Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۰۶
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==تفسیر امر بین الامرین== | ==تفسیر امر بین الامرین== | ||
درباره چیستی و تبیین دقیق امر بین الامرین چنانکه [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] گزارش کرده است در بین عالمان امامیه اتفاق نظری وجود ندارد<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۲۰۰.</ref> و خود | درباره چیستی و تبیین دقیق امر بین الامرین چنانکه [[محمدباقر مجلسی|مجلسی]] گزارش کرده است در بین عالمان امامیه اتفاق نظری وجود ندارد<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۲۰۰.</ref> و خود ۹ نظریه را گزارش کرده است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۲۰۰-۲۰۷.</ref> [[محمدحسن قدردان قراملکی|قدردان قراملکی]] پژوهشگر کلام امامیه ۱۴ نظریه را در این باره گردآوری کرده است.<ref>قدردان قراملکی، نگاه سوم به جبر و اختیار، ۱۳۸۴ش، ص۱۳۳-۱۶۴.</ref> | ||
برخی عالمان شیعه گفتهاند منظور از امر بین الامرین آن است که انسان، خود فاعل کارهای خویشتن است ولی فاعلیت او مشروط به اذن و اراده خدا است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> برخی دیگر گفتهاند منظور آن است که فعل انسان نتیجه مجموع قدرت خدا و انسان است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و گروهی دیگر بر آنند که خدا به انسان قدرت داده ولی میتواند آن را بگیرد.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۶.</ref> کسانی نیز آن را به رابطه طولی بین اراده خدا و اراده انسان تعریف کردهاند.<ref>قدردان قراملکی، نگاه سوم به جبر و اختیار، ۱۳۸۴ش، ص۱۴۶.</ref> [[مهدی الهی قمشهای]] نیز آن را به فاعلیت تسخیری تفسیر کرده است به این معنای که خداوند انجامدهنده واقعی فعل است ولی آن را بر اساس خواست همان انسان انجام میدهد.<ref>الهی قمشهای، حکمت الهی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۱۵۴.</ref> | برخی عالمان شیعه گفتهاند منظور از امر بین الامرین آن است که انسان، خود فاعل کارهای خویشتن است ولی فاعلیت او مشروط به اذن و اراده خدا است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> برخی دیگر گفتهاند منظور آن است که فعل انسان نتیجه مجموع قدرت خدا و انسان است.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۱.</ref> و گروهی دیگر بر آنند که خدا به انسان قدرت داده ولی میتواند آن را بگیرد.<ref>مجلسی، مرآة العقول، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۲۰۶.</ref> کسانی نیز آن را به رابطه طولی بین اراده خدا و اراده انسان تعریف کردهاند.<ref>قدردان قراملکی، نگاه سوم به جبر و اختیار، ۱۳۸۴ش، ص۱۴۶.</ref> [[مهدی الهی قمشهای]] نیز آن را به فاعلیت تسخیری تفسیر کرده است به این معنای که خداوند انجامدهنده واقعی فعل است ولی آن را بر اساس خواست همان انسان انجام میدهد.<ref>الهی قمشهای، حکمت الهی، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۱۵۴.</ref> |