ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
←معنای ماه حرام
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== معنای ماه حرام == | == معنای ماه حرام == | ||
مراد از ماه‌های حرام، ماه‌هایی است که خداوند رعایت حرمت آنها را بر [[مؤمن|مؤمنان]] واجب کرده است. [[حرام]] بودن این ماه‌ها به این معناست که هتک و دریدن پرده [[محرمات]] در این ماه‌ها شدیدتر و بدتر از ماه‌های دیگر است<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴.</ref> و عقاب [[گناهان]] و [[ثواب]] حسنات در این ماه‌ها افزایش می یابد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۷.</ref> | ومعنى " حرم " انه يعظم انتهاك المحارم فيها اكثر مما يعظم في غيرها، وكانت العرب تعظمها حتى ان الرجل لو لقي قاتل أبيه لم يهجه لحرمته. وانما جعل الله تعالى بعض الشهور اعظم حرمة من بعض لما علم في ذلك من المصلحة في الكف عن الظلم فيها، فعظم منزلتها، وانه ربما أدى ذلك إلى ترك الظلم اصلالا نطفاء النائرة تلك المدة وانكسار الحمية، فان الاشياء تجر إلى اشكالها. | ||
مراد از ماه‌های حرام، ماه‌هایی است که خداوند رعایت حرمت آنها را بر [[مؤمن|مؤمنان]] واجب کرده است. [[حرام]] بودن این ماه‌ها به این معناست که هتک و دریدن پرده [[محرمات]] در این ماه‌ها شدیدتر و بدتر از ماه‌های دیگر است<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، بيروت، ج۵، ص۲۱۴.</ref> و عقاب [[گناهان]] و [[ثواب]] حسنات در این ماه‌ها افزایش می یابد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۶۷.</ref> | |||
دلیل نامگذاری این ماه‌ها به ماه‌های حرام، حرام بودن جنگ در آنها<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۴۹؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۵۶.</ref> و حرمت داشتن این ماه‌ها<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۵۱.</ref> و به قول برخی بزرگداشت و تعظیم [[طاعات]] و تشدید هتک محرمات در این ماه‌ها نسبت به سایر ماه‌ها بوده است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۳۰۸.</ref> | دلیل نامگذاری این ماه‌ها به ماه‌های حرام، حرام بودن جنگ در آنها<ref>طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۲، ص۱۴۹؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۵۶.</ref> و حرمت داشتن این ماه‌ها<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۵۱.</ref> و به قول برخی بزرگداشت و تعظیم [[طاعات]] و تشدید هتک محرمات در این ماه‌ها نسبت به سایر ماه‌ها بوده است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۳۰۸.</ref> | ||