عالمة غیر معلمة: تفاوت میان نسخه‌ها

آنگاه که [[اسیران کربلا]] وارد [[کوفه]] شدند، حضرت زینب(س) خطبه‌ای خطاب به مردم ایراد فرمود. در پایان آن، [[امام سجاد علیه‌السلام|امام زین‌العابدین(ع)]] او را چنین توصیف فرمود: «أنتِ بِحَمدِ اللّٰهِ عالِمَةٌ غَیرُ مُعَلَّمَة؛ شما بحمدالله بانوی عالمی هستی که آموزگار نداشتی».<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۲، ص ۲۹ - ۳۱.</ref> به اعتبار این توصیف امام(ع)، حضرت زینب(س) را ملقب به «عالمه غیر معلمه» کردند.<ref>برای نمونه بنگرید به بحرانی، عوالم العلوم، ۱۴۱۳ق، ج۱۱، قسم۲، ص۹۴۸؛ مظفری و جمشیدی، اسیران و جانبازان کربلا، ۱۳۸۳ش، ص۸۹.</ref>

در مورد این توصیف امام زین‌العابدین چند احتمال داده‌اند: یکی اینکه مراد آن است که حضرت زینب(س) از طریق فطرت پاک و عقل و تدبر، بدون نیاز به آموزگار، عالم به خداوند و آیات ظاهری او شده بود که توانست صبر پیشه کند و راضی به قضای الهی گردد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ج۱، ص۳۱۵.</ref> احتمال دوم آن است که حضرت بر اثر تهذیب نفس به مقامی رسید که از طریق الهامات الهی عالم شد.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی(ع)، ج۱، ص۳۱۶.</ref> احتمال سوم آن است که معلمان حقیقی او پنج تن آل عبا(ع) بودند نه دیگران.<ref>فضل‌الله، للانسان و الحیاة، ۱۴۲۱ق، ص۲۷۲.</ref>