اشتغال زن: تفاوت میان نسخه‌ها

==جایگاه و مفهوم‌شناسی==

موضوع اشتغال زن و شرایط حضور او در جامعه، از جمله مسائل اجتماعی عصر حاضر، به ویژه در کشورهای اسلامی است.<ref>مقدم، و مؤمنی راد، «ارائه شاخصهای الگوی مطلوب اشتغال بانوان بر اساس تجربه صدر اسلام»، ص۶۳.</ref> به گفته برخی پژوهشگران، آموزه‌های اسلامی و سیره مسلمانان صدر اسلام نشان دهنده آن است که اسلام حق اشتغال زنان را به رسمیت شناخته است.<ref>مقدم، و مؤمنی راد، «ارائه شاخصهای الگوی مطلوب اشتغال بانوان بر اساس تجربه صدر اسلام»، ص۶۴.</ref>  

کاربرد واژه اشتغال در فرهنگ اسلامی با تأکید بر مفهوم «کار» دانسته شده و دو معنا برای کار ذکر نموده‌اند: یکی فعالیت و حرفهٔ درآمدزا، که معنای غالب است و دیگری به معنای هر چیزی که انرژی برایش صرف شود.<ref>خیری، «اشتغال زنان و پیامدهای آن»، ص۱۶۴.</ref> معنی دوم با مفهوم لغوی اشتغال (پرداختن به کاری)<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه اشتغال.</ref> بیشتر مطابقت داشته و گفته می‌شود در متون دینی{{یاد|از جمله از [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم(ع)]] نقل شده است: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی لَیُبْغِضُ الْعَبْدَ الْفَارِغ» (بنده بی‌کار مورد دشمنی خدای متعال است).(شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۶۹.)}} بر این معنا از کار تأکید شده و مرد و زن مکلّف به آن هستند.<ref>خیری، «اشتغال زنان و پیامدهای آن»، ص۱۶۴.</ref>  

طبق این دیدگاه، زن خانه‌دار یا قالی‌باف که در خانه کار زیادی هم انجام دهد، بی‌کار قلمداد می‌شود.<ref>خیری، «اشتغال زنان و پیامدهای آن»، ص۱۶۲.</ref>