Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۷۷
ویرایش
خلافت بنی‌امیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۲۷: | ||
==خلافت ولید بن عبدالملک== | ==خلافت ولید بن عبدالملک== | ||
ولید پس از عبدالملک به خلافت رسید. بخش بزرگی از خلافتش به فتوحات گذشت. قتیبة بن مسلم باهلی در خراسان و مسلمة بن عبدالملک در نواحی روم به بسط قلمرو خلافت اشتغال داشتند.<ref>طبری، همان، ج ۶، ص۴۲۴-۴۶۹</ref> ولید به ساخت و ساز و تجدید عمارت توجه داشت.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۷۱؛ طبری، همان، ج ۶، ص۴۹۶؛ نیز نک: حلیفه، ج۱، ص۳۹۷؛ یعقوبی، ج ۲، ص۳۳۹</ref> حجاج همچنان از جایگاه پیشین برخوردار بود<ref>بلاذری، ج ۸، ص۱۱۳</ref> و در شوال ۹۵ق مرد.<ref>طبری، همان، ج ۶، ۴۹۸-۴۹۹</ref> ولید در جمادی الآخر ۹۶ مرد. | ولید پس از عبدالملک به خلافت رسید. بخش بزرگی از خلافتش به [[فتوحات مسلمانان|فتوحات]] گذشت. قتیبة بن مسلم باهلی در خراسان و مسلمة بن عبدالملک در نواحی روم به بسط قلمرو خلافت اشتغال داشتند.<ref>طبری، همان، ج ۶، ص۴۲۴-۴۶۹</ref> ولید به ساخت و ساز و تجدید عمارت توجه داشت.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۷۱؛ طبری، همان، ج ۶، ص۴۹۶؛ نیز نک: حلیفه، ج۱، ص۳۹۷؛ یعقوبی، ج ۲، ص۳۳۹</ref> حجاج همچنان از جایگاه پیشین برخوردار بود<ref>بلاذری، ج ۸، ص۱۱۳</ref> و در شوال ۹۵ق مرد.<ref>طبری، همان، ج ۶، ۴۹۸-۴۹۹</ref> ولید در جمادی الآخر ۹۶ مرد. | ||
==خلافت سلیمان بن عبدالملک== | ==خلافت سلیمان بن عبدالملک== | ||
| خط ۱۶۰: | خط ۱۶۰: | ||
==خلافت هشام بن عبدالملک== | ==خلافت هشام بن عبدالملک== | ||
[[هشام بن عبدالملک]] بنا به توافق قبلی پس از یزید دوم به [[خلافت]] رسید.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۳۷۰؛ طبری، همان، ج ۷، ص۲۵؛ مسعودی، ج ۴، ص۴۱</ref> او ۲۰ سال خلافت کرد و سعی کرد پایه‌های خلافت بنی امیه را استوار کند. در اقتصاد و نظم دیوانی کوشش‌هایی کرد. حتی بعدها [[منصور عباسی]] از او ستایش کرد.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۱۱۵، ۳۷۸، ۳۷۹، ۳۹۱؛ طبریف همان، ج ۷، ص۲۰۳؛ برای آگاهی از اوضاع اقتصادی عراق در عهد او، نک: عودات، ص۲۱۸؛ ولهاوزن، ص۲۶۳</ref> مرحله نوی از فتوحات در ناحیه روم را آغاز کرد و نظامیان را از عرصه‌های سیاسی دور نگه داشت.<ref>طبری، همان، ذیل سالهای ۱۰۷ تا ۱۲۴ ق</ref> در خراسان بزرگ و شروان فتوحات گسترده‌ای داشت.<ref>همان، ج ۷، ص۵۴، ۱۱۳</ref> | [[هشام بن عبدالملک]] بنا به توافق قبلی پس از یزید دوم به [[خلافت]] رسید.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۳۷۰؛ طبری، همان، ج ۷، ص۲۵؛ مسعودی، ج ۴، ص۴۱</ref> او ۲۰ سال خلافت کرد و سعی کرد پایه‌های خلافت بنی امیه را استوار کند. در اقتصاد و نظم دیوانی کوشش‌هایی کرد. حتی بعدها [[منصور عباسی]] از او ستایش کرد.<ref>بلاذری، همان، ج ۸، ص۱۱۵، ۳۷۸، ۳۷۹، ۳۹۱؛ طبریف همان، ج ۷، ص۲۰۳؛ برای آگاهی از اوضاع اقتصادی عراق در عهد او، نک: عودات، ص۲۱۸؛ ولهاوزن، ص۲۶۳</ref> مرحله نوی از [[فتوحات مسلمانان|فتوحات]] در ناحیه روم را آغاز کرد و نظامیان را از عرصه‌های سیاسی دور نگه داشت.<ref>طبری، همان، ذیل سالهای ۱۰۷ تا ۱۲۴ ق</ref> در خراسان بزرگ و شروان فتوحات گسترده‌ای داشت.<ref>همان، ج ۷، ص۵۴، ۱۱۳</ref> | ||
هشام روش خلافت بنی امیه در عزل و نصب والیان را در پیش گرفت. هدف کلی از آن ایجاد توازن میان قبایل یمانی و قیسی بود. والیان عراق بیشتر از «مکتب حجاج» گزینش می‌شدند. هشام بن هبیره را از [[عراق عرب|عراق]] عزل کرد و خالد بن عبدالله قسری از یمانی‌ها را به ولایت آنجا برگماشت.<ref>طبری، همان، ج ۷، ص۲۶</ref> خالد در ۱۵ سال حکومت بر عراق [[خوارج]] را سرکوب کرد.<ref>بلاذری، همان، ج۹، ص۷۵؛ طبری، همان، ج۷، ص۱۲۸</ref> خیزش مغیرة بن سعید عجلی از [[غالیان|غلات]] شیعه در [[کوفه]] را در هم شکست.<ref>بلاذری، همان، ج ۹، ص۷۵؛ طبری، همان، ج۷، ص۱۲۸</ref> خالد به سبب گردآوری ثروت و به بهانه بی‌احترامی به خلیفه عزل شد و در [[سال ۱۲۰ هجری قمری|۱۲۰ق]] به حبس افتاد.<ref>طبری، همان، ج ۷، ص۱۴۲؛ درباره خالد، نک: ولهاوزین، ۲۶۳-۲۶۶</ref> | هشام روش خلافت بنی امیه در عزل و نصب والیان را در پیش گرفت. هدف کلی از آن ایجاد توازن میان قبایل یمانی و قیسی بود. والیان عراق بیشتر از «مکتب حجاج» گزینش می‌شدند. هشام بن هبیره را از [[عراق عرب|عراق]] عزل کرد و خالد بن عبدالله قسری از یمانی‌ها را به ولایت آنجا برگماشت.<ref>طبری، همان، ج ۷، ص۲۶</ref> خالد در ۱۵ سال حکومت بر عراق [[خوارج]] را سرکوب کرد.<ref>بلاذری، همان، ج۹، ص۷۵؛ طبری، همان، ج۷، ص۱۲۸</ref> خیزش مغیرة بن سعید عجلی از [[غالیان|غلات]] شیعه در [[کوفه]] را در هم شکست.<ref>بلاذری، همان، ج ۹، ص۷۵؛ طبری، همان، ج۷، ص۱۲۸</ref> خالد به سبب گردآوری ثروت و به بهانه بی‌احترامی به خلیفه عزل شد و در [[سال ۱۲۰ هجری قمری|۱۲۰ق]] به حبس افتاد.<ref>طبری، همان، ج ۷، ص۱۴۲؛ درباره خالد، نک: ولهاوزین، ۲۶۳-۲۶۶</ref> | ||