کتب ضاله: تفاوت میان نسخه‌ها

در نوشته‌های فقهی مصداق‌هایی هم برای کتب ضالّه ذکر شده است؛ اما در این زمینه، میان فقیهان اختلاف‌نظر هست. برای مثال، [[علامه حلی]] (۶۴۸-۷۲۶ق) [[محقق کرکی|محقق کَرَکی]] (درگذشته ۹۴۰ق) [[تورات]] و [[انجیل|اِنجیل]] را کتاب‌های ضَلال شمرده‌اند؛ با این دلیل که این کتاب‌ها تحریف شده‌اند؛<ref>محقق کرکی، جامع‌المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۶.</ref> اما به‌باور [[شیخ انصاری]]، نزد مسلمانان، بدیهی است که این کتاب‌ها منسوخ شده‌اند. بنابراین باعث گمراهی آن‌ها نمی‌شوند.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۵-۲۳۶.</ref>

شیخ انصاری هم نوشته است ادله حرمت حفظ کتاب‌های ضلال تنها کتاب‌هایی را شامل می‌شود که موجب گمراهی می‌شوند و بسیاری از کتاب‌های مخالفان شیعه این‌گونه نیستند.<ref>شیخ انصاری، المکاسب،  ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref> او تنها برخی از کتاب‌های اهل‌سنت را که مشتمل بر عقایدی نظیر اثبات [[جبر]] و اثبات برتری [[خلفاء|خلفا]] هستند، مصداق کتب ضاله دانسته است.<ref>شیخ انصاری، المکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۷.</ref> برخی از فقیهان هم گفته‌اند آن دسته از کتاب‌های [[فلسفه اسلامی|فلسفی]] و عرفانی که موجب گمراهی می‌شوند، از مصادیق کتب ضاله‌اند؛ هرچند مطالبشان حق باشد.<ref>روحانی، منهاج‌الفقاهه، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۴۳.</ref>