confirmed، templateeditor
۱۱٬۹۰۰
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''لی خَمْسَةٌ اُطْفی بِهِم حَرَّ الجَحیم''' شعری با مضمون مدح [[پنجتن]] [[اصحاب کساء|آلعبا]] و [[توسل]] به آنها.<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۱۹-۱۲۰؛ مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۱.</ref> در این دوبیت گفته میشود که من متوسل به پنج شخص میشوم و از این طریق آتش جهنم را از خود دور میسازم. این پنج نفر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] هستند.<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۱۹-۱۲۰؛ مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۱.</ref> | '''لی خَمْسَةٌ اُطْفی بِهِم حَرَّ الجَحیم''' شعری با مضمون مدح [[پنجتن]] [[اصحاب کساء|آلعبا]] و [[توسل]] به آنها.<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۱۹-۱۲۰؛ مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۱.</ref> در این دوبیت گفته میشود که من متوسل به پنج شخص میشوم و از این طریق آتش جهنم را از خود دور میسازم. این پنج نفر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت محمد(ص)]] و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] هستند.<ref>نگاه کنید به: کاشانی، منهجالصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۹، ص۱۱۹-۱۲۰؛ مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۱.</ref> | ||
[[پرونده:لی خمسة اطفی بهم نار الجحیم.jpg|بندانگشتی|تابلوی خطاطی به خط یساریزاده، خوشنویس ترکی]] | |||
[[پرونده:لی خمسة اطفی بهم نار الجحیم.jpg|بندانگشتی|تابلوی خطاطی به خط یساریزاده، خوشنویس ترکی|راست]] | |||
بهگفته [[مقدس اردبیلی]] خواندن این دو بیت علاوه بر این که باعث نجات از [[جهنم|آتش دوزخ]] میشود، موجب برآورده شدن حوائج نیز میگردد. وی این دستورالعمل را مُجَرَّب دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، حدیقةالشیعه، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref> برخی دیگر خواندن، همراه داشتن و آویزان کردن آن بر در خانه را برای دفع طاعون مفید دانستهاند.<ref>«منتخبات نسمات الاسحار»، ص۱۷۴.</ref> | بهگفته [[مقدس اردبیلی]] خواندن این دو بیت علاوه بر این که باعث نجات از [[جهنم|آتش دوزخ]] میشود، موجب برآورده شدن حوائج نیز میگردد. وی این دستورالعمل را مُجَرَّب دانسته است.<ref>مقدس اردبیلی، حدیقةالشیعه، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref> برخی دیگر خواندن، همراه داشتن و آویزان کردن آن بر در خانه را برای دفع طاعون مفید دانستهاند.<ref>«منتخبات نسمات الاسحار»، ص۱۷۴.</ref> | ||
خط ۴۲: | خط ۴۳: | ||
آن پنج نفر مصطفی(ص) و مرتضی(ع)\\و دو فرزند آنها و فاطمه(س) هستند.<ref>مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref>}} | آن پنج نفر مصطفی(ص) و مرتضی(ع)\\و دو فرزند آنها و فاطمه(س) هستند.<ref>مشکینی، المواعظ العددیه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref>}} | ||
در منابع | در منابع مختلف این دو بیت با عبارتهای متفاوتی نقل شده است. به عنوان مثال در برخی نقلها به جای حَرَّ الجحیم، نار الجحیم آمده<ref>حرزالدین، تاریخ النجف الاشرف، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸.</ref> و در برخی دیگر به جای اُطفی بهم، عبارت اُطفی بها<ref>دیلمی، غررالاخبار، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸.</ref> و در نقلی به جای الجحیم، واژه لهیب <ref>لحجی، منتهیالسؤل، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۳۸۶.</ref> و یا به جای ابناهما، ابنَیهما آمده است.<ref>الشامی، «مقدمه» در دیوان الهبل، ص۱۶.</ref> برخی نیز به جای حَرَّ الحجیم، حَرّ الوباء آوردهاند.<ref>جمعی از نویسندگان، موسوعة الفرق المنتسبه للاسلام، ج۸، ص۳۶۱.</ref> | ||
منابعی که این شعر را نقل کردهاند، نامی از شاعر آن به میان نیاوردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: دیلمی، غررالاخبار، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸، مقدس اردبیلی، حدیقةالشیعه، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۴. </ref> برخی این شعر را به هُبَل،(حسن بن علی هبل،درگذشت:۱۷۰۹ق) موصوف به امیرالشعرای [[یمن]] منسوب ساختهاند؛<ref>جبران، «[https://imamhussain.org/arabic/29083 الحسن بن علی الهبل]»، وبگاه العتبة الحسینیة المقدسه.</ref> که بر اساس برخی شواهد، این مطلب صحت ندارد.<ref>نگاه کنید به: الشامی، «مقدمه» در دیوان الهبل، ص۱۶.</ref> | منابعی که این شعر را نقل کردهاند، نامی از شاعر آن به میان نیاوردهاند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: دیلمی، غررالاخبار، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸، مقدس اردبیلی، حدیقةالشیعه، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۴. </ref> برخی این شعر را به هُبَل،(حسن بن علی هبل،درگذشت:۱۷۰۹ق) موصوف به امیرالشعرای [[یمن]] منسوب ساختهاند؛<ref>جبران، «[https://imamhussain.org/arabic/29083 الحسن بن علی الهبل]»، وبگاه العتبة الحسینیة المقدسه.</ref> که بر اساس برخی شواهد، این مطلب صحت ندارد.<ref>نگاه کنید به: الشامی، «مقدمه» در دیوان الهبل، ص۱۶.</ref> |