confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۵۸
ویرایش
(ویکی سازی) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
*[[علی محمد باب]] در سال ۱۲۶۰ق یعنی اواخر سلطنت محمدشاه، ادعای [[مهدویت]] کرده و جماعتی را پیرو خود گردانید. در پی شورشهایی که در دوران امیر کبیر به وقوع پیوست، باب به دستور امیرکبیر کشته شد، اما بابیهای یزد، کرمان، زنجان و مازندران از قتل باب باخبر شده و به خونخواهی او قیام کردند حتی مصمم شدند که امیرکبیر و [[ناصرالدین شاه]] را به قتل برسانند، اما امیر با سرعت تمام شورشها را خواباند.<ref>شیخ نوری، فراز و فرود اصلاحات در عصر امیرکبیر، ص۴۴۸.</ref> | *[[علی محمد باب]] در سال ۱۲۶۰ق یعنی اواخر سلطنت محمدشاه، ادعای [[مهدویت]] کرده و جماعتی را پیرو خود گردانید. در پی شورشهایی که در دوران امیر کبیر به وقوع پیوست، باب به دستور امیرکبیر کشته شد، اما بابیهای یزد، کرمان، زنجان و مازندران از قتل باب باخبر شده و به خونخواهی او قیام کردند حتی مصمم شدند که امیرکبیر و [[ناصرالدین شاه]] را به قتل برسانند، اما امیر با سرعت تمام شورشها را خواباند.<ref>شیخ نوری، فراز و فرود اصلاحات در عصر امیرکبیر، ص۴۴۸.</ref> | ||
*یکی از کارهای امیر شکستن [[بستنشینی]] بود که گاه به وجهه مذهبی کشور آسیب میرساند. در آن زمان در ایران معمول بود عناصر شرور و آشوب طلب و جانی برای فرار از مجازات به سفارتخانههای خارجی یا به خانه [[مجتهد|مجتهدان]] یا [[حرم حضرت عبدالعظیم]] و [[حرم حضرت معصومه | *یکی از کارهای امیر شکستن [[بستنشینی]] بود که گاه به وجهه مذهبی کشور آسیب میرساند. در آن زمان در ایران معمول بود عناصر شرور و آشوب طلب و جانی برای فرار از مجازات به سفارتخانههای خارجی یا به خانه [[مجتهد|مجتهدان]] یا [[حرم حضرت عبدالعظیم]] و [[حرم حضرت معصومه(س)]] در [[قم]] پناهنده میشدند، امیرکبیر با صدور فرمانی در ۱۲۶۶ق، اساس بستنشینی را از بین برد و به کارگزاران دولت دستور داد هر مجرمی را در هر کجا که باشد، دستگیر کرده و به مجازات برسانند.<ref>بینا، تاریخ سیاسی و دیپلماسی ایران، ص۱۷۹-۱۸۰</ref> | ||
===سیاست مالی=== | ===سیاست مالی=== |