پرش به محتوا

محرم (ماه): تفاوت میان نسخه‌ها

۷۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اوت ۲۰۱۹
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
{{محرم}}
{{محرم}}
{{دیگر کاربردها|محرم}}
{{دیگر کاربردها|محرم}}
'''مُحَرَّمُ الحَرام'''، اولین ماه سال [[هجری قمری]] است. دلیل نامگذاری این ماه، حرام بودن جنگ در آن ذکر شده است. [[واقعه کربلا]] و [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] و یارانش در این ماه اتفاق افتاده است. [[شیعیان]] هر سال از ابتدای این ماه [[سوگواری محرم|سوگواری]] می‌کنند.
'''مُحَرَّمُ الحَرام'''، اولین ماه سال [[هجری قمری]] است. دلیل نامگذاری این ماه، حرام بودن جنگ در آن ذکر شده است. [[واقعه کربلا]] که منجر به شهادت [[امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا|یارانش]] شد در ماه محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال ۶۱ق]] اتفاق افتاده است. [[شیعیان]] هر سال از ابتدای این ماه [[سوگواری محرم|سوگواری]] می‌کنند.


==علت نام گذاری==
==علت نام گذاری==
مُحَرَّمُ الحَرام یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم [[هجری قمری]] است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>
مُحَرَّمُ الحَرام یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در [[تقویم هجری قمری]] است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>


== ماه عزاداری شیعیان ==
== ماه عزاداری شیعیان ==
پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] در محرم [[سال ۶۱ هجری قمری]]، این ماه برای [[شیعیان]] به ماه عزا تبدیل شده است. [[امامان معصوم(ع)]] و شیعیان آنها به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. در[[حدیث|حدیثی]] از [[امام رضا(ع)]] آمده است:
پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] در محرم [[سال ۶۱ هجری قمری]]، این ماه برای [[شیعیان]] به ماه عزا تبدیل شده است. [[امامان معصوم(ع)]] و شیعیان آنها به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. در[[حدیث|حدیثی]] از [[امام رضا(ع)]] آمده است:
:::::«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی [[امام کاظم|پدرم]] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا [[روز عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین (علیه‌السلام) شهید شده است.»<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>
:::::«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی [[امام کاظم|پدرم]] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا [[روز عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین(ع) شهید شده است.»<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>


[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد:
[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد: