پرش به محتوا

آیه ۱۰۳ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:آیات using HotCat)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:
| آیات مرتبط= [[آیه زکات|آیه ۶۰ سوره توبه]]
| آیات مرتبط= [[آیه زکات|آیه ۶۰ سوره توبه]]
}}
}}
'''آیه ۱۰۳ سوره توبه''' درباره پرداخت زکات است. در این آیه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از طرف [[خدا|خداوند]] مأموريت پیدا می‌کند كه [[زکات|زكات]] را از مردم به صورت مستقیم بگيرد، نه اينكه خودشان به ميل خود در مصارف آن صرف كنند.
'''آیه ۱۰۳ سوره توبه''' از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] می‌خواهد که [[زکات]] اموال مردم را از آنان به صورت مستقیم بگیرد، نه اينكه خودشان به ميل خود در مصارف آن صرف كنند. در این آیه علت گرفتن زکات را تطهیر و پرورش مال و صاحب مال از ناپاکی بیان می‌کند. خداوند به پیامبر(ص) امر می‌کند که بر پرداخت‌کنندگان آن اموال درود بفرستد و برایشان [[دعا]] کند که درود پیامبر(ص) سبب آرامش آنهاست. [[مفسر قرآن|مفسران]] بر اساس این آیه، حکم به جواز فرستادن [[صلوات]] بر غیر پیامبر(ص) کرده‌اند.


آیه ۱۰۳ سوره توبه علت گرفتن زکات را تطهیر و پرورش مال و صاحب مال از ناپاکی بیان می‌کند. خداوند به پیامبر(ص) امر می‌کند که بر پرداخت‌کنندگان آن اموال درود بفرستد و برایشان [[دعا]] کند که درود پیامبر(ص) سبب آرامش آنهاست. [[مفسر قرآن|مفسران]] بر اساس این آیه، حکم به جواز فرستادن [[صلوات]] بر غیر پیامبر(ص) داده‌اند.
==شأن نزول و نکات کلی آیه==
[[عبدالله جوادی آملی]] در [[تفسیر تسنیم (کتاب)|تفسیر تسنیم]] شأن نزول آیه ۱۰۳ سوره توبه را درباره گروهی از [[مسلمان|مسلمانان]] می‌داند که از رفتن به [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] کوتاهی کردند و برای جبران اشتباه خود اموالی را نزد پیامبر(ص) آوردند، ولی پیامبر(ص) نپذیرفت و منتظر دستور خداوند ماند؛ تا اینکه این آیه نازل می‌شود و در آن خداوند به پیامبر(ص) دستور می‌دهد که مقداری از اموال آنها را بگیرد.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> 


==شأن نزول آیه و معرفی==
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] مقصود از صدقه در این آیه را زکات واجب می‌داند<ref>طبرسی، تفسير مجمع البيان، ۱۳۷۲ش، ج‏۵، ص۱۰۲.</ref> و معتقد است همه مسلمانان به‌پرداخت آن موظفند، چون همه مسلمانان در مورد دستورات و احكام دين برابرند.<ref>طبرسی، تفسير مجمع البيان، ۱۳۷۲ش، ج‏۵، ص۱۰۲.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] معتقد است اینکه خداوند نفرمود: «مِنْ مالِهِمْ» بلكه فرمود: «مِنْ أَمْوالِهِمْ» براى اين است كه اشاره كند به اينكه صدقه از انواع و اصنافی از مال‌ها گرفته می‌‏شود، یک نوع طلا و نقره، نوع ديگر حیوانات، يعنى شتر و گاو و گوسفند، و نوع سوم گندم و جو و خرما و كشمش.<ref>طباطبایی، تفسير الميزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷۷.</ref>
[[عبدالله جوادی آملی]] در [[تفسیر تسنیم (کتاب)|تفسیر تسنیم]] شأن نزول آیه ۱۰۳ سوره توبه را درباره گروهی از [[مسلمان|مسلمانان]] می‌داند که از رفتن به [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] کوتاهی کردند و برای جبران اشتباه خود اموالی را نزد پیامبر(ص) آوردند، ولی پیامبر(ص) نپذیرفت و منتظر دستور خداوند ماند؛ تا اینکه این [[آیه]] نازل می‌شود و در آن خداوند به پیامبر(ص) دستور می‌دهد که مقداری از اموال آنها را بگیرد.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> 
 
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] مقصود از صدقه در این آیه را زکات واجب می‌داند<ref>طبرسی، تفسير مجمع البيان، ۱۳۷۲ش، ج‏۵، ص۱۰۲.</ref> و معتقد است همه مسلمانان به‌پرداخت آن موظفند، چون همه مسلمانان در مورد دستورات و احكام دين برابرند.<ref>طبرسی، تفسير مجمع البيان، ۱۳۷۲ش، ج‏۵، ص۱۰۲.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]] معتقد است اینکه خداوند نفرمود: «مِنْ مالِهِمْ» بلكه فرمود: «مِنْ أَمْوالِهِمْ» براى اين است كه اشاره كند به اينكه صدقه از انواع و اصنافی از مال‌ها گرفته می‌‏شود، یک نوع طلا و نقره، نوع ديگر حیوانات، يعنى شتر و گاو و گوسفند، و نوع سوم گندم و جو و خرما و كشمش.<ref>طباطبایی، تفسير الميزان، ۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۷۷.</ref>


جوادی آملی علت گرفتن اموال را با توجه به متن آیه، تطهیر و پرورش مال و صاحب مال از ناپاکی می‌داند.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> خداوند در این آیه به پیامبر(ص) امر می‌کند که بر پرداخت‌کنندگان آن اموال درود بفرستد و برایشان دعا کند که درود پیامبر(ص) سبب آرامش آنهاست.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> در پايان آيه می‌گويد: «خداوند شنوا و دانا است»، مکارم شیرازی در معنای این قسمت از آیه می‌گوید، یعنی خداوند هم دعاى پيامبر(ص) را می‌شنود، و هم از نیت زكات‌دهند‏گان آگاه است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۹.</ref>
جوادی آملی علت گرفتن اموال را با توجه به متن آیه، تطهیر و پرورش مال و صاحب مال از ناپاکی می‌داند.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> خداوند در این آیه به پیامبر(ص) امر می‌کند که بر پرداخت‌کنندگان آن اموال درود بفرستد و برایشان دعا کند که درود پیامبر(ص) سبب آرامش آنهاست.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۱۹.</ref> در پايان آيه می‌گويد: «خداوند شنوا و دانا است»، مکارم شیرازی در معنای این قسمت از آیه می‌گوید، یعنی خداوند هم دعاى پيامبر(ص) را می‌شنود، و هم از نیت زكات‌دهند‏گان آگاه است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۹.</ref>
خط ۳۲: خط ۳۰:
}}
}}


==زکات: زمان وجوب و تاثیر آن در زندگی فردی و اجتماعی==
==زمان وجوب پرداخت زکات و تاثیر آن در زندگی فردی و اجتماعی==
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، به هنگامى كه پيامبر(ص) به [[مدینه|مدينه]] آمد و پايه [[حكومت اسلامى]] را گذارد و نياز به تشكيل بيت‌المال پيدا كرد طبق آیه ۱۰۳ سوره توبه از طرف خداوند مأموريت يافت كه زكات را از مردم به صورت مستقیم بگيرد، نه اينكه خودشان به ميل خود در مصارف آن صرف كنند، در حالیکه از آيات مختلف [[قرآن]] چنين استفاده می‌شود كه حكم وجوب زكات در [[مکه|مكه]] نازل شده است، و مسلمانان موظف به انجام اين وظيفه اسلامى بوده‌‏اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹.</ref>
به گفته [[ناصر مکارم شیرازی]]، به هنگامى كه پيامبر(ص) به [[مدینه|مدينه]] آمد و پايه [[حكومت اسلامى]] را گذارد و نياز به تشكيل بيت‌المال پيدا كرد طبق آیه ۱۰۳ سوره توبه از طرف خداوند مأموريت يافت كه زكات را از مردم به صورت مستقیم بگيرد، نه اينكه خودشان به ميل خود در مصارف آن صرف كنند، در حالیکه از آيات مختلف [[قرآن]] چنين استفاده می‌شود كه حكم وجوب زكات در [[مکه|مكه]] نازل شده است، و مسلمانان موظف به انجام اين وظيفه اسلامى بوده‌‏اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹.</ref>
مکارم شیرازی، سال نزول آيه ۱۰۳ سوره توبه را [[سال ۲ هجری قمری|سال دوم هجرت]] می‌داند، سپس مصارف زكات به طور دقيق در [[آيه ۶۰ سوره توبه]] که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجرت]] نازل شده است بيان گرديد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹.</ref>
مکارم شیرازی، سال نزول آيه ۱۰۳ سوره توبه را [[سال ۲ هجری قمری|سال دوم هجرت]] می‌داند، سپس مصارف زكات به طور دقيق در [[آيه ۶۰ سوره توبه]] که در [[سال ۹ هجری قمری|سال نهم هجرت]] نازل شده است بيان گرديد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۹.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۳۸۱

ویرایش