شرک: تفاوت میان نسخه‌ها

==مراتب==

شرک همچون توحید دارای مراتبی است، از جمله:

==اهمیت و جایگاه==

==عوامل و ریشه­‌‌ها==

برای شرک عوامل و زمینه‌هایی بیان شده است:

قرآن محبت دنیا، هواپرستی، فراموشی خدا، [[غلو]] درباره شخصیت‌های دینی، [[تعصب]] و حکومت‌های فاسد را نیز از عوامل گرایش به شرک ذکر کرده است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۶۳۵-۶۸۰.</ref>

بر اساس آیات قرآن، شرک پیامدهایی را به دنبال دارد از جمله:

از نظر [[دین اسلام]] شرک، [[حرام]] و از [[گناهان کبیره]] به شمار می‌آید.<ref>سوره نساء، آیه ۴۸.</ref> فقیهان با استناد به [[آیه نجاست مشرکان|آیهٔ]] «إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ»<ref>سوره توبه، آیه ۲۸.</ref> حکم به [[نجاست]] مشرک داده‌ و گفته‌اند نباید وارد [[مسجد الحرام]] شوند.<ref> فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعه، ۱۴۰۹ق، ص۲۰۶.</ref>

<br />

</ref>[[سید محمدحسین طباطبائی|سید محمدحسین طباطبایی]] مفسر شیعی نیز خداوند را مبدء فیض برای تمامِ هستی می‌داند و هر گونه حیات و مرگ و رزق و نعمت و مانند آن را در نظام اسباب  و مسببات مرتبط به خداوند می‌داند[ که هریک از این امور براساس رابطه‌ای خاص و معین  مرتبط با خداست] و شفاعت را نیز جزئی از نظام اسباب و مسببات حاکم بر هستی می‌داند که به هیچ وجه به معنای نقض قوانین الهی و سنت‌های جاری و حاکم بر جهان  و انحراف از صراط مستقیم الهی نیست. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، صص۱۶۳-۱۶۴.</ref>

{{ستون-شروع|۳}}

* [[کفر]]

{{پایان}}

{{پانوشت}}

{{یادداشت‌ها}}

==منابع==

* مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، قم، مطبوعاتی هدف، ۱۳۷۴ش.

{{پایان}}

{{خداشناسی}}

{{گناهان}}