confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۱
ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
محورهای اصلی این خطبه عبارتاند از: حمد پروردگار و درود بر [[پیامبر اسلام(ص)]]، اشاره به [[سنت الهی]] در مهلت دادن به [[کفار]]، زشتی رفتار [[یزید]]، افشای پرونده سیاه [[یزید بن معاویه|یزید]] و نیاکانش، نفرین بر یزیدیان، اشاره به عاقبت ستمکاران، شکایت به [[خداوند]]، جاودانگی اهل بیت. | محورهای اصلی این خطبه عبارتاند از: حمد پروردگار و درود بر [[پیامبر اسلام(ص)]]، اشاره به [[سنت الهی]] در مهلت دادن به [[کفار]]، زشتی رفتار [[یزید]]، افشای پرونده سیاه [[یزید بن معاویه|یزید]] و نیاکانش، نفرین بر یزیدیان، اشاره به عاقبت ستمکاران، شکایت به [[خداوند]]، جاودانگی اهل بیت. | ||
== معرفی خطبه و جایگاه آن در تاریخ اسلام == | == معرفی خطبه و جایگاه آن در تاریخ اسلام == | ||
خطبۀ حضرت زینب در شام از فصیحترین و کوبندهترین خطبههای تاریخ اسلام به شمار آمده است.<ref>داوودی، و مهدی رستمنژاد، عاشورا، ریشهها، انگیزهها، رویدادها، پیامدها، ۱۳۸۶ش، ص۵۹۲.</ref> [[سید عبدالکریم هاشمینژاد]]، پدیدآورندۀ [[درسی که حسین به انسانها آموخت (کتاب)|درسی که حسین به انسانها آموخت]]، چنین خطابۀ تحقیرکننده از یک زن اسیر در مقابل بزرگترین مرجع قدرت آن دوران را بُهتانگیز دانسته است.<ref>هاشمینژاد، درسی که حسین به انسانها آموخت، ۱۳۸۲ش، ص۲۲۰-۲۲۱.</ref> محققان این خطبه را کاملکنندۀ [[قیام امام حسین(ع)]] در کربلا دانستهاند.<ref>روشنفکر، و دانش محمدی، «تحلیل گفتمان ادبی خطبههای حضرت زینب(س)»، ص۱۳۴.</ref> کورْت فریشْلِر، مؤلف [[امام حسین(ع) و ایران (کتاب)|کتاب امام حسین(ع) و ایران]]، با تاریخی خواندن این خطبه، آن را بسیار بااهمیت دانسته است.<ref>فریشلر، امام حسین و ایران، ۱۳۶۶ش، ص۵۱۷.</ref> خطبه حضرت زینب در شام به دلیل اثرگذاری، فصاحت و بلاغت، پیوسته مورد توجه پژوهشگران است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مقالههای: رنجبرحسینی، و مریم اسلامیپور، «تحلیل اقتباسهای قرآنی خطبه حضرت زینب(س) در شام»؛ رضایی، و محدثه دلارامنژاد، «تحلیل فرانقش اندیشگانی خطبه حضرت زینب(س) بر اساس دستور نقش گرای هلیدی»؛ یاراحمدی، و زهرا خیراللهی، «معارف قرآنی در خطبه حضرت زینب(س)»؛ خرسندی، و دیگران، «تحلیل بلاغی خطبه حضرت زینب(س)»؛ نصراوی، «درآمدی بر گفتمان کاوی تاریخی، مطالعۀ موردی خطبه حضرت زینب(س) در شام»؛ روشنفکر، و دانش محمدی، «تحلیل گفتمان ادبی خطبههای حضرت زینب(س)».</ref> | خطبۀ حضرت زینب در شام از فصیحترین و کوبندهترین خطبههای تاریخ اسلام به شمار آمده است.<ref>داوودی، و مهدی رستمنژاد، عاشورا، ریشهها، انگیزهها، رویدادها، پیامدها، ۱۳۸۶ش، ص۵۹۲.</ref> [[سید عبدالکریم هاشمینژاد]]، پدیدآورندۀ [[درسی که حسین به انسانها آموخت (کتاب)|درسی که حسین به انسانها آموخت]]، چنین خطابۀ تحقیرکننده از یک زن اسیر در مقابل بزرگترین مرجع قدرت آن دوران را بُهتانگیز دانسته است.<ref>هاشمینژاد، درسی که حسین به انسانها آموخت، ۱۳۸۲ش، ص۲۲۰-۲۲۱.</ref> محققان این خطبه را کاملکنندۀ [[قیام امام حسین(ع)]] در کربلا دانستهاند.<ref>روشنفکر، و دانش محمدی، «تحلیل گفتمان ادبی خطبههای حضرت زینب(س)»، ص۱۳۴.</ref> کورْت فریشْلِر، مؤلف [[امام حسین(ع) و ایران (کتاب)|کتاب امام حسین(ع) و ایران]]، با تاریخی خواندن این خطبه، آن را بسیار بااهمیت دانسته است.<ref>فریشلر، امام حسین و ایران، ۱۳۶۶ش، ص۵۱۷.</ref> خطبه حضرت زینب در شام به دلیل اثرگذاری، فصاحت و بلاغت، پیوسته مورد توجه پژوهشگران است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مقالههای: رنجبرحسینی، و مریم اسلامیپور، «تحلیل اقتباسهای قرآنی خطبه حضرت زینب(س) در شام»؛ رضایی، و محدثه دلارامنژاد، «تحلیل فرانقش اندیشگانی خطبه حضرت زینب(س) بر اساس دستور نقش گرای هلیدی»؛ یاراحمدی، و زهرا خیراللهی، «معارف قرآنی در خطبه حضرت زینب(س)»؛ خرسندی، و دیگران، «تحلیل بلاغی خطبه حضرت زینب(س)»؛ نصراوی، «درآمدی بر گفتمان کاوی تاریخی، مطالعۀ موردی خطبه حضرت زینب(س) در شام»؛ روشنفکر، و دانش محمدی، «تحلیل گفتمان ادبی خطبههای حضرت زینب(س)».</ref> |