صلوات خاصه امام رضا(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''صلوات خاصه امام رضا(ع)''' [[دعا|دعایی]] نقل‌شده از یکی از [[امامان شیعه]] است که هنگام رفتن به سمت [[حرم امام رضا(ع)|مرقد امام رضا(ع)]] خوانده می‌شود.<ref>«[https://iqna.ir/fa/news/3500526 خلأ بزرگ نبود تفسیر صلوات خاصه امام رضا(ع)]»، خبرگزاری ایکنا؛ ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۳۰۹.</ref> به گفته علی سرمدی معاون پژوهشی [[بنیاد امام رضا(ع)]]، این صلوات از امام جواد(ع) است و اولین منبعی که به نقل این دعا پرداخته [[کامل الزیارات (کتاب)|کتاب کامل الزیارات]] نوشته [[ابن‌قولویه قمی|ابن قولویه]] دانسته شده.<ref>«[https://iqna.ir/fa/news/3500526 خلأ بزرگ نبود تفسیر صلوات خاصه امام رضا(ع)]»، خبرگزاری ایکنا.</ref> این دعا در قرون بعد به نقل از کامل الزیارات در [[بحار الانوار (کتاب)|کتاب بحارالانوار]] و [[مستدرک الوسائل (کتاب)|مستدرک الوسائل]] وارد شد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۵۰؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق، ج۱۰، ص۴۱۰.</ref> [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|کفعمی]] نیز این دعا را در کتاب‌های [[البلد الامین و الدرع الحصین (کتاب)|بلد الامین]] و [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب)|مصباح]] آورده است.<ref>کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۲۸۳؛ کفعمی، مصباح الکفعمی، ۱۴۰۵ق، ۴۹۳.</ref> آنچه ابن‌قولویه آورده با ذکر [[اسناد|سند روایت]] چنین است:

حَدَّثَنِی حَکیمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَکیمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ بَکرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ هِشَامٍ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْهُ قَالَ: إِذَا أَتَیتَ الرِّضَا عَلِی بْنَ مُوسَی(ع) فَقُلِ '''اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِی بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی الْإِمَامِ التَّقِی النَّقِی وَ حُجَّتِک عَلَی مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَی الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلَاةً کثِیرَةً نَامِیةً زَاکیةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کأَفْضَلِ مَا صَلَّیتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیائِک'''.<ref>ابن‌قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۳۰۹.</ref>

ترجمه: بارالها، درود و رحمت فرست بر علی‌بن‌موسی‌الرضا، پسندیده پیشوای پارسا و منزه و حجت تو بر هرکه روی زمین است و هرکه زیر خاک. بسیار راستگو و شهید. درود و رحمتی فراوان و کامل و بابرکت و متصل و پیوست و پیاپی و دنبال هم. همچون بهترین رحمتی که بر یکی از اولیائت فرستادی.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ترجمه الهی قمشه‌ای، ۱۳۹۴ش، ص۸۲۴.</ref>