پرش به محتوا

خودکشی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۵ اوت
خط ۳۶: خط ۳۶:
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران قرن ششم هجری قمری، نهی از کشتن در این آیه را به دیگرکشی<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۵۹.</ref> و مفسران دیگری چون [[مقدس اردبیلی|محقق اردبیلی]]<ref>اردبیلی، زبدة البیان، مکتبة المرتضویه، ص۴۲۸.</ref> و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۵۶.</ref> آن را به خودکشی تفسیر کرده‌اند. در مقابل، [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نهی از کشتن در این آیه را به صورت مطلق هم بر دگرکشی و هم بر خودکشی شامل دانسته؛ زیرا به اعتقاد او در آخر آیه این نهی را به رحمت خداوند تعلیل کرده است و چنین تعلیلی با عمومیت نهی مناسبت دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۲۰.</ref>
[[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] از مفسران قرن ششم هجری قمری، نهی از کشتن در این آیه را به دیگرکشی<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۵۹.</ref> و مفسران دیگری چون [[مقدس اردبیلی|محقق اردبیلی]]<ref>اردبیلی، زبدة البیان، مکتبة المرتضویه، ص۴۲۸.</ref> و [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۳۵۶.</ref> آن را به خودکشی تفسیر کرده‌اند. در مقابل، [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] نهی از کشتن در این آیه را به صورت مطلق هم بر دگرکشی و هم بر خودکشی شامل دانسته؛ زیرا به اعتقاد او در آخر آیه این نهی را به رحمت خداوند تعلیل کرده است و چنین تعلیلی با عمومیت نهی مناسبت دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۲۰.</ref>


* آیه ۱۹۵ [[سوره بقره]]: «وَ أَنفِقُواْ فی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُواْ بِأَیدِیکمْ إِلی التهَّْلُکة...؛ و در راه خدا انفاق کنید، و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید...» این آیه اگرچه درباره ترک [[انفاق]] در [[جهاد|جهاد اسلامی]] است ولی مفهوم آن را وسیع‌تر دانسته‌اند به صورتی که در آن نهی از تمامی رفتارهای افراطی و تفریطی می‌شود که جان انسان را به خطر انداخته در معرض هلاکت قرار می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۶۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶.</ref>
* آیه ۱۹۵ [[سوره بقره]]: «وَ أَنفِقُواْ فی سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُواْ بِأَیدِیکمْ إِلی التَّهْلُکة...؛ و در راه خدا انفاق کنید، و خود را با دست خود به هلاکت میفکنید...» این آیه اگرچه درباره ترک [[انفاق]] در [[جهاد|جهاد اسلامی]] است ولی مفهوم آن را وسیع‌تر دانسته‌اند به صورتی که در آن نهی از تمامی رفتارهای افراطی و تفریطی می‌شود که جان انسان را به خطر انداخته در معرض هلاکت قرار می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۶۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۶.</ref>


* آیات دیگری از قرآن مانند پیمان [[خدا|خداوند]] از [[بنی‌اسرائیل]] مبنی بر عدم ریختن خون خود<ref>سوره بقره، آیه ۸۴.</ref> و همچنین نهی از کشتن نفس محترم<ref>سوره مائده، آیه ۳۲؛ سوره انعام، آیه ۱۵۱؛ سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref> را شامل خودکشی دانسته‌اند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۱؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۱۵؛ میرزاده، «خودکشی»، ص۳۱۴.</ref>
* آیات دیگری از قرآن مانند پیمان [[خدا|خداوند]] از [[بنی‌اسرائیل]] مبنی بر عدم ریختن خون خود<ref>سوره بقره، آیه ۸۴.</ref> و همچنین نهی از کشتن نفس محترم<ref>سوره مائده، آیه ۳۲؛ سوره انعام، آیه ۱۵۱؛ سوره اسراء، آیه ۳۳.</ref> را شامل خودکشی دانسته‌اند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۱؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۱۵؛ میرزاده، «خودکشی»، ص۳۱۴.</ref>
۱۷٬۴۴۳

ویرایش