:::::«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم [امام کاظم(ع)] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا [[روز عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین(ع) شهید شده است.»<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>
شیعیان، ماه محرم برای [[امام حسین(ع)]] (شهادت ۱۰ محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال۶۱ق]]) عزاداری می‌کنند. بنا بر احادیث امامان شیعه در این ماه عزادار بودند<ref> نگاه کنید به قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref> و شیعیان را نیز به عزاداری سفارش می‌کردند.


[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد:
[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] گفته است:
:::«برای دوستداران [[خاندان پیامبر(ص)]] شایسته است که در [[دهه اول محرم]] در قلب و ظاهرشان آثار حزن و اندوه هویدا باشد و بعضی از لذت‌های [[حلال]] را به ویژه در نهم، دهم و یازدهم این ماه ترک کنند، به مانند کسی که داغدار عزیزانش است؛ و در [[دهه اول محرم]] هر روز امامشان را با [[زیارت عاشورا]] یاد کنند.»<ref>نگاه کنید به: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۲۵-۲۶.</ref>
:::«برای دوستداران [[خاندان پیامبر(ص)]] شایسته است که در [[دهه اول محرم]] در قلب و ظاهرشان آثار حزن و اندوه هویدا باشد و بعضی از لذت‌های [[حلال]] را به ویژه در نهم، دهم و یازدهم این ماه ترک کنند، به مانند کسی که داغدار عزیزانش است؛ و در [[دهه اول محرم]] هر روز امامشان را با [[زیارت عاشورا]] یاد کنند.»<ref>نگاه کنید به: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۲۵-۲۶.</ref>