confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۴۴۷
ویرایش
نامه امام علی(ع) به مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| عرض تصویر = | | عرض تصویر = | ||
| نام‌های دیگر = نامه امام علی(ع) به مالک اشتر | | نام‌های دیگر = نامه امام علی(ع) به مالک اشتر | ||
| موضوع = حکومت‌داری و سیاست اداره | | موضوع = حکومت‌داری و سیاست اداره جامعه | ||
| صادره از = [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] | | صادره از = [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] | ||
| راوی اصلی = [[اصبغ بن نباته|اَصْبًغ بن نَباته]] | | راوی اصلی = [[اصبغ بن نباته|اَصْبًغ بن نَباته]] | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| مؤید قرآنی = | | مؤید قرآنی = | ||
}} | }} | ||
'''فرمانِ مالکِ اَشتَر'''، یا '''نامۀ امام علی(ع) به مالک اشتر'''، بزرگ‌ترین و پرمحتواترین نامۀ [[نهج البلاغه]] در موضوع حکومت‌داری و سیاست اداره | '''فرمانِ مالکِ اَشتَر'''، یا '''نامۀ امام علی(ع) به مالک اشتر'''، بزرگ‌ترین و پرمحتواترین نامۀ [[نهج البلاغه]] در موضوع حکومت‌داری و سیاست اداره جامعه است. در این نامه مبانی، اصول، روش‌ها، سیاست‌ها و اخلاقِ مدیریت و حکومت‌داری بیان می‌شود. اهتمام فوق‌العاده به طبقات محروم، لزوم تعیین وقت برای ملاقات عمومی، انتخاب مشاوران قوی و خردمند و جلوگیری از هرگونه رانت‌خواری از توصیه‌های ذکر شده در این نامه است. توصیه‌های ذکر شده در این عهدنامه را از کبریت احمر، نایاب‌تر دانسته‌اند. | ||
[[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در شرایط آشفته [[مصر]]، [[مالک اشتر]] را حاکم آنجا کرد و این نامه را برای او نوشت تا بر اساس آن حکومت کند. پس از شهادت مالک اشتر، این نامه به دست [[معاویة بن ابی‌سفیان|مُعاویه]] افتاد و او نامه را در خزانه خود مخفی کرد تا آنکه [[عمر بن عبدالعزیز|عُمَر بن عَبدالعَزیز]] آن را در اختیار عموم مردم قرار داد. توجه به جنبه‌های مادی و معنوی زندگی انسان‌ها بر اساس اخلاق انسانی و ارزش‌های الهی، تبیین روش حکومت‌داری بر اساس قواعد عقلانی و اخلاقی، و بیان ملاک‌های شایسته‌سالاری به صورت جامع از ویژگی‌های این نامه به‌شمار آمده است. | [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] در شرایط آشفته [[مصر]]، [[مالک اشتر]] را حاکم آنجا کرد و این نامه را برای او نوشت تا بر اساس آن حکومت کند. پس از شهادت مالک اشتر، این نامه به دست [[معاویة بن ابی‌سفیان|مُعاویه]] افتاد و او نامه را در خزانه خود مخفی کرد تا آنکه [[عمر بن عبدالعزیز|عُمَر بن عَبدالعَزیز]] آن را در اختیار عموم مردم قرار داد. توجه به جنبه‌های مادی و معنوی زندگی انسان‌ها بر اساس اخلاق انسانی و ارزش‌های الهی، تبیین روش حکومت‌داری بر اساس قواعد عقلانی و اخلاقی، و بیان ملاک‌های شایسته‌سالاری به صورت جامع از ویژگی‌های این نامه به‌شمار آمده است. | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== معرفی و اهمیت == | == معرفی و اهمیت == | ||
نامه امام علی(ع) به مالک اشتر در تبیین حکومت‌داری خطاب به مالک اشتر نوشته شده و بزرگ‌ترین و پرمحتواترین [[فهرست نامه‌های نهج البلاغه|نامه نهج البلاغه]] در موضوع حکومت‌داری و سیاست اداره | نامه امام علی(ع) به مالک اشتر در تبیین حکومت‌داری خطاب به مالک اشتر نوشته شده و بزرگ‌ترین و پرمحتواترین [[فهرست نامه‌های نهج البلاغه|نامه نهج البلاغه]] در موضوع حکومت‌داری و سیاست اداره جامعه است.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱۰، ص۳۵۴؛ جعفری، پرتوی از نهج البلاغه، ۱۳۸۰ش، ج۴، ص۴۹۴.</ref> در این نامه، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] هر آنچه را که یک کارگزار اسلامی باید در زمینه‌های اجتماعی، سیاسی، حقوقی، نظامی و فرهنگی به کار گیرد، بیان کرده است.<ref>شیروانی، مدیریت و مدارا در کلام علی(ع)، ۱۳۸۰ش، ص۷.</ref> از آنجا که در این نامه مباحث تخصصی مختلفی ارائه شده، این نامه با ده‌ها رشته علمی مصطلح ارتباط پیدا می‌کند که برای درک عمیق نامه، باید به آن علوم آگاهی داشت.<ref>زمانی، و دیگران، «اکتشاف الگوی رهبری امام علی(ع) از عهدنامه مالک اشتر(ره)»، ص۵۵-۵۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = {{سخ}}{{حدیث|إِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَ الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ الْعَامَّةُ مِنَ الْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُمْ|ترجمه=ستون دين و شکل‌دهنده جمعيت مسلمانان و نيروى دفاعى در برابر دشمنان، تنها توده ملت هستند، بنابراين گوش به سوى آنها فرا ده و توجّه به آنها داشته باش.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، نامه ۵۳، ص۴۲۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = {{سخ}}{{حدیث|إِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَ الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ الْعَامَّةُ مِنَ الْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُمْ|ترجمه=ستون دين و شکل‌دهنده جمعيت مسلمانان و نيروى دفاعى در برابر دشمنان، تنها توده ملت هستند، بنابراين گوش به سوى آنها فرا ده و توجّه به آنها داشته باش.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، نامه ۵۳، ص۴۲۹.</small>| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||