confirmed، templateeditor
۱۱٬۰۹۶
ویرایش
(اصلاح لینکهای سبز) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==پیدایش ناصبیگری== | ==پیدایش ناصبیگری== | ||
برخی از محققان معاصر معتقدند، ناصبیگری با [[قتل عثمان]] آغاز و در [[خلافت بنیامیه|حکومت امویان]] رسمیت یافت.<ref>کوثری، «بررسی ریشههای تاریخی ناصبیگری»، ص۹۹.</ref> به گزارش منابع تاریخی، [[معاویة | برخی از محققان معاصر معتقدند، ناصبیگری با [[قتل عثمان]] آغاز و در [[خلافت بنیامیه|حکومت امویان]] رسمیت یافت.<ref>کوثری، «بررسی ریشههای تاریخی ناصبیگری»، ص۹۹.</ref> به گزارش منابع تاریخی، [[معاویة بن ابیسفیان]] هنگامی که در [[سال ۴۱ هجری قمری|سال ۴۱ قمری]]، [[مغیرة بن شعبة]] را به امارت کوفه گماشت به او دستور داد به امام علی [[فحاشی|ناسزا]] بگوید و از یاران او بدگویی کند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۴۳؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک،۱۳۸۷ق، ج۵، ص۲۵۴.</ref> پس از او [[فهرست خلفای بنیامیه|خلفای بنی امیه]] تا زمان خلافت [[عمر بن عبدالعزیز]] بر منابر<ref>زمخشری، ربیع الابرار، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۳۵.</ref> حضرت علی را سب میکردند.<ref>ابناثیر، الکامل، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۴۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
[[حاکم نیشابوری]] عالم اهل سنت، | [[حاکم نیشابوری]] عالم اهل سنت، قرن چهارم قمری را آکنده از ضدیت با امام علی(ع) توصیف کرده و انگیزه خود از نگارش کتاب فضائل فاطمة الزهراء را مقابله با این جریان ذکر میکند. او در توصیف فضای قرن چهارم مینویسد: | ||
:::زمانه ما را گرفتار رهبرانی کرده که مردم برای نزدیکی به آنان، به بغض آل رسول توسل میجویند و آنان را کوچک میشمارند.<ref>حاکم نیشابوری، فضائل فاطمة الزهراء، ۱۴۲۹ق، ص۳۰.</ref> | :::زمانه ما را گرفتار رهبرانی کرده که مردم برای نزدیکی به آنان، به بغض آل رسول توسل میجویند و آنان را کوچک میشمارند.<ref>حاکم نیشابوری، فضائل فاطمة الزهراء، ۱۴۲۹ق، ص۳۰.</ref> | ||