پرش به محتوا

ولایت: تفاوت میان نسخه‌ها

 
خط ۷۲: خط ۷۲:
ولایت در تشریع که از آن به عنوان [[ولایت تشریعی]] نام می‌برند به عنوان فعل انسان در مورد ولایت است؛ و به ولایتی گفته می‌شود که در محدود تشریع و تابع قانون الهی باشد که در فقه مورد بررسی قرار می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۴.</ref> ولایت در محدوده تشریع در [[قرآن|قرآن کریم]] و [[حدیث|روایات اسلامی]]، بر دو قسم است گاهی به معنای ولایت بر [[محجور|محجوران]] است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۵.</ref> و گاهی نیز این ولایت در تشریع به معنای تصدی امور جامعه انسانی است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۵.</ref>  
ولایت در تشریع که از آن به عنوان [[ولایت تشریعی]] نام می‌برند به عنوان فعل انسان در مورد ولایت است؛ و به ولایتی گفته می‌شود که در محدود تشریع و تابع قانون الهی باشد که در فقه مورد بررسی قرار می‌گیرد.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۴.</ref> ولایت در محدوده تشریع در [[قرآن|قرآن کریم]] و [[حدیث|روایات اسلامی]]، بر دو قسم است گاهی به معنای ولایت بر [[محجور|محجوران]] است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۵.</ref> و گاهی نیز این ولایت در تشریع به معنای تصدی امور جامعه انسانی است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۵.</ref>  
=====ولایت بر محجوران؛ ولایتی بر مبنای ناتوانی در احقاق حق=====
=====ولایت بر محجوران؛ ولایتی بر مبنای ناتوانی در احقاق حق=====
ولایت رایج در کتاب‌های فقهی مربوط به ولایت بر محجوران است. در بیشتر باب‌های [[فقه]] از جمله [[طهارت]]، [[قصاص]]، [[دیات]] و [[محجور|حجر]] این قسم از ولایت مطرح شده است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۷.</ref> در باب طهارت سخن از مرده است که ولی و سرپرستش باید امور [[واجب]] او را از قبیل [[غسل میت|غسل]]، کفن، [[نماز میت|نماز]] و [[دفن]] را انجام دهد.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۷.</ref> در باب دیات و قصاص نیز سخن از سرپرست و ولی برای انجام مربوط به امور [[دیه]] و [[قصاص]] است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۸.</ref> همچنین در بابی به نام «حجر» در فقه سخن از سرپرستی و ولایت بر افرادی است که به دلیل عدم توانایی لازم برای گرفتن حق خود بر اثر کوچک بودن، [[سفیه بودن|سفیه]] بودن، [[جنون]] و ورشکسته شدن ممنوع از تصرف در اموال خود هستند.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۸.</ref>
ولایت رایج در کتاب‌های فقهی مربوط به ولایت بر محجوران است. در بیشتر باب‌های [[فقه]] از جمله [[طهارت]]، [[قصاص]]، [[دیات]] و [[محجور|حجر]] این قسم از ولایت مطرح شده است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۷.</ref> در باب طهارت سخن از مرده است که ولی و سرپرستش باید امور [[واجب]] او را از قبیل [[غسل میت|غسل]]، کفن، [[نماز میت|نماز]] و [[دفن]] را انجام دهد.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۷.</ref> در باب دیات و قصاص نیز سخن از سرپرست و ولیّ برای انجام مربوط به امور [[دیه]] و [[قصاص]] است.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۸.</ref> همچنین در بابی به نام «حَجْر» در فقه سخن از سرپرستی و ولایت بر افرادی است که به دلیل عدم توانایی لازم برای گرفتن حق خود بر اثر کوچک بودن(نابالغ بودن)، [[سفیه بودن|سفیه]] بودن، [[جنون]] و ورشکسته شدن ممنوع از تصرف در اموال خود هستند.<ref>جوادی آملی، ولایت فقیه، ۱۳۷۸ش، ص۱۲۸.</ref>
 
=====ولایت بر جامعه خردمندان یا «ولایت فقیه»=====
=====ولایت بر جامعه خردمندان یا «ولایت فقیه»=====
{{اصلی|ولایت فقیه}}
{{اصلی|ولایت فقیه}}
۱۶٬۷۷۵

ویرایش