Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰
ویرایش
آیه ۳۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
==معرفی آیه== | ==معرفی آیه== | ||
آیه ۳۲ سوره مائده اشاره به [[ارزش جان انسان|ارزش جان انسان بی‌گناه]] دارد. طبق این آیه [[قتل عمد|کشتن یک انسان]] به اندازه قتل تمام انسانها مذموم و نجات جان یک انسان از مرگ ارزشی مانند نجات تمام بشریت دارد. این آیه بعد از نقل [[قتل هابیل|داستان قتل هابیل]] توسط برادرش [[قابیل]] در قرآن قرار دارد و پیامی از آن داستان قلمداد شده است. در این آیه [[خداوند]] بیان می‌کند بخاطر بی‌گناه کشته‌شدن هابیل، ما بر بنیاسرائیل مقرّر کردیم که کشتن بی‌دلیل یک انسان به اندازه قتل تمام انسانها و نجات یک انسان از مرگ به اندازه نجات تمام انسانها ارزش دارد. و در انتهای آیه اشاره به قانون‌شکنی [[بنیاسرائیل]] دارد و آنها را افرادی دانسته که نسبت به [[پیامبران|پیامبرانی]] که با دلیل‌های روشن آمده بودند بی اعتنایی کردند و راه اسراف را پیشه ساختند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۲-۱۱۳ | آیه ۳۲ سوره مائده اشاره به [[ارزش جان انسان|ارزش جان انسان بی‌گناه]] دارد. طبق این آیه [[قتل عمد|کشتن یک انسان]] به اندازه قتل تمام انسانها مذموم و نجات جان یک انسان از مرگ ارزشی مانند نجات تمام بشریت دارد. این آیه بعد از نقل [[قتل هابیل|داستان قتل هابیل]] توسط برادرش [[قابیل]] در قرآن قرار دارد و پیامی از آن داستان قلمداد شده است. در این آیه [[خداوند]] بیان می‌کند بخاطر بی‌گناه کشته‌شدن هابیل، ما بر بنیاسرائیل مقرّر کردیم که کشتن بی‌دلیل یک انسان به اندازه قتل تمام انسانها و نجات یک انسان از مرگ به اندازه نجات تمام انسانها ارزش دارد. و در انتهای آیه اشاره به قانون‌شکنی [[بنیاسرائیل]] دارد و آنها را افرادی دانسته که نسبت به [[پیامبران|پیامبرانی]] که با دلیل‌های روشن آمده بودند بی اعتنایی کردند و راه اسراف را پیشه ساختند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۲-۱۱۳.</ref> | ||
{{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref> | {{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref> | ||
| خط ۳۶: | خط ۲۹: | ||
| آدرس = سوره مائده، آیه۳۲ | | آدرس = سوره مائده، آیه۳۲ | ||
}} | }} | ||
طبق حدیثی از معصومین(ع) منظور از اسراف در آیه حلال‌دانستن محرمات و ریختن خون است.<ref>طوسی، التبيان في تفسير القرآن، دار إحياء التراث العربي، ج۳، ص۵۰۴.</ref> | |||
با توجه به برخی [[حدیث|روایات]] منظور از احیای انسانها اموری چون نجات از آتش‌سوزی و غرق،<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۱۰.</ref> بردن از فقر به ثروت<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref> و خارج‌کردن از [[کفر]] به [[ایمان]] است.<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۳۱۳.</ref> در روایتی نجات‌دادن انسان از گمراهی اعتقادی بزرگترین تأویل آیه دانسته شده است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۱۰.</ref> | |||
===آیه مختص بنیاسرائیل نیست=== | |||
مفسران از جمله [[مکارم شیرازی]] و جوادی آملی تصریح کرده‌اند که این حکم مخصوص بنیاسرائیل نیست.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۹۱ش، ج۲۲، ص۳۵۸.</ref> ذكر نام بنى‌اسرائيل را به خاطر آن دانسته اند كه قتل و خونريزى مخصوصا قتل‌هايى كه از حسادت سرچشمه می‌گيرد در ميان آنها فراوان بوده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۷؛ جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۹۱ش، ج۲۲، ص۳۵۹.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] نیز عبارات [[تورات]] که در آن کشتن زنان و کودکان را بر آنها مباح کرده، کشتار پیامبران در گذشته بوسیله قوم بنیاسرائیل و رفتار آنان با مردم فلسطین در قرن ۲۰ میلادی را گواهانی بر اين مدّعا دانسته است.<ref>مغنیه، تفسير كاشف، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۸۱.</ref> | |||
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] برخی آمدن اسم بنیاسرائیل در این آیه را دلیل بر این مطلب گرفته اند که [[آیه ۲۷ سوره مائده|آیه ۲۷]] تا [[آیه ۳۱ سوره مائده|۳۱ سوره مائده]] در مورد فرزندان فردی از میان بنی اسرائیل بنام آدم بوده است نه [[آدم (پیامبر)|آدم ابوالبشر]]. او در ادامه به سه دلیل این آیات را مربوط به پسران حضرت آدم می‌داند و نظریه مقابل را مردود دانسته است.<ref>طباطبائی، الميزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۴۸۶.</ref> | |||
==چگونه قتل یا نجات یک نفر مساوی با تمام انسانها دانسته شده؟== | ==چگونه قتل یا نجات یک نفر مساوی با تمام انسانها دانسته شده؟== | ||