سلجوقیان: تفاوت میان نسخه‌ها

میزان سختگیری‌های بر شیعیان در دوران جانشیان ملکشاه سلجوقی کمتر شد و برخی از بزرگان شیعه توانستند به مناصب بلندی در حکومت دست یابند. از جمله این افراد مجدالملک ابوالفضل قمی بود که سمت مستوفی الممالک در دربار برکیارق سلجوقی داشت و بسیار مورد احترام شاه بود. او در نهایت به دلیل توطئه درباریان که از اختلافات مالی ناشی می‌شد به اتهام الحاد کشته شد. مجدالملک به [[علویان]] و [[سادات]] کمک مالی می‌کرد و اقداماتی برای ساخت [[بقعه]] بر قبر [[امام حسن(ع)]] در [[بقیع]] و آبادانی‌هایی در حرمین انجام داد.<ref>رازی قزوینی، نقض، ص۸۲</ref> ابن اثیر درباره او می‌نویسد که با اینکه شیعه بود؛ اما [[صحابه]] را به نیکی یاد می‌کرد و کسانی را که آنان را دشنام می‌دادند [[لعنت]] می‌کرد.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۲۹۰</ref>  

از گزارش‌های پراکنده‌ای که در منابع آمده می‌توان دریافت که از دوران ملکشاه به بعد بسیاری از شیعیان در دربار سلاجقه در نواحی مختلف صاحب‌منصب بودند و بسیاری از دیوانیان و صاحب منصبان دستگاه سلجوقی از شیعیان بودند. نویسندگان سنی مذهب در نوشته‌های خود به نفوذ شیعیان اعتراض کرده و این دوره را با دوره نخست سلاجقه و یا عصر غزنویان که شیعیان در محدودیت بودند مقایسه کرده‌اند.<ref>نظام الملک، سیاست نامه، ص۱۹۹؛ راوندی، راحه الصدور و آیه السرور، ص‌۳۲؛ قزوینی رازی، نقض، ص‌۷۸</ref>