پرش به محتوا

خطبه شقشقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏نامگذاری خطبه: اصلاح ارقام)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:


این خطبه بارها به زبان فارسی ترجمه و از سوی بسیاری از دانشمندان از جمله [[سید مرتضی]] شرح شده است. برخی از اهل سنت در [[اسناد|سند]] و مضمون آن تردید کرده‌اند و برخی آن را قطعی و [[حدیث صحیح|صحیح]] می‌دانند. بعضی از پژوهشگران معاصر گفته‌اند این سخنان امام (ع)، خطبه عمومی نبوده و تنها برای [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] بیان شده است.
این خطبه بارها به زبان فارسی ترجمه و از سوی بسیاری از دانشمندان از جمله [[سید مرتضی]] شرح شده است. برخی از اهل سنت در [[اسناد|سند]] و مضمون آن تردید کرده‌اند و برخی آن را قطعی و [[حدیث صحیح|صحیح]] می‌دانند. بعضی از پژوهشگران معاصر گفته‌اند این سخنان امام (ع)، خطبه عمومی نبوده و تنها برای [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] بیان شده است.
== معرفی و جایگاه ==
خطبه شِقشِقیّه از مهم‌ترین خطبه‌های نهج البلاغه است؛ چرا که در آن مسائل مربوط به خلافت پیامبر(ص)، به صورت صریح بیان شده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۸.</ref> از آنجا که امام علی‌(ع) از خلیفه شدن خلفای پیش از خود شکایت می‌کند این خطبه از خطبه‌های بحث‌برانگیز نهج البلاغه شده است؛<ref>ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۵۱.</ref> چون موضع‌گیری صریح امام علی(ع) درباره مسئله خلافت پیامبر(ص)، برخی شبهات اهل سنت درباره این خطبه را پدید آورده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام امام(ع)، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۳۱۸.</ref>
این خطبه را به اعتبار بخشی از کلام امام (تِلْکَ شِقْشِقَةٌ هَدَرَتْ ثُمَّ قَرَّتْ) «شِقشِقیّه» (شعله غم)<ref>حکیمی، شرح الخطبة الشقشقیه، ۱۴۰۲ق، ص۱۲۴.</ref> و به اعتبار جمله نخستین آن (واللّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَها فلان) «مُقَمّصه» (یعنی: لباس پوشیدن) نامیده‌اند.<ref>بیهقی، معارج نهج البلاغه، ۱۴۰۹ق، بخش۲، ص۸۰.</ref> بر اساس نقل ابن‌عباس، امام(ع) این خطبه را با آمدن نامه‌ای از کوفه قطع کرد و دیگر آن را ادامه نداد. مطابق این نقل، ابن‌عباس در طول عمر خود بر قطع هیچ کلامی مانند این خطبه، متأسف نشده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۳، ص۵۰.</ref> عبدالزهرا حسینی، مؤلف [[مصادر نهج البلاغه و اسانیده (کتاب)|مصادر نهج البلاغه و اسانیده]] معتقد است فردی که سخنان امام علی(ع) را قطع کرد، فردی جاهل یا فردی منافق بود که مانع از ادامه افشاگری‌های امام شد.<ref>حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۳۵.</ref>


== زمان و مکان خطبه ==
== زمان و مکان خطبه ==
خط ۳۵: خط ۴۰:
|}
|}
{{جدول واکنش‌گرا/پایان}}
{{جدول واکنش‌گرا/پایان}}
== نامگذاری خطبه ==
این خطبه را به اعتبار بخشی از کلام امام (تِلْکَ شِقْشِقَةٌ هَدَرَتْ ثُمَّ قَرَّتْ) «شِقشِقیّه» (شعله غم)<ref>حکیمی، شرح الخطبة الشقشقیه، ۱۴۰۲ق، ص۱۲۴.</ref> و به اعتبار جمله نخستین آن (واللّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَها فلان) «مُقَمّصه» (یعنی: لباس پوشیدن) نامیده‌اند.<ref>بیهقی، معارج نهج البلاغه، ۱۴۰۹ق، بخش۲، ص۸۰.</ref> بر اساس نقل ابن‌عباس، امام(ع) این خطبه را با آمدن نامه‌ای از کوفه قطع کرد و دیگر آن را ادامه نداد. مطابق این نقل، ابن‌عباس در طول عمر خود بر قطع هیچ کلامی مانند این خطبه، متأسف نشده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۳، ص۵۰.</ref> عبدالزهرا حسینی، مؤلف [[مصادر نهج البلاغه و اسانیده (کتاب)|مصادر نهج البلاغه و اسانیده]] معتقد است فردی که سخنان امام علی(ع) را قطع کرد، فردی جاهل یا فردی منافق بود که مانع از ادامه افشاگری‌های امام شد.<ref>حسینی، مصادر نهج البلاغه و اسانیده، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۳۵.</ref>


== محتوا ==
== محتوا ==
confirmed، movedable، protected، templateeditor
۵٬۶۹۴

ویرایش