اماکن تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از فقیهان هم گفته‌اند: حکم تخییر فقط در محدوده قدیم این مکان‌ها جاری است.

اماکن تخییر به مکان‌هایی گفته می‌شود که [[مسافر]] می‌تواند در آنجا نماز را [[نماز شکسته|شکسته]] یا تمام بخواند. به جهت اینکه مسافر در این مکان‌ها میان شکسته‌خواندن نماز و کامل‌خواندن آن اختیار دارد، از آنها با نام اماکن تخییر یاد می‌شود. همچنین به‌لحاظ تعداد این مکان‌ها، آنها را اماکن اربعه (چهارگانه) می‌نامند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به یزدی طباطبایی، العروةالوثقی، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۶۲۴.</ref>

گفته‌اند طبق دیدگاه مشهور فقیهان شیعه، شهرهای [[مکه]] و [[مدینه|مدینه،]]<ref>حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۳، قسم۱، ص۴۹۱.</ref> و نیز [[مسجد کوفه]] و [[حرم امام حسین(ع)]] از اماکن تخییرند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۳۶۶.</ref> [[شیخ طوسی]] گفته است: بنابر برخی [[روایات]] حکم تخییر، شهر [[کوفه]]<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref> و [[نجف]]<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۴۱.</ref>را نیز دربرمی‌گیرد. برخی از [[فقها|فقیهان]] نیز شهر کوفه را از اماکن تخییر دانسته‌اند<ref>سیستانی، منهاج الصالحین، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۵.</ref> و برخی دیگر، آن را در مکه و مدینه به [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی|مسجدالنبی]] منحصر کرده‌اند.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۲؛ علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۳۸.</ref>

به [[سید مرتضی|سیدِ مرتَضی]] و [[ابن جنید|ابن‌جُنَید]] نسبت داده‌اند  <ref>اسکافی، مجموعه فتاوی ابن الجنید،۱۴۱۶ق،  ص۸۹.</ref>که حکم تخییر و [[مستحب|مُستَحَب‌بودن]] کامل‌خواندن [[نماز]] را نزد قبر همه [[امامان معصوم|امامان معصوم،]] جاری می‌دانستند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۳۳۹.</ref> [[صاحب جواهر|صاحب‌ْجواهر]]  این دیدگاه را بی‌دلیل دانسته است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۴، ص۳۳۹.</ref>

[[فقیه|فقیهان]] شیعه از اماکن تخییر در احکام [[نماز]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به شهید اول، البیان، ۱۴۱۲ق، ص۱۵۳.</ref> و [[عبادت استیجاری]] سخن گفته‌اند.<ref> انصاری،  المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۳۴.</ref> بنابر نظر مشهور میان آنان، [[مسافر]] در اماکن تخییر، هم می‌تواند نماز را [[نماز شکسته|شکسته]] بخواند و هم کامل؛ اما [[مستحب]] است که کامل بخواند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref>

برخی دیگر از [[احکام فقهی]] اماکن تخییر عبارتند از:

==جستارهای وابسته==

*[[نماز شکسته]]

{{پانوشت}}

{{منابع}}

* ابن‌ادریس حلی، محمد بن منصور، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۰ق.