پرش به محتوا

ولایت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
 
خط ۲۰: خط ۲۰:


==ارتباط با امامت==
==ارتباط با امامت==
برخی از عالمان شیعه ولایت و امامت را به یک معنا دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۴۳؛ جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> [[شیخ مفید]] نیز مولا و ولیّ در [[حدیث غدیر]] را به امام معنا کرده است.<ref>شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، نسخه خطی، به نقل از: جمعی از نویسندگان، امامت پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> بسیاری از محققان و نویسندگان معاصر<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۱۲۸، ۱۴۸؛ حسینی تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۲،‌ ص۲۰۶ و ج۵، ص۲۰۰ و ج۷، ص۲۷۸؛ جمعی از دانشمندان، امامت و ولایت در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۱۳، ۴۹، ۹۲و۹۳، ۱۶۱، ۱۸۷.</ref> همچون [[سید مرتضی عسکری|علامه عسکری]] در کتاب «ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)»{{یاد|این کتاب در پاسخ به اینکه چرا نام و امامت علی(ع)‌ در قرآن نیست،‌ نگارش شده است.(عسکری، ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)، ۱۳۸۹ش، ص۱۳-۱۸ و۳۳و۳۴.)}} و [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و مفسر قرآن، در کتاب «آیات ولایت در قرآن»،{{یاد|این کتاب دارای سه فصل با این عناوین است: آیات خلافت و زعامت مسلمین، آیات فضائل اهل بیت(ع) و آیات فضائل مخصوص حضرت علی(ع).(مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹) در فصل اول، آیات دلالت‌کننده بر خلافت و جانشینی (امامت) امام علی(ع) مطرح و بررسی شده‌اند.(برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۲۵، ۳۰، ۲۸۱ و ۲۹۹.)}} نیز برخی از عالمان، ولایت و امامت را به یک معنا استعمال کرده‌اند و میان آنها فرقی نگذاشته‌اند، اما [[مرتضی مطهری]]،<ref>مطهری، امامت و رهبری، ۱۳۸۰ش، ص۵۵.</ref> ولایت را بالاترین مرتبه و درجه امامت و برخی<ref>جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.</ref> آن را مهمترین بُعد [[نبوت]] و امامت دانسته‌اند.
برخی از عالمان شیعه ولایت و امامت را به یک معنا دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۴۳؛ جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> [[شیخ مفید]] نیز مولا و ولیّ در [[حدیث غدیر]] را به امام معنا کرده است.<ref>شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، نسخه خطی، به نقل از: جمعی از نویسندگان، امامت پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> بسیاری از محققان و نویسندگان معاصر<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۱۲۸، ۱۴۸؛ حسینی تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۲،‌ ص۲۰۶ و ج۵، ص۲۰۰ و ج۷، ص۲۷۸؛ جمعی از دانشمندان، امامت و ولایت در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۱۳، ۴۹، ۹۲و۹۳، ۱۶۱، ۱۸۷.</ref> همچون [[سید مرتضی عسکری]] در کتاب «ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)»{{یاد|این کتاب در پاسخ به اینکه چرا نام و امامت علی(ع)‌ در قرآن نیست،‌ نگارش شده است.(عسکری، ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)، ۱۳۸۹ش، ص۱۳-۱۸ و۳۳و۳۴.)}} و [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و مفسر قرآن، در کتاب «آیات ولایت در قرآن»،{{یاد|این کتاب دارای سه فصل با این عناوین است: آیات خلافت و زعامت مسلمین، آیات فضائل اهل بیت(ع) و آیات [[فضایل امام علی(ع)|فضائل مخصوص حضرت علی(ع)]].(مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹) در فصل اول، آیات دلالت‌کننده بر خلافت و جانشینی (امامت) امام علی(ع) مطرح و بررسی شده‌اند.(برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۲۵، ۳۰، ۲۸۱ و ۲۹۹.)}} نیز برخی از عالمان، ولایت و امامت را به یک معنا استعمال کرده‌اند و میان آنها فرقی نگذاشته‌اند، اما [[مرتضی مطهری]]،<ref>مطهری، امامت و رهبری، ۱۳۸۰ش، ص۵۵.</ref> ولایت را بالاترین مرتبه و درجه امامت و برخی<ref>جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.</ref> آن را مهمترین بُعد [[نبوت]] و امامت دانسته‌اند.


بیشتر [[کلام امامیه|متکلمان شیعه]] و سنی با اندک اختلافی امامت را اینگونه تعریف کرده‌اند: «الامامةُ ریاسة عامّة فی امور الدّین و الدّنیا نیابةً [أو خلافةً] عن النبی (ص)؛ امامت، ریاست عام در امور دینی و دنیایی به‌نیابت و جانشینی از پیامبر(ص) است».<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۹؛ علامه حلی، الباب الحادی عشر، ۱۳۶۵ش، ص۳۹؛ فیاض لاهیجی،‌ گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۴۶۱و۴۶۲؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۲؛ جرجانی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۳۴۵.</ref>
بیشتر [[کلام امامیه|متکلمان شیعه]] و سنی با اندک اختلافی امامت را اینگونه تعریف کرده‌اند: «الامامةُ ریاسة عامّة فی امور الدّین و الدّنیا نیابةً [أو خلافةً] عن النبی (ص)؛ امامت، ریاست عام در امور دینی و دنیایی به‌نیابت و جانشینی از پیامبر(ص) است».<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۹؛ علامه حلی، الباب الحادی عشر، ۱۳۶۵ش، ص۳۹؛ فیاض لاهیجی،‌ گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۴۶۱و۴۶۲؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۲؛ جرجانی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۳۴۵.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶

ویرایش