افترا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''إفْتِرا''' از [[گناهان کبیره]] به‌معنای دروغ‌سازی و نسبت‌دادن آن به اشخاص است؛ به‌طوری که موجب حیرت و ناخشنودی شنونده‌اش گردد. افترا زدن [[حرام]] است. گفته شده افترا [[دروغ|دروغی]] است که از روی عمد گفته می‌شود و افتراگو کسی است که به دروغ بودن حرفش یقین دارد. قرآن کریم افترا را عملی ناپسند و [[ظلم]] در حق دیگران می‌داند و از آن به‌عنوان گناهی بزرگ یاد می‌کند و افترا‌زنندگان را از ظالم‌ترین افراد معرفی می‌کند.  

افترا نوعی دروغی است که افتراگو، آن را علیه دیگران به کار می‌برد؛ اما دروغ گاهی در حق خود است و گاهی در حق دیگران، به عقیده برخی از محققان افترا نوعی از [[بهتان|بُهتان]] است؛ چراکه همانند بهتان شنونده‌اش را مبهوت می‌کند.  

در [[فقه|فقه اسلامی]] افترا جرم است و در صورتی که به شخصی افترا به [[زنا]] و [[لواط]] زده شود، [[حد شرعی|مجازات شرعی]] آن زدن هشتاد ضربه شلاق به افترازننده است و در مواردی که موضوع آن حدآور نباشد باعث ثبوت [[تعزیر]] است. همچنین افترا یکی از دلایل حرام بودن [[بدعت|تشریع در دین]] و مراجعه به [[کهانت#حکم فقهی|کاهن]] و ترتیب اثر دادن به گفته‌های اوست.